Luc Deflo: de schrijver die Vlaanderen liet 'thrillen'

op 27 november 2018 door Soraya Vink (crew) 33 reacties

+10

Na een periode van misdaadmysteries was Vlaanderen toe aan het hardere werk. Bloederige scènes, geharde politiemannen en confrontaties die men liever uit de weg gaat. Ingrediënten die de Vlaamse thrillerschrijver Luc Deflo in zijn boeken verwerkte als spiegel naar de realiteit. Hebban herdenkt de schrijver met dit dossier.

Op zoek naar de 'thrill'

Luc Deflo debuteerde in 1999 met de psychologische thriller Naakte zielen waarin hij het speudersduo van rechercheur Dirk Deleu en onderzoeksrechter Jos Bosmans introduceerde. Het leverde hem meteen een nominatie op voor de Hercule Poirotprijs, die hij uiteindelijk won in 2008 met de thriller Pitbull. Met Weerloos (2005) startte hij een nieuwe reeks op rond 'Cel 5' waarin vijf speurders op zoek gaan naar verdwenen kinderen.

Hoewel de samenstelling van zijn personages door de boeken heen wat veranderde, bleef speurder Dirk Deleu een constante in zijn werk. In later werk introduceert hij ook speurder Nadia Mendock, die een 'love interest' vormt voor de Mechelse rechercheur. Een andere constante is ook de 'plaats delict' waarmee Deleu wordt geconfronteerd, want Deflo koos als setting zijn geboortestad Mechelen waar het moord en verderf door de straten krioelden. Hoewel de schrijver al enige tijd in Brussel woonde, werd rechercheur Deleu onder meer naar een zware rassenrellen in de Dijlestad gestuurd (Lokaas), waart er een moordenaar rond die het op alleenstaande zwangere vrouwen heeft voorzien (Onschuldig), en vindt een meisje in een veld het verminkte lijk van een jongeman (Copycat).

Zijn oevre beslaat 35 boeken, maar ook toneelstukken en scenario’s. Van zijn psychologische thrillers werden naar schatting meer dan 650.000 exemplaren verkocht en meerdere malen vertaald naar het Duits. Zijn meest recente thriller Verdorven kwam uit in september. Uitgeverij Van Halewyck heeft een nieuwe thriller met de titel Levend speelgoed in de voorjaarscatalogus opgenomen en bevestigde vandaag dat de titel ook zal verschijnen.

Aline Lapeire, adjunct-uitgever bij Van Halewyck zei het volgende in het persbericht: “Luc Deflo was een innemend man, een geïnspireerd schrijver en in alle omstandigheden een echte professional. Eind oktober was hij nog vastbesloten om ondanks zijn ziekte te komen signeren op de Boekenbeurs, maar net op zijn eerste signeerdag werd hij opgenomen in het ziekenhuis. Enkele mensen bleven bijna een uur wachten. Hij was bijzonder graag gezien door zijn fans en maakte met plezier tijd voor hen. Luc vertelde dat boeken schrijven zijn aandacht kon afleiden van zijn ziekte. Hij leverde bij de uitgeverij nog vier thrillers in, die allemaal van een hoog niveau zijn. Luc stond erop dat deze werken alsnog zouden verschijnen, ook in geval van zijn overlijden. We hebben hem beloofd dat we zijn teksten met veel zorg en toewijding zullen uitgeven.”

Het aftasten van grenzen

In de thrillers van Deflo draait het dan ook niet zozeer om wie het gedaan heeft maar waarom een persoon tot een gruwelijke misdaad gezet wordt. Schrijver Raymond Rombout interviewde de schrijver nog in 2016 ter gelegenheid van de publicatie van Deflo's nieuwe thriller Intifada. Daarin liet de Vlaming zien dat hij in zijn boeken de 'lelijke' kant van de mens graag aftast:

“De maatschappij zit vol psychopaten en sociopaten. Iedereen heeft wel een collega sociopaat. Ikke, ikke en de rest kan stikke. Zo’n man bij de bakker, die nog rap dat stapje rapper zet om voor jou binnen te geraken? Dat zijn psychopathische trekjes, die gelukkig nooit aanleiding geven tot moorden. Het boeit mij, ik wil proberen te begrijpen hoe denkpatronen bij een seriemoordenaar werken. Hoe je zo hyper-egoïstisch kunt zijn. Seriemoordenaars zijn supersterren in de Verenigde Staten. Kijk naar Dutroux, hier te lande, die krijgt liefdesbrieven, hé? Dat spreekt sommige mensen aan. Als literatuur het aftasten is van grenzen, dan is dat wat ik doe.”

Samenwerkingen

Naast zijn eigen productieve reeks boeken, ging Deflo in zijn carrière twee samenwerkingen aan. Zo schreef hij met de Vlaamse thrillerschrijfster Aloka Liefrink de thriller Onderhuids, dat destijds werd aangekondigd als het eerste deel in een reeks rond politieagente Masha Kirilenko. 'Even spannend en onweerstaanbaar als Deflo's thrillers, maar met méér passie, méér relationele perikelen en een sterke vrouwelijke touch. Uniek in Vlaanderen!' kopte de uitgever toen. De reeks werd voortgezet met een nieuwe auteur, te weten met Sormaria Marchan, de echtgenote van Deflo. In Drift keerde seriepersonage Kirilenko terug om een gestoorde gek in Hasselt te stoppen.

Keep it simple

'Lezers moeten spanning voelen en de diepte van de personages kunnen peilen. Ik laat ze wél balanceren op een slappe koord, zo van: ik wil ook wel eens doen wat die moordenaar doet, maar fuck, het mag niet. De personages doen wat ze doen en ik ben God de Vader niet. Ik zal nooit moraliseren,' zei Deflo in het interview met Rombout. De boeken van Deflo kenmerkten zich dan ook om de 'thrill' met levensechte personages waarmee lezers zich mee konden vereenzelfigen. De schrijver typeerde dat het grootste compliment dat hij kon ontvangen was als 'iemand te laat was gaan slapen' door zijn boeken. Over schrijver zijn, haalde hij het volgende aan:

"Schrijverscursussen, daar geloof ik niet in. Als je denkt dat drie studiejaren literatuur je een succesauteur maakt, vergeet dat maar. Schrijven is geleefd hebben, focus hebben, doorzettingsvermogen. Je moet een beetje geluk hebben, zoals met alles."