Recensie: De kracht van Groen zit in de herkenbare, maar stereotype personages
Rust en Vreugd
Hendrik Groen
Als Emma Quaadvliegh na het overlijden van haar man oude papieren opruimt, vindt ze een vergeten inschrijving terug voor een tuinhuisje op ‘Rust en Vreugd’. Ongemerkt is er elf jaar wachttijd verstreken, ze kan nu elk huisje krijgen dat vrijkomt. Emma wordt bij de eerste bezichtiging op slag verliefd op een gezellig, rommelig tuinhuisje met dito tuin en ze besluit impulsief: ik kan wel wat afleiding gebruiken, ik neem het! Dat ze geen verstand heeft van tuinieren maakt gelukkig niet veel uit, want aardige buren bieden direct hun hulp aan.
Ook de voorzitter van de vereniging komt onuitgenodigd op de thee. Om kennis te maken, maar vooral om haar te wijzen op de regels met betrekking tot de hoogte van de heg, het bestrijden van het onkruid en de verplichte algemeen onderhoudsbeurten. Het gesprek verloopt wat stroef. Emma vermoedt dat de voorzitter haar niet meteen in de categorie ‘nette tuinders’ indeelt.
Al snel blijkt dat het er tussen de tuinders in het prachtige groene paradijs niet altijd even vredelievend aan toe gaat. Toch is Emma vastbesloten er hoe dan ook iets moois van te maken. Maar wilden Adam en Eva dat ook niet?
Verschenen bij uitgeverij Meulenhoff.
Hendrik Groen publiceerde drie dagboeken. De vertaalrechten zijn verkocht aan 36 landen, de eerste twee kregen beide de NS Publieksprijs en zijn bewerkt voor tv en theater. Daarna volgden er nog drie romans. Van zijn boeken zijn ruim 900.000 exemplaren verkocht in Nederland en Vlaanderen. Hendrik Groen is een pseudoniem.
Recensie: Beproefd recept in een nieuwe omgeving ****
Door Karin Walta
Emma Quaadvliegh neemt na het overlijden van haar man een volkstuintje. Dat lijkt haar goed voor de afleiding en om nieuwe contacten te leggen. Ze heeft eigenlijk geen verstand van tuinieren maar gelukkig heeft ze behulpzame buren. En dan is er ook nog voorzitter van het volkstuincomplex Harm, die geen moment laat schieten om haar op de regels te wijzen over zaken zoals onkruid bestrijden of de juiste hoogte van de heg. Emma maakt er inderdaad nieuwe vrienden, maar ook vijanden. Het complex heet Rust en Vreugd, maar het is allemaal niet zo vredelievend!
Hendrik Groen, een pseudoniem van Peter de Smet, schreef eerder de drie populaire dagboeken van Hendrik Groen. Een echte hit waar later een tv-serie van is gemaakt met acteurs Kees Hulst en André van Duin in de hoofdrollen. In dit nieuwe boek nemen we afscheid van de populaire bejaarden Hendrik en Evert, maar krijgen we gelukkig leuke nieuwe personages voorgesteld.
Groen volgt zijn beproefde recept in dit boek: er is een gesloten gemeenschap met een star beleid en een groepje dat de strijd met het bestuur aangaat. Deze keer is dat niet de club Omanido maar actiegroep Klavertje Vier. Deze opzet werkt opnieuw goed als decor voor een hoop herkenbare sociale interacties en conflictjes.
'Het gaat hier om volkstuintjes. Bloemetjes en plantjes. Rust en vreugd. En wat krijgen we? Ellende en gedoe. Haat en nijd.'
Ook in Rust en Vreugd zit een sympathiek hoofdpersonage. Dat is de weduwe Emma, die opkomt voor onrecht in de gemeenschap. Zij durft de strijd aan te gaan met de gevestigde orde en sluit ondertussen vriendschappen met gelijkgestemden. De kracht van Groen zit in de herkenbare, maar stereotype personages. Zo is er Sjoerd, de dronkenlap, die slingerend door de tuintjes loopt en Herman, de simpele ziel, die graag komt helpen in de tuin en die je niet beter kunt bedanken dan met een lekker groot stuk slagroomtaart. En dan zijn er nog de fanatiek conservatieve mensen van het bestuur die hun kleine beetje macht niet zomaar opgeven.
Groen weet met eenvoudige dialogen de karakters van mensen goed neer te zetten. De eenvoudige situaties en onbenullige gebeurtenissen zullen bij veel lezers voor een glimlach zorgen. Het boek is opgedeeld in korte hoofdstukken en door de vlotte en toegankelijke schrijfstijl lees je het boek zo uit.
Rust en Vreugd is een grappig en luchtig boek vol met kleurrijke personages. Op karakteristieke wijze beschrijft Groen hoe de tuiniers in het volkstuincomplex elkaar het leven zuur maken maar tegelijkertijd ook hoe er mooie vriendschappen ontstaan en mensen elkaar helpen. Het boek leent zich zeker voor een tweede deel dus hopelijk lezen we in de toekomst nog meer over hoe het er op het complex aan toegaat!
Karin Walta is een echte boekenwurm. Ze leest vooral graag Young Adult, fantasy en sciencefiction. Tussendoor leest ze ook regelmatig andere genres. Voor Hebban recenseert ze YA.
Meer recensies van Karin:
- Vuurspuwen - Caja Cazemier
- De roadtrip - Katy Birchall
- De verloren erfgenaam - Jennifer Lynn Barnes
- Breekbaar als glas - Gena Showalter