P.C. Hooftprijs naar Astrid Roemer

De P.C. Hooft-prijs is een van de belangrijkste literaire prijzen van Nederland. De prijs wordt jaarlijks afwisselend toegekend voor proza, essays en poëzie. Aan de prijs is een bedrag verbonden van 60.000 euro. Volgens de jury leiden de romans van Roemer tot 'literaire verbeeldingen van de geschiedenis van Suriname. Het is een geschiedenis die voor velen in Nederland nog tamelijk onbekend is, buiten de steekwoorden 'slavernij’ en 'Decembermoorden'.'

Het is de eerste keer dat de belangrijkste Nederlandse literatuurprijs naar een auteur uit het Caraïbisch gebied gaat. De uitverkiezing van Roemer komt als een verrassing: de schrijfster kreeg niet eerder een grote literaire prijs. Roemer publiceerde nog maar weinig sinds de publicatie in 1999 van Was getekend, het slotdeel van haar trilogie 'Roemers drieling' over de Surinaamse geschiedenis in het laatste deel van de vorige eeuw.

Astrid Heligonda Roemer werd op 27 april 1947 in Paramaribo geboren. In 1966 vertrok ze naar Nederland, maar ze keerde terug naar haar geboorteland om daar te werken als onderwijzeres. In 1975 vestigde zij zich opnieuw in Nederland. Van 2006 tot 2009 woonde zij weer opnieuw in haar geboorteland.

Zij debuteerde in 1970 onder het pesudoniem Zamani met de poëziebundel Sasa Mijn actuele zijn. De in 1974 verschenen roman Neem mij terug Suriname werd in Suriname uitermate populair. Met de novelle De wereld heeft gezicht verloren (1975) hield Roemer zich voor het eerst bezig met wat later haar hoofdproblematiek zou worden: het mysterie van het vrouw-zijn.

Bij de verkiezingen van 1989 was zij lijstduwer voor het net opgerichte GroenLinks. Een jaar later kreeg Roemer een zetel voor die partij in de Haagse gemeentereaad, maar ze kwam in conflict met haar fractie en woonde de vergaderingen niet meer bij.