Leesclubboek: Gebed voor de vermisten

Over het boek:
Ladydi Garcia Martínez leeft in een wereld waarin het gevaarlijk is om een meisje te zijn. In het Mexicaanse dorp waar ze woont, worden zij en haar vriendinnen verkleed als jongens en door hun moeders ‘lelijk’ gemaakt om ze te beschermen tegen ontvoeringen en de criminele bendes die de regio terroriseren. De vrouwen moeten voor zichzelf zorgen, aangezien vrijwel alle mannen verdwenen zijn om elders op zoek te gaan naar werk. Terwijl haar moeder wacht op de terugkeer van haar man, droomt Ladydi van een toekomst die meer inhoudt dan enkel overleven. De lezer volgt Ladydi van haar dorp naar een groot huis in Acapulco tot in een vrouwengevangenis in Mexico-Stad; haar veerkracht en vindingrijkheid geven hoop in deze hartverscheurende omstandigheden.

Over de auteur:
Jennifer Clement (1960) studeerde literatuur en antropologie in New York en Parijs. Voor Gebed voor de vermisten ontving ze de NEA Fellowship in Fiction. Eerder schreef ze onder andere Widow Basquiat, over de schilder Jean Michel Basquiat, en A True Story Based on Lies, welke werd genomineerd voor de Orange Prize for Fiction. Tot 2012 was Clement de voorzitter van PEN Mexico. Clement woont en werkt in Mexico-stad. Voor Gebed voor de vermisten deed ze onder meer research in de Santa Martha Acatitla-vrouwengevangenis in Mexico-Stad. Al meer dan tien jaar voert ze gesprekken met vrouwen die slachtoffer worden van geweld en ontvoering in Mexico, of die er actief aan deelnamen: moordenaressen, drugskoeriersters, vriendinnen, vrouwen en dochters van drugshandelaren, vrouwen die zich schuilhouden of zijn opgesloten. Ze kwam tot het besef dat Mexico een burcht van verborgen vrouwen is.

Leesclubvragen

1. In welk opzicht is dit boek een gebed? Dekt de titel de inhoud van de roman?
Is het een gebed zoals de moeder van Ladydi zegt dat een gebed moet zijn op pag.19?

2. De hoofdpersoon vertelt in drie delen over:
1e - haar "schooltijd" in Guerro,
2e - haar tijd in het landhuis,
3e - de tijd in de gevangenis.
Wat vind je van de wijze waarop zij vertelt over alles wat zij zelf meemaakt en dat wat zij van anderen hoort. Is deze stijl functioneel voor het verhaal? Waarom wel/ waarom niet?

3. Begrijp je waarom de vrouwen en meisjes al deze misstanden over zich heen laten komen?

4. Wat is je mening over de moeder van Ladydi als vrouw en moeder?

5. Kun je dit boek als een aanklacht beschouwen tegen verschillende soorten misstanden?

6. Is de vertelstem die van de jonge Ladydi die beleeft, óf die van de volwassen Ladydi die terug denkt (pag.9, tweede alinea)?

Bron: De Bezige Bij