Ontsnappen aan een hard leven: lees een sneak preview van 'Betty'

Tiffany McDaniel (1985) is geboren en getogen in Ohio, waarvan het landschap haar inspireert bij het schrijven. Naast auteur is ze ook dichter, scenarioschrijver en kunstenaar. Betty is haar tweede gepubliceerde roman, vier jaar na De zomer die alles deed smelten, het boek dat in 2016 The Guardian's Not the Booker Prize won. Toch schreef McDaniel Betty al veel eerder. Op haar zeventiende vertelde haar moeder haar een familiegeheim, dat de auteur dieper deed graven in haar geschiedenis.

Daardoor legde ze nog meer geheimen bloot, die jaren en generaties teruggingen en haar deden begrijpen waarom de vrouwen in haar familie zijn geworden wie ze zijn. Kort daarna schreef ze Betty, maar McDaniel had moeite het boek gepubliceerd te krijgen. In een interview met de Los Angeles Times vertelt de auteur dat ze bij Amerikaanse uitgevers consistent op seksisme stuitte:

'Writing about bras and periods would make readers uncomfortable; Betty and her sisters should have romantic relationships; maybe Betty could be a boy, because "Male narrators sell better".'

Ondanks dat Betty gebaseerd is op ware gebeurtenissen, geloofden veel literair agenten het boek niet. Eén van hen vertelde McDaniel zelfs dat het ongeloofwaardig was dat al deze vrouwen stuk voor stuk vreselijke ervaringen hadden. Voor de auteur is het duidelijk dat de #MeToo-beweging geholpen heeft ruimte te maken voor een verhaal als Betty. Door te laten zien hoe gewoon geweld en misbruik is in het leven van vrouwen hoopt ze dan ook een beter vangnet te creëren zodat anderen zich veilig voelen hun eigen verhalen te delen.

Schaduwleven

(111)

Wil ik lezen

• Wil ik lezen
• Nu aan het lezen
• Gelezen
• Verwijderen
•   Favorieten
•   Verlanglijstje
•   In bezit
•   Uitgeleend
Challenges
  {{title}}
  {{title}}
• Nieuwe plank maken
• Loading
• De wijzigingen zijn opgeslagen

Geboren in een badkuip in 1954 als zesde kind van een Cherokee vader en een blanke moeder, zal Betty Carpenter een wereld van armoede en geweld leren kennen. Een van haar zussen gelooft dat er een vloek op de familie rust, maar Betty’s nieuwsgierigheid, haar grote liefde voor haar zussen en haar vaders verhalen voeden haar veerkracht en verbeelding. Zo ontdekt ze hoe ze kan ontsnappen aan het harde leven: door te schrijven. Ze begraaft de verhalen heel diep, omdat ze die aan niemand kan vertellen. Tot nu.

Achter het boek

Om Betty recht te kunnen doen, hield McDaniel interviews met haar moeder, grootmoeder en tantes. Ze combineerde deze gesprekken met haar eigen herinneringen om hen vorm te geven in het boek. 'Flossie would be dancing in the background somewhere. Mamaw Alka would be in the kitchen with flour on her hands,' vertelt McDaniel aan Guernica Magazine. Toen er eenmaal over het eerste geheim was gesproken, ontdekte de auteur dat haar vrouwelijke familieleden maar al te graag wilden praten:

'When you hold on to things for decades, it can be a relief to be free of that weight.' – Tiffany McDaniel Q&A met BargainBooks

Een lichtpunt in het boek – en in het leven van McDaniels familie – is Landon Carpenter. Betty's vader was Cherokee en een liefhebbende tegenhanger voor zijn grillige en boze echtgenote waar het om het opvoeden van hun drie dochters ging. De verhalen die hij vertelde, inspireerden Betty zelf te gaan schrijven. McDaniel heeft het altijd betreurd Landon niet persoonlijk gekend te hebben – hij stierf tien jaar voor haar geboorte – maar toch kwam hij voor haar tot leven door de interviews met haar familieleden.

'Papaw was someone who was not afraid to show emotion, not afraid to cry, not afraid to be vulnerable. And he wasn’t afraid to acknowledge the strength and power of the women around him. He had been raised by strong Cherokee women, women who remembered what society had been like when they had an equal voice in it.' – Tiffany McDaniel in LA Times