Recensie: De samenwerking heeft geweldig uitgepakt
Het gerecenseerde boek
Zo moet het zijn
Auteurs: Becky Albertalli en Adam Silvera
Vertalers: Lies Lavrijsen en Tine Poesen
Uitgeverij: Blossom Books
Ben heeft zijn eerste jaar op de universiteit overleefd, maar hij heeft meer dan ooit het gevoel dat hij in een sleur zit. Het enige lichtpuntje is Mario, die hem geregeld Spaanse les geeft en nog vaker zoent. Mario droomt van een carrière in Hollywood en voorzichtig durft Ben ook naar de toekomst te kijken. Maar waarom blijft hij aldoor denken aan iemand uit het verleden?
Arthur is voor het eerst in twee jaar terug in New York, klaar om de theaterwereld te bestormen. Natuurlijk baalt hij ervan dat hij zijn vriendje Mikey nu moet missen, maar hij is ervan overtuigd dat hun relatie sterk genoeg is. Daarom is het ook geen big deal dat hij Ben weer tegen het lijf loopt. En het is ook helemaal prima dat die gelukkig is met een onbekende - en heel aantrekkelijke - jongen.
Over de auteurs
Becky Albertalli werkte zeven jaar als psycholoog met LHBTIQ+-kinderen voor ze aan de slag ging als auteur. Adam Silvera is een Young Adult-auteur die eerder als boekverkoper werkte.
Het perfecte vervolg ****
Door: Isolde Boers
Zo moet het zijn is het vervolg op Wat als dit het is, beide geschreven door Becky Albertelli en Adam Silvera. Het einde van het eerste deel was behoorlijk open en eerlijk gezegd daardoor niet zo bevredigend. Je wilde zo graag weten of het Arthur en Ben zou lukken om hun relatie op lange afstand in stand te houden. Aan het einde van dit deel komen we dat gelukkig te weten.
Het is twee jaar na die zomer in New York waar Arthur en Ben verliefd op elkaar werden, hun relatie uitmaakten en toch weer bij elkaar kwamen. Al snel in Zo moet het zijn blijkt dat ze hun relatie alsnog hebben beëindigd. De afstand speelde te veel parten en ze hadden het (te) druk met school en studie. Na twee jaar komt Arthur weer naar New York om stage te lopen in de theaterwereld bij een regisseur. Als Ben en Arthur elkaar toevallig tegen het lijf lopen, blijkt al snel dat ze elkaar nooit hebben kunnen vergeten. Vanaf dat moment blijven ze de rest van het boek om elkaar heen draaien.
'De samenwerking tussen Becky Albertelli en Adam Silvera heeft geweldig uitgepakt. Het zijn totaal verschillende auteurs.' - recensent Isolde
Een complicerende factor is dat ze allebei een nieuw vriendje hebben gevonden. Nou ja, vriendje… Ze zitten allebei in de fase waarin ze zich stilletjes afvragen of hun relatie al in die fase is beland en waarin ze op het punt te staan die status te bekrachtigen. Opvallend is de verschillende manier waarop ze met hun vriendje omgaan, zeker vanaf het moment waarop Arthur en Ben elkaar weer zien. Mikey is stapelgek op Arthur en doet alles om het Arthur naar de zin te maken, hij staat altijd voor hem klaar. Arthur doet dit andersom veel minder richting Mikey. De relatie van Ben met Mario komt in dat opzicht veel gelijkwaardiger over en Ben gaat volwassener om met de keuzes die hij maakt dan Arthur.
Zo moet het zijn heeft in Dylan een fantastisch bijpersonage. Dylan is de beste vriend van Ben en beweegt in alles heel respectvol mee met Ben. Een van de meest indrukwekkende scènes – al begrijp je dat achteraf pas goed – is dat Dylan Ben meesleept om een duur maatpak te gaan passen, terwijl we allemaal weten dat Ben financieel krap zit en echt geen pak van Armani kan betalen. Naast dat Dylan een bijzonder, en soms bizar, gevoel voor humor heeft, heeft hij ook een groot hart.
'Een mooi, lief en realistisch LHBTIQ+-boek voor young adults en ouder.' - recensent Isolde
De samenwerking tussen Becky Albertelli en Adam Silvera heeft geweldig uitgepakt. Het zijn totaal verschillende auteurs, zoals de uitgever ook in haar voorwoord aangeeft: Albertelli die graag happy endings schrijft en Silvera die meer naar het realistisme neigt. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat een tweede deel noodzakelijk was. Ondanks deze verschillen passen de schrijfstijlen heel goed bij elkaar. Het boek leest ontzettend vlot, er zit heel veel humor in en je wordt voortdurend verrast door de nieuwe ontwikkelingen. Zo moet het zijn is overigens niet alleen door twee auteurs geschreven, maar ook door twee personen vertaald; Lies Lavrijsen en Tine Poesen.
Wat als dit het is en Zo moet het zijn vormen een duologie die je het beste in zijn geheel leest. Na het eerste boek wil je ook echt het vervolg lezen, een mooi, lief en realistisch LHBTIQ+-boek voor young adults en ouder.
Als de ambulancezorg in Nederland haar aandacht niet opeist, houdt Isolde Boers het meest van lezen en schrijven. Ze leest veel verschillende genres, van feelgood tot thrillers en van alles daar tussenin en er omheen. Ook heeft ze zelf een jeugdboek geschreven.
Meer recensies van Isolde:
- Het mysterie van Chalk Hill - Susanne Goga
- De kroon en de droom - Jana Hoch
- Paniek - Sandra J. Paul
- Feniksvlam - Sara Holland