Column /
Margje Woodrow: Advocaat van de duivel
Advocaat van de duivel
Nog even en dan kan ik Kater echt in mijn handen houden. Al die letters, woorden, zinnen op papier… Rond de 55.000 woorden had ik dit keer nodig.
Er waren dagen bij dat ze het beeldscherm op vlogen en dan voelde ik me zo hyper dat ik niet te stoppen was.
Maar het kwam ook weleens voor dat ik in mijn hoofd wel heel duidelijk voor me zag wat er gebeurde, maar dat het niet lukte om het onder woorden te brengen. Of ik ging opeens aan alles twijfelen wat ik al had geschreven en bedacht. Frustrerend. En dat is nog zwak uitgedrukt.
Ik kan nu gaan zeggen dat ik een superslimme strategie heb om zulke frustrerende momenten snel te boven te zijn, maar niets is minder waar. Als ik in zo’n dip zit, kan ik mezelf gewoon heel zielig vinden. Ik vind dat ik dan, na een hele poos naar het beeldscherm of naar buiten gestaard te hebben, best even mag uitrusten. Op bed of op de bank. Ja, ik weet het, het klinkt eigenlijk best wel sneu. Eenmaal zogenaamd aan het uitrusten, ontstaat het volgende probleem: hoe schakel ik mijn piekerbrein uit? Overdag slapen lukt mij echt niet!
Tijdens het schrijven van Kater gingen mijn gedachten terwijl ik lag te ‘rusten’ dus ook automatisch naar hoofdpersoon Teddy. Wat moest ze doen? Wel of niet terug naar een bepaalde plek? Heel hard huilen of niet? En hoe zouden haar vriendinnen daar vervolgens op reageren? Allerlei vragen waarop ik verschillende antwoorden had, maar waaruit ik niet kon kiezen.
Tijd om over te schakelen naar fase 2. Wachten totdat mijn lief Geoff thuiskomt. Hij komt vaak met de juiste insteek. Maar Geoff is meestal lastig. En kritisch. Op het irritante af soms. Want in plaats van een kant-en-klare oplossing aan te dragen, neemt hij graag de rol van advocaat van de duivel op zich. Heel fijn. Not! Ik krijg alleen maar moeilijke vragen en als ik dan een antwoord geef, komt er meteen een nieuwe vraag. En als strafpleiter heeft hij het natuurlijk voortdurend over geloofwaardigheid. Net als wanneer we samen een crimeserie kijken. Hoe vaak hoor ik wel niet dat iets absoluut niet kan, omdat het niet klopt met de werkelijkheid! Zo doet hij dat dus ook bij mijn verhalen. ‘Marg, denk je nou echt dat het er bij een verhoor zo aan toe gaat? Het is juist het tegenovergestelde!’ Tja, hij kan het weten…
Dus ga ik zo nu en dan mee naar de gevangenis of de rechtbank en kan ik spreken met een rechercheur, een bode of collega-advocaten. En last but not least: ik mag ook nog eens snuffelen in oude, gesloten strafdossiers. Nu Kater af is, ben ik zo tevreden! Die frustratiemomenten en de confrontaties met Geoff zijn blijkbaar nodig om me scherp te houden. Want negen op de tien keer kan ik daarna verder, word ik weer hyper en vliegen de woorden het scherm op.
Op 26 november verschijnt de nieuwe jeugdthriller Kater van Margje Woodrow. Hebban geeft exemplaren weg! Klik hier voor de winactie. Hier kun je vast de eerste twee hoofdstukken uit het boek lezen.
Op de Margje Woodrow Fanpage lees je alle columns uit de reeks en méér.