Om naar uit te kijken: 10 x nieuwe Nederlandstalige literatuur in het najaar

Onder een hemel van sproeten van Alex Boogers (2 oktober)

Sinds de verschijning van zijn roman Alleen met de goden, twee jaar geleden, is Alex Boogers een veelgevraagd spreker op festivals, scholen en in boekhandels. Met zo’n druk programma blijft er minder tijd over voor schrijven, daarom is het ook niet verwonderlijk dat zijn nieuwe roman een paar maanden werd uitgesteld. Maar begin oktober is het dan zover, dan verschijnt zijn nieuwe, aangrijpende roman over wraak, vergelding, vriendschap en verzoening.

Onder een hemel van sproeten vertelt het verhaal van Jacob Mantel, die na de dood van zijn vrouw elke dag naar de rand van de stad gaat om daar een van de meren in het bos te bezoeken. Het is nu al vierentwintig dagen geleden dat hij daar een ijsvogel heeft gezien. Bij het meer ontmoet Jacob de jonge Amy, die een verschrikkelijk geheim met zich meedraagt. Ze schrijft over haar leven in haar dagboek, maar Jacob weet langzaam haar vertrouwen te winnen. Amy’s heftige gebeurtenissen confronteren hem met de demonen uit zijn eigen verleden. Hij heeft zijn vrouw beloofd om de onschuld te bewaken, maar hoe doe je dat?

De heilige Rita van Tommy Wieringa (26 oktober)

Verscheen Tommy Wieringa’s laatste roman De dood van Murat Idrissi dit voorjaar nog bij Hollands Diep, eind oktober brengt De Bezige Bij alweer zijn nieuwe roman uit. De heilige Rita is volgens de uitgever een ‘verpletterende nieuwe roman’, waarin Tommy Wieringa terugkeert naar de oorsprong van Joe Speedboot. Zijn nieuwe boek vertelt een verhaal over een vader en een zoon, en over de nieuwe tijd in een traditioneel grensdorp.

Paul Krüzen woont al bijna vijftig jaar met zijn vader in een Saksische spookboerderij buiten Mariënveen, een vergeten dorp aan de grens. Vroeger zorgde zijn vader voor hem, nu zijn de rollen omgedraaid. Lang geleden stortte een Russische piloot neer in het maïsveld achter hun huis. Hierdoor werd een keten van gebeurtenissen in werking gezet, waarvan vader en zoon nooit helemaal zijn bekomen. Na de Rus kwamen de Chinezen, die het café en de snackbar in het dorp overnamen, en daarna volgde de rest van de wereld. Met hen kwam ook de onzekerheid. Het verzet bestaat uit het beschimpen van de Chinezen en de aanschaf van meer bewakingscamera’s. Voor de betaalde liefde steekt Paul Krüzen de grens over. In het bordeel raakt hij in een conflict verzeild dat hem dwingt de verscholen positie te verlaten die hij in het leven heeft gekozen. Beschermheilige van dit dorp en deze mensen, en tevens patrones van de hopeloze gevallen, is Rita.

Hoor nu mijn stem van Franca Treur (30 november)

Met haar debuutroman Dorsvloer vol confetti, over een jong meisje dat opgroeit in een Zeeuws orthodoxe boerengemeenschap en strijdt voor een eigen leven, maakte Franca Treur in 2009 een groots entree tot het Nederlandstalige literaire landschap. Het debuut werd meer dan 150.000 keer verkocht, bekroond met de Selexyz-debuutprijs en de Jan Bruijnsprijs en de boekverfilming verbrak het record van langstlopende Nederlandse film in de bioscoop. Ook Treurs derde en nieuwe roman Hoor nu mijn stem speelt zich af in de wereld van het christelijk geloof. Met dit psychologische verhaal geeft de schrijfster stem aan vrouwen uit dat deel van onze samenleving waar een vrouw niet vaak wordt gehoord.

Ina verloor haar ouders toen ze drie was en groeit sindsdien op bij haar opa en zijn twee ongetrouwde zussen Ma en Sjaan. Deze ‘familie’ bewandelt de oude paden van het gereformeerde geloof en de jonge, ambitieuze Ina wil niets liever dan klimmen op de trappen van Gods genade, zoals het lichtende voorbeeld tante Ma. Ina bindt de strijd aan met kwade geesten die haar toenaderingspogingen tot de Allerhoogste verstoren. Naarmate Ina volwassen wordt, linkt ook de maatschappelijke ladder die ze misschien gemakkelijker kan beklimmen. Zal ze haar milieu ontstijgen of belooft ze trouw aan God?

In Mekka van Kader Abdolah (30 november)

Nadat Kader Abdolah de eerste helft van zijn leven in Iran woonde, begon de tweede helft van zijn leven met een vlucht uit dat land. In Nederland stichtte hij een gezin en begon hij zijn literaire oeuvre. Zijn boeken werden vertaald en de schrijver reisde de hele wereld over om zijn lezers te ontmoeten. Naar één land kon Abdolah echter nooit terug: Iran. En dat terwijl zijn moeder daar in de winter van haar leven is beland.

In januari 2017 was het dan eindelijk toch zo ver, niet Iran maar Dubai werd de plaats van ontmoeting tussen moeder en zoon. Voor haar was dat gemakkelijker en voor hem een stuk veiliger dan een ontmoeting in zijn moederland Iran. Nog eenmaal wilde Abdolah zijn moeder zien, misschien wel voor het laatst, en vooral omdat ze geleidelijk in de wereld van dementie aan het verdwijnen was.

In Mekka, dat eind november verschijnt, is het verslag van deze ontmoeting. Samen met zijn moeder peinst Kader Abdolah over hun familie, heimwee, hun gezamenlijke moederland, zijn vertrek, ouderdom en hun beider toekomst. Soms hilarisch, soms ronduit pijnlijk, ‘een boek van een grote intensiteit en bevlogenheid’, zo valt te lezen in de najaarsbrochure van Prometheus.

Ze zullen denken dat we engelen zijn van Bert Natter (18 januari)

In 2015 publiceerde Bert Natter maar liefst twee romans, Remington en Goldberg. De eerste kwam op de longlist van de ECI Literatuurprijs 2015 en de tweede belandde op de shortlist van dezelfde prijs in 2016. Begin 2018 komt Natter opnieuw met een urgente roman, waarin hij de actualiteit op de hielen zit.

Wat doe je als een ingrijpende gebeurtenis in één klap je leven verandert en zowel je toekomst als je verleden in een totaal ander perspectief zet? Voor die vraag komt Alfred Ellerau te staan in Ze zullen denken dat we engelen zijn. Het is de laatste dag van het mooie jaar. Aan een plein midden in de stad zitten een man en een vrouw die elkaar net hebben leren kennen op het terras. Met hoge snelheid rijdt een geldwagen in op het winkelende publiek en ramt de gevel van een café iets verderop. Er volgt een enorme explosie. Als midden op het plein een politiebusje stopt, lijkt het voorbij, maar dan barst de hel pas echt los. Onder een tafeltje wachten de man en de vrouw in elkaars armen op de dood, die niet komt.

“Als een buurman die zijn gazon sproeit, loopt een van hen op ons af, kalm, met weloverwogen passen, zijn wapen in beide handen vasthoudend en voortdurend en met de regelmaat van een metronoom bij elke stap die hij zet vurend, een silhouet dat donker afsteekt tegen het zonovergoten plein. In een flits kijk ik recht in de ogen van de moordenaar.”

Bekijk de verwachtpagina voor meer te verschijnen boeken.