Leesclubs /
Onze eindeloze dagen - Een schokkend einde
De ondergang van de wereld is een veel voorkomend onderwerp in films en literatuur. In het debuut van Claire Fuller is de vader van Peggy ervan overtuigd dat je voorbereid moet zijn op het einde van de wereld. Dit neemt drastische vormen aan wanneer hij Peggy ontvoert en haar meeneemt, de bossen in. Tegen de 8-jarige Peggy zegt hij dat zij de enige twee zijn die nog leven. Negen jaar wonen ze samen in een houten hutje midden in de bossen. Ver weg van de echte wereld proberen ze samen te overleven. In Engeland won Fuller met haar roman de Desmond Elliott Prize, de belangrijkste award voor debutanten.
Fijne schrijfstijl
De eerste indruk van het boek was matig. De lezers van de leesclub waren niet erg enthousiast over de cover van Onze eindeloze dagen. Bronja’s mening over de cover: ‘Ik vind de cover niet lelijk, maar vooral nietszeggend. Met deze stockfoto gaat het wel erg op in de massa van hoofden-op-covers, terwijl met name de originele, Engelse hardcover wel direct tot de verbeelding spreekt.’
Toch werden de lezers over het algemeen meteen het verhaal ingetrokken, of moesten daar even moeite voor doen om het boek daarna niet meer los te kunnen laten. Bianca: ‘Ik moet zeggen dat ik de eerste drie hoofdstukken nogal zoekende was, maar ineens heeft het verhaal me te pakken.’
Ook waren de deelnemers erg onder de indruk van de schrijfstijl van Claire Fuller. Bronja weet dit op een hele mooie manier de omschrijven: ‘Ze hanteert een bijna sprookjesachtige manier van sfeer schetsen en gebruikt een onbetrouwbare verteller in de eerste persoon om de lezer door het verhaal te loodsen en daarmee soms met een plottwist te kunnen verassen’. Ook Yvette was onder de indruk: ‘Fuller schrijft beeldend waardoor je regelmatig het gevoel hebt dat je erbij bent. Ik verdronk bijna in het verhaal.’
Schokkend einde
De snelle lezers van de leesclub hadden het al snel over het ‘schokkende einde’, waardoor de rest van de club enorm nieuwsgierig werd! Zeker diegenen die wat moeite hadden om in het verhaal te komen, werden op deze manier gemotiveerd om door te lezen. Toch vond niet iedereen het einde even verassend. Suzanne: ‘Ik vond het einde wel aankomen eigenlijk, er zitten in het hele verhaal best veel hints. Ik hoopte elke keer dat ik het fout had.’ Toch was ze na het lezen onder de indruk van het verhaal dat Fuller bij elkaar schreef.
Uiteindelijk waren de meningen over Onze eindeloze dagen verdeeld. De enthousiaste lezers gaven het boek 3 of 4 sterren en waren onder de indruk van het verrassende einde. Zo beoordeel Ineke het boek met vier sterren: ‘De fijne schrijfstijl en mooie korte hoofdstukken maken dit boek tot een prachtig, spannende thriller met een einde dat ik echt niet heb zien aankomen. Een schitterend debuut.’ Een aantal lezers was minder enthousiast. Zij gaven aan dat het verhaal traag op gang kwam en dat zij pas later echt in het verhaal kwamen. Zo waardeert Ruby de spannende roman met twee sterren: ‘Ik had de indruk dat er geen vaart in het verhaal zat, het bleef wat oppervlakkig en langdradig. Het einde van het verhaal maakt dit boek dan wel de moeite waard om te lezen. Zelden heb ik zo’n verrassend/zwaar einde gelezen.’
Deze leesclub beoordeelt Onze eindeloze dagen dan ook met een gemiddelde van 3,5 ster.
Voor het uitgebreide verslag van deze leesclub kun je hier terecht.