Raadsman van duivels en engelen

Hij schrijft met plezier en met veel genoegen las Bram Moszkowicz dan ook de eerste recensie die volgde na de publicatie van zijn allereerste thriller, Maffiamaat. Drie sterren maar liefst kreeg hij in Het Parool van recensent Arie Storm, die niet de naam heeft kwistig te zijn met positieve kritieken. Storm, die niets moet hebben van het thrillergenre, want 'het is niet meer dan de pulpigste pulp', stelt in zijn recensie dat Bram Moszkowicz zijn boek 'boven het werk van collega's weet uit te tillen'. Die positieve bespreking neemt niemand de oud-advocaat meer af. Zelfs de belastingdienst niet.

Het opstellen van een pleitnota is enigszins vergelijkbaar met het schrijven van een boek, stelde Moszkowicz in het tv-programma van Jeroen Pauw. Hij gaf daarin toe het pleiten enorm te missen sinds hij in 2013 van het tableau werd geschrapt en het beroep van advocaat niet meer mag uitoefenen. ''Ik ben iemand die graag met woorden werkt. Verbaal maar ook schriftelijk. Je kunt in een roman kwijt wat in je gedachten opkomt. Je kunt tikken uitdelen in een pleitnota, maar je kunt dat ook doen in een boek, dat is wel leuk, ja.'' De oud-advocaat verdeelt nu zijn tijd met schrijven, 'af en toe' een dagvoorzitterschap en zijn bijdragen aan het tv-programma RTL Boulevard.

Maffiamaat verhaalt over de advocaat Benjamin Mendel (die niet geheel toevallig dezelfde initialen heeft als de schrijver) die na vijfentwintig jaar zijn baan verliest en vervolgens wordt wat hij nooit heeft willen zijn. Moszkowicz ontkende niet dat er enige parallellen zijn tussen zijn leven en dat van Benjamin Mendel. ''Zeker tot aan de schrapping van het tableau is veel overeenkomstig met de werkelijkheid. Maar daarna gaat de fantasie los. Ik hoop dat de lezers zich gaan afvragen: wat is nou echt en wat is nou niet echt?''

De oud-advocaat zei dat hij veel baat heeft gehad bij de lessen van 'zijn goede vriend', auteur Leon de Winter. ''Hij kwam ook met de titel Maffiamaat.'' Aanvankelijk was er sprake van dat Moszkowicz en De Winter samen een thrillertrilogie zouden schrijven. Die rolverdeling is nu gewijzigd. Moszkowicz: ''Ik heb het eerste deel geschreven, Leon doet het vervolg en samen schrijven wij het slot.'' Wanneer De Winter met het tweede deel op de proppen komt, wist Moszkowicz niet. 

Fragment uit Maffiamaat:

Benjamin Mendel ligt rokend op een kingsize bed in een hotelkamer te ’s-Hertogenbosch. Hij luistert naar de radio. Om er zeker van te zijn dat hij zijn eigen naam niet voorbij zal horen komen, heeft hij een christelijke zender gevonden. Hij wist niet eens dat ze bestonden.
Een zware stem spreekt van de lente, van appelbloesem en hemelse gerechtigheid. In zijn halfslaap ontgaat Mendel het verband. De lente en de bloesem vergeet hij. Terwijl blanke gospel klinkt, blijven zijn gedachten kauwen op dat andere woord: gerechtigheid. Wat betekent dat?
Vijfentwintig jaar is hij advocaat, hij heeft duivels bijgestaan, engelen en doodnormale mensen als hijzelf, en nog steeds weet hij niet wat gerechtigheid betekent. In het christelijke hiernamaals lijken de zaken echter een stuk eenvoudiger te liggen. De goeden worden beloond en de slechten bestraft. De gospelzangers zingen, kort samengevat, dat het goede gekozen moet worden. Ontvang Zijn zegen, maar kies het slechte en ontvang dan Zijn toorn. Een overzichtelijk wereldbeeld. Hij wilde nu even dat hij christelijk was.