LEWA: Fleur las Lost Boy van Christina Henry

Fleur leest Lost Boy

Voor zover ik mij kan herinneren heb ik altijd al interesse gehad in het fantasygenre. Tot mijn eigen verbazing constateerde ik dat dit vooral tot uiting is gekomen in mijn filmkeuzes en niet in mijn boekkeuzes. 'Lees eens wat anders' is voor mij de perfecte gelegenheid om een uitstapje te maken naar een echt fantasyboek. Het boek Lost Boy van Christina Henry is mij aangeraden door Hebban Crewmember en Fantasy-expert Debbie. Wat ik erover weet, is dat het verhaal van Peter Pan wordt verteld door de ogen van Hook. Ik ben een groot voorstander van bekende verhalen die vanuit nieuwe invalshoeken worden verteld, dus ik ben zeker benieuwd!

De ervaring

Het fantasygenre is over het algemeen niet een genre waar ik voor terugdeins. Sterker nog, ik heb het genre altijd al intrigerend gevonden. Toen de nieuwe ‘Lees eens wat anders’ werd aangekondigd en mij werd gevraagd of ik mee wilde doen stemde ik uiteraard direct toe. Ik had in eerste instantie niet verwacht dat een fantasyboek buiten mijn comfort zone zou liggen, aangezien ik al mijn hele leven fantasyfilms en -series kijk. Wanneer ik echter naar mijn eigen leesgedrag keek, viel mij op dat ik nog nooit een echt fantasyboek had gelezen. Er zijn genoeg YA-boeken met fantasy-elementen te vinden in mijn boekenkast maar daar houdt het dan ook op. ‘Lees eens wat anders’ kwam dan ook als geroepen en ik kon niet wachten om mij te wagen aan een echt fantasyboek.  

Ik lees het allerliefst Engelstalige boeken, omdat ik heb gemerkt dat dat veel meer bij mij losmaakt. Om deze reden ben ik begonnen aan het Engelstalige boek Lost Boy van Christina Henry, met dank aan Fantasy-specialist Debbie. Ik kende het boek nog niet, maar ik kwam er al snel achter dat Lost Boy over Peter Pan gaat. Christina Henry heeft het echter niet over de Peter Pan die velen kennen van de films. Peter Pan wordt in Lost Boy juist beschreven zoals zijn bekende aartsvijand, Hook, hem kende toen die zelf nog een jongen was.  

‘Once I was young, and young forever and always, until I wasn’t. Once I loved a boy called Peter Pan. Peter will tell you that this story isn’t the truth, but Peter lies. I loved him, we all loved him, but he lies, for Peter wants always to be that shining sun that we all revolve around. He’ll do anything to be that sun. Peter will say I’m a villain, that I wronged him, that I never was his friend. But I told you already. Peter lies. This is what really happened.’  

Na het lezen van deze proloog begon het bij mij al te kriebelen, ik was razend benieuwd hoe dit verhaal zou gaan uitpakken. Ik moet zeggen, het heeft mij niet teleurgesteld.  

Hook heet in het verhaal nog Jamie en is ongeveer even oud als Peter Pan. Jamie is de eerste jongen die Peter meenam naar het eiland. Zijn eiland, zoals Peter het noemde. Jamie vertelt in het eerste gedeelte van het boek over het eiland, de groep jongens die Peter door de jaren heen heeft verzameld, de jongens die het niet hebben overleefd op het eiland, de gevechten met piraten en over Peter zelf. Zoals in de proloog al te lezen is, hield Jamie van Peter. Jamie en Peter waren vrienden, maar wanneer het verhaal begint is het al snel duidelijk dat Jamie een sterke mening heeft over Peter. Peter is in het verhaal arrogant, impulsief, egoïstisch, opportunistisch en soms ronduit grof. Dit is bijvoorbeeld wat Peter te zeggen heeft over huilende baby’s en hun moeders:  

‘I don’t know why they don’t just put those babies under a blanket until they stop. It’s not as though they can’t make more.’  

Jamie is bijna het tegenovergestelde van Peter. Jamie is zorgzaam, verantwoordelijk, liefhebbend en voor sommige jongens in de groep bijna een soort vaderfiguur. Ondanks dat Jamie en Peter het langst samen waren op het eiland werden de scheurtjes in hun vriendschap door het verhaal heen langzaam maar zeker steeds duidelijker en groter.   Het werd mij al snel duidelijk dat het fantasy-element een veel kleinere rol speelde dan ik had gedacht. Dit was voornamelijk een verhaal over vriendschap, wantrouwen, verraad en wraak. Ik dacht dat Lost Boy veel luchtiger zou zijn maar de visueel beschreven moorden en duistere ideeën bewezen het tegendeel. Ik had nooit verwacht dat ik daadwerkelijk boos zou worden, boos op Peter Pan. The Guardian zei over Lost Boy: ‘You’ll never look at Peter Pan in the same way again’ en dat is precies wat er met je gebeurt aan het eind van het boek.

Conclusie  

Lost Boy was voor mij een opstapje naar het verder lezen binnen het fantasy genre. Ik geloof oprecht dat ik binnen het genre nog veel verder buiten mijn comfort zone kan stappen. Voor nu ben ik zeer tevreden dat ik dit heb mogen lezen.

Lees hier alle artikelen in de rubriek 'Lees eens wat anders in april'