Oranje-biograaf Cees Fasseur overleden

Cees Fasseur werd onlangs geopereerd. Complicaties bij deze ingreep zijn hem fataal geworden.

De historicus heeft onlangs zijn memoires afgerond. De autobiografie verschijnt op 21 april onder de titel Dubbelspoor bij uitgeverij Balans.     

Fasseur studeerde rechten in Leiden en was daar een aantal jaren docent aan diezelfde universiteit. Daarna werkte hij onder meer bij het ministerie van Justitie en was rechter in Amsterdam. Later was hij hoogleraar in de geschiedenis van Zuidoost-Azië, in het bijzonder van Indonesië. Hoewel hij geen geschiedenis studeerde, wordt hij vaak gezien als historicus.

Fasseur schreef onder meer een tweedelige biografie over koningin Wilhelmina (1998 en 2001) en een boek over het huwelijk van koningin Juliana en prins Bernhard (2008). Ook publiceerde hij in 2014 een biografie van Pieter Sjoerds Gerbrandy, die in de Tweede Wereldoorlog minister-president was van de regering-in-ballingschap in Londen.

Voor de studies over de Oranjes kreeg hij van de toenmalige koningin Beatrix inzage in het archief van het Koninklijk Huis. Hij was de eerste en enige die op basis daarvan onderzoek kon doen naar de Greet Hofmans-affaire. Juliana's vertrouwen in de gebedsgenezeres Greet Hofmans leidde in 1956 tot een huwelijkscrisis, die werd bezworen door het besluit dat Juliana het contact met Hofmans moest verbreken.

Fasseur studeerde rechten in Leiden en werkte jarenlang als raadadviseur op het ministerie van Justitie. Hij promoveerde op het cultuurstelsel, waarmee in de jaren 1830-1870 Javaanse boeren in Nederlands-Indië werden verplicht onder meer koffie en thee voor de Nederlanders te verbouwen. Hij publiceerde daarna verschillende boeken over Nederlands-Indië, tot hij in de jaren 90 aan zijn biografie van Wilhelmina begon. Hij had daarbij het vertrouwen van Beatrix. Critici verweten Fasseur te zeer pro-Oranje te zijn. In zijn boek over het huwelijk van Juliana en Bernhard pleitte hij bij de Greet Hofmans-affaire Bernhard grotendeels vrij.

In zijn boek over Gerbrandy was Fasseur juist uitermate kritisch over Wilhelmina. Hij beschreef hoe Wilhelmina met haar onrealistische ideeën over 'vernieuwing' Gerbrandy en andere politici het werken onmogelijk maakte.