Lezers over 2014 - Charles: 'Loes schreef weer een absolute topper'

Hebban is een site voor én door lezers. We vroegen actieve Hebban-lezers om hun top 5 van 2014 met ons te delen. Vandaag Charles Kuijpers, veellezer en een groot bewonderaar van vooral het fraaie proza van Bernlef.

Even voorstellen...

Ik ben Charles Kuijpers, 62 jaar, weduwnaar met drie zoons en drie kleinkinderen, bedrijfseconoom (Rotterdam 1976) en fiscaal jurist (Leiden 1981). Als belastingadviseur in een maatschap had ik in mijn arbeidzame leven door de drukke werkzaamheden en omvangrijke vakliteratuur nauwelijks tijd voor het lezen van andersoortige boeken. Dat is drastisch veranderd door mijn pensionering in 2008. Sindsdien ben ik een veellezer en een groot bewonderaar van vooral het fraaie proza van Bernlef. Ook poëzie gaat mijn deur niet voorbij. Zo komt bijvoorbeeld het verzameld werk van Herman de Coninck, Adriaan Roland Holst of Hendrik Marsman af en toe uit de boekenkast. Als fervent schaker heb ik ook een paar planken vol met schaakboeken. En dan ben ik ook nog fan van het werk van Marten Toonder, dat integraal in mijn boekenkast te vinden is. Vanwege mijn bijzondere belangstelling voor de Nederlandse taal ben ik al meer dan veertig jaar lid van het Genootschap Onze Taal. 

In de bijna zeven jaren dat ik alleenstaande weduwnaar was haalde ik een wel erg hoog leesgemiddelde van drie boeken per week, de laatste tijd is het substantieel minder door de heilzame invloed van mijn nieuwe liefde Lucy. Maar gelezen wordt er nog steeds. Ik lees voornamelijk thrillers, en schrijf sedert 2012 van elk gelezen boek een recensie. Die is te vinden op mijn eigen Facebookpagina, op Hebban, bol.com en watleesjij.nu. Ik ben ook met enige regelmaat betrokken bij groepsrecensies, duorecensies en individuele recensies bij de prachtige blog van De Perfecte Buren.  

De vraag welke vijf in 2014 gelezen boeken mij het meest aanspraken, is niet eenvoudig te beantwoorden. Weliswaar zijn er drie boeken die daar absoluut bij horen, doch de andere twee betreffen een keuze uit een veelheid van boeken. Op dit moment lees ik Stalker van Lars Kepler, (tot nu toe) zeker zo goed als hun naar mijn smaak beste twee, Getuige en Slaap. Dat is net te laat om mee te dingen naar de top-5.  

Aldus ontstaat in willekeurige volgorde deze keuze, waarbij de toelichting op de uitverkiezing een fragment uit mijn recensie van het desbetreffende boek is.

'De dode kamer' van Bronja Hoffschlag

Het verhaal is op een bijzondere manier gecomponeerd. In korte hoofdstukken van één of enkele pagina’s schieten de gebeurtenissen voortdurend heen en weer in tijd en locatie. Als een schrijver dat niet goed doet, maakt dat een boek vrijwel onleesbaar. Maar Hoffschlag weet de compositie zo ragfijn te maken, dat het waarlijk een genot voor de lezer is. Ook luie lezers zullen de draad niet kwijtraken, en dat is bijzonder knap van de schrijfster. De schrijftrant is zeer goed. Mooi en kernachtig taalgebruik gaat hand in hand met diepgaande beschrijvingen van vooral maar zeker niet alleen de broers Lennart en Misha. Het boek De dode kamer is in eigen beheer uitgegeven, een geweldige prestatie. Ik weet niet of de schrijfster het manuscript aan gevestigde uitgevers heeft aangeboden, maar als dat zo is hebben die een blunder van formaat gemaakt door niet met Bronja Hoffschlag in zee te gaan. Zij heeft zich in één klap geschaard tussen de allerbeste thrillerschrijvers van Nederland.

'B.B.' van Karin Kallenberg & Dimitri Van Hove

Indringend, ontroerend, gemeen, realistisch, weerzinwekkend, heftig, oorspronkelijk, vernieuwend, hilarisch, grappig, spannend, gek, smerig, opmerkelijk, absurdistisch, origineel, vreemd, enig (betekenis 1), enig (betekenis 2), boeiend, verrassend, raar, humoristisch, bijzonder, onvergelijkelijk, prachtig. Ziehier een selectie uit de vele bijvoeglijke naamwoorden, die zich opdrongen bij het lezen van het boek B.B. van Karin Kallenberg en Dimitri Van Hove, het schrijversduo dat zich ook wel kortweg Karin & Dimitri noemt. Het taalgebruik van de schrijvers is mooi en toegankelijk. De karakters worden beeldend neergezet. Het verhaal golft op een aangename wijze op en neer tussen bittere ernst en luim. En het boek is geheel anders dan de traditioneel opgebouwde thrillers. Voor dit boek moet nog een aparte categorie worden bedacht. Wellicht de categorie B.B. (bijzondere boeken). Het heeft een waarlijk unieke en sprankelende originaliteit!

'Het kleine meisje van meneer Linh' van Philippe Claudel

Dit is een van de weinige boeken die ik herlezen heb. Jaren geleden maakte het al een diepe indruk, daarom heb ik het in 2014 aangeschaft en opnieuw gelezen, toen er een luxe editie van het boekje uitkwam. Claudel heeft in prachtige heldere bewoordingen een schitterend verhaal geschreven over de intense behoefte van de mens aan contact en vriendschap. In veelal korte en krachtige pennenstreken schildert hij een meeslepend, dramatisch en ontroerend verhaal waar de lezer zich volledig in verliest. Letterlijk elk woord is zorgvuldig gekozen. Het kleine meisje van meneer Linh is gewoonweg een verplicht boek voor eenieder die van lezen houdt. Het is van een magische kwaliteit en zou –als dat zou kunnen- zes sterren krijgen. Inderdaad, nog steeds een van de allermooiste verhalen die ik ooit gelezen heb...

'In koelen bloede' van Harry Bingham

De eerste thriller van Bingham met de titel Fiona was al voortreffelijk. Dit is het tweede deel over de bijzondere rechercheur Fiona Griffiths voor wie geldt: “you love her or you hate her.” Bingham heeft een voortreffelijk taalgebruik en tekent de karakters en de sfeer minutieus in veelal korte en krachtige zinnen. Het verhaal is fraai gecomponeerd en is gemakkelijk leesbaar. De schrijver heeft het verhaal wederom opgetekend met Fiona als ik-figuur en gelardeerd met een bescheiden maar zeer aangename portie humor, soms zwart en soms lichtvoetig. De hoge verwachtingen inzake dit boek zijn wat mij betreft volledig bewaarheid. In koelen bloede is een geweldige thriller en een ware pageturner die de lezer geen moment loslaat.

'Voorbedacht' van Loes den Hollander

Loes den Hollander heeft voor de zoveelste keer een zeer fraaie thriller geschreven met een originele plot die onverwachte wendingen te over kent. Haar taalgebruik is zoals altijd niet alleen onberispelijk maar ook van een hoog niveau. Dat kenmerkt zich door uiterst zorgvuldig woordgebruik in mooie korte zinnen. Die zijn beeldend waardoor de lezer het gevoel krijgt opgenomen te worden in het verhaal. De hoofdstukken zijn prettig kort. Op bijzonder fraaie en professionele wijze beschrijft Loes de vreselijke zielenroerselen die Marjon teisteren tijdens de vermissing van haar kind. Anderzijds wordt ook de vertwijfeling van Philippe in diens benarde omstandigheden prachtig weergegeven. Eenmaal begonnen met lezen is het bijna onmogelijk het boek nog weg te leggen alvorens bladzijde 383 is bereikt. Het verhaal is zeer boeiend en kent ook een voortdurende onderhuidse spanning. Het slot is zonder meer ontroerend. Voorbedacht is in het omvangrijke thrilleroeuvre van Loes den Hollander een absolute topper.