LonCon: recap zaterdag en zondag

De interviews zijn met de winnaar van de Hugo Award voor het beste boek: Ann Leckie (Ancillary Justice, book review binnenkort), maar ook met Hugo genomineerde Jeff Vandermeer (Vernietiging) en Hannu Rajaniemi (Jean le Flambeur serie).

Nu aan de orde: de recap van zondag door Esther Scherpenisse en Floris Kleijne.

Esther: 'De dag begon met een reading van Thomas Olde Heuvelt. Niet omdat er nog verhalen van hem zijn die ik niet gelezen heb, maar omdat ik heel benieuwd was naar de Engelse vertaling van Hex en ik aannam dat hij die zou gaan promoten.

Aldus geschiedde. En Hex in de vertaling horen terwijl je het Nederlands hebt gelezen, is heel gek. Maar wel erg leuk. En met veel enthousiasme verteld.

Daarna een panel over de feiten en cijfers van fantasy en science fiction in de UK (en diezelfde feiten en cijfers hebben vast hun weerslag op de Nederlandse en Belgische markten, dus altijd interessant om te zien). Belangrijkste punten: de sf en fantasy-boeken moeten concurreren met heel veel boeken en het is daarom belangrijk ze op het goede moment uit te brengen. Dus niet tegelijk met een boek van Terry Pratchett, om maar wat te noemen. Hoe hoog een boek staat in de Times top 10 heeft heel erg te maken met wat er die week is uitgekomen en hoe dat verkocht. In een week zonder 'belangrijke' namen kan een boek in de toptien komen als hij 60.000 exemplaren heeft verkocht; in een John Grisham week moet je misschien wel 600.000 exemplaren hebben verkocht. Sowieso zijn verkoopcijfers van FSF van een heel andere orde van grootte dan van niet-speculatieve fictie. Een bestseller in de FSF heeft 130.000 exemplaren verkocht; een bestseller op de niet-genremarkt verkoopt er een half miljoen.

Vervolgens vertelden vijf redacteuren van onder andere Tor.com, Hodder & Stoughton en Orbit over hun ervaring als redacteur en hoe zij het vak zijn ingerold en wat hun ambities voor hun schrijvers daarin zijn. Voor schrijvers was het belangrijkste punt dat je niet met trends moet meeschrijven. Want tegen de tijd dat een boek uitkomt (en een uitgever heeft daar minimaal 7 maanden voor nodig) is die trend allang weer voorbij. Schrijf gewoon wat je wilt zonder op trends te letten, en als het een goed boek is, komt het er wel. Ik zal dit panel nog uitgebreider bloggen op mijn website als ik terug ben.

Na een interessant interview met Robin Hobb waarvoor ik ge-livetweet heb (dus zoek de highlights op via @escherp) was het dan eindelijk tijd voor de Hugo Awards! Helaas greep Thomas Olde Heuvelt weer naast het aluminium raketje. Daar ging John Chu mee naar huis. Beste boek werd Ancillary Justice van Ann Leckie, waar Martijn Lindeboom eerder nog een interview mee had.'

Martijn: 'De laatste dag stond voor mij in het teken van mijn interviews met Jeff Vandermeer (enorm aardige, deskundige en interessante man. Ik vind Annihilation/ Vernietiging echt een aanrader) en Hannu Rajaniemi (één van mijn favoriete high concept sciencefictionschrijvers. Extreem intelligent en tegelijkertijd toegankelijk en met passie voor het genre).

Daarna had ik nog een afspraak met een vertegenwoordiger van Orbit Books. Dat klikte zo goed dat we samen naar de Hugo Award uitreiking zijn gegaan. Orbit heeft grootse plannen, ook buiten de Engelstalige markt, dus ben erg benieuwd hoe dat zich verder ontwikkelt.

De Hugouitreiking was erg professioneel georganiseerd, verliep strak en het was spannend. Daar nemen we zeker een voorbeeld aan voor de organisatie van de volgende Paul Harland Dag!

Thomas Olde Heuvelt probeerde me nog de Hugo Afterparty in te smokkelen, waar we werden gesnapt en ik werd er zonder pardon en zeer gedecideerd uitgegooid (door een lief dametje in een baljurk, maar daardoor niet minder indrukwekkend). 

Al met al een geweldige ervaring zo'n World Con. Volgende keer weer? Wie weet, maar dan is het in Spokane, Washington State, USA... beetje verderweg.'

Floris: 'Wat bezielt een Nederlandse (of andere niet-Engelse) schrijver om zich op de Engelse taal te storten? Hoe weet je überhaupt of je Engels goed genoeg is; vertaal je zelf of laat je dat doen? Kies je voor je eigen cultuur en omgeving als achtergrond, of verplaats je je narratief voor het Engelse of Amerikaanse publiek? En wat zijn de logistieke en praktische uitdagingen? In mijn tweede en laatste panel, "Always Outside, Looking In", was dat het thema. Het panel bestond uit louter schrijvers die hun fictie schrijven of minstens uitbrengen in Engels als hun tweede taal: Aliette de Bodard, Thomas Olde Heuvelt, Ju Honisch en ik. Elders versla ik dit panel veel uitgebreider; het was in elk geval een leuk, afwisselend panel met aan het eind ook veel interactie met het publiek, met een inhoudelijk waardevolle bijdrage over vertalen van ere-panellid Grayson Bray Morris, zelf professioneel vertaler.

En in ander nieuws van de zaterdag van LonCon3:

... liep ik geheel onverwacht Thomas met zijn Tor-redacteur Liz Gorinsky tegen het lijf in de rij voor de beste koffie van de Con, en scoorde ik mijn stretch goal van de Con door ter plaatse de elevator pitch voor mijn Broken World-fantasyroman bij elkaar te improviseren en terug te krijgen van Liz dat "I'm always interested in looking at manuscripts from foreign authors" en "Thomas has my contact details if you want to get in touch";

... ontmoette ik na tien jaar lidmaatschap van de Codex Writers Group eindelijk ettelijke dozijnen van mijn medeleden IRL op het traditionele Codex Breakfast, maar sprak ik er zoals dat gaat veel te weinig mensen;

... was mijn signeersessie ongeveer zo druk en succesvol als ik had verwacht*, maar werd ik wel uitgenodigd/omgekocht om in te zenden voor de Chinese verhalenwedstrijd SF Comet, omdat organisator Alex Li daar meer internationaal cachet aan wil geven (mijn voorgangers zijn daar Mike Resnick en Nancy Kress);

... werd het heerlijke diner in de nabije Chinees--van een geheel ander niveau dan de gemiddeld Chin.Ind--met Martijn Lindeboom en Grayson verrijkt met het aanschuiven van Ad van Tiggelen* (Adrian Stone), die ik op de een of andere manier tot nu toe altijd was misgelopen, maar die op een erg aangename--en met Shiraz doordrenkte--manier een verwante geest bleek, en die daarmee een ander doel van mijn reservelijstje vervulde;

... sloot de avond--tevens mijn laatste--in de nabije bar, waar zich een roedel Nederlandse schrijvers en geïnteresseerden had verschanst, en waar ik onder andere eindelijk de kans kreeg om Marieke Nijkamp te ontmoeten en meer dan twee woorden te wisselen met Esther Scherpenisse.

Zondagochtend stond mijn taxi naar Heathrow alweer veel te vroeg voor de deur. Mijn bagage woog nog evenveel, maar zat veel voller: met nieuwe vrienden en contacten, met een veelheid aan tips en aanmoedigingen van alle romanschrijvers die ik heb gesproken; met een lange lijst van goede bronnen voor de aanpak van een roman (met dank aan Cat Sparks); en met een grote, warme, dankbare tevredenheid.

Dus zó is een Con!

Doe er nog maar een paar...'

___________

* Om met mijn jongste zoon te spreken: "Nul is niks, papa!" Al was het verschijnen van Grayson, Carolyn Chang, Paul Evanby en Boukje Balder wel welkom en plezierig.

** Die naast zijn succes met zijn fantasyromans ook nog samen met Martijn, Thomas Olde Heuvelt, Debbie van der Zande en Heidi van der Vloet de Stichting ter Bevordering van het Fantastische Genre heeft opgericht. Die stichting heeft naast de Paul Harland Prijs nu ook de fantasy-pagina's van Hebban.nl onder zijn hoede, en maakt plannen voor een professionele publicatie van Nederlandstalige korte fictie.