Recensie: Een subtiele en tegelijk geraffineerde stijl

Het gerecenseerde boek

Onbreekbaar

Auteur: Marieke Damen
Uitgeverij: HarperCollins

Alexandra is een succesvolle zakenvrouw, maar in haar relatie met Maarten niet meer gelukkig. Ze besluiten een pauze te nemen om uit te zoeken wat ze nog voor elkaar voelen. Alexandra vertrekt met hun zoontje Max naar hun vakantiehuis aan de rand van de Veluwe. Al snel na aankomst wordt ze ontvoerd; Max blijft alleen in het huis achter…

Demi is een tiener vol toekomstdromen. Totdat ze zwanger raakt. Na een consult bij de abortuskliniek wordt ze klemgereden en in een busje gesleurd…

Alexandra en Demi kennen elkaar niet, maar worden samen gevangengehouden in een kamer die ze de ‘papegaaienkooi’ gaan noemen. Wie houdt hen daar? Waarom? En kunnen ze nog ontsnappen?

Over de auteur
Marieke Damen begon tijdens een sabbatical in het buitenland met schrijven. Na twee kinderboeken en diverse korte verhalen brak ze door met Stilleven. Dit thrillerdebuut werd meteen genomineerd voor beide Hebban-prijzen en voor de MAX Bronzen Vleermuis. Haar werk kenmerkt zich door een subtiele schrijfstijl waarmee ze de gruwelijkste gebeurtenissen beschrijft.

Geraffineerd en subtiel tegelijk ****

Door: Gea Kuipers

Met haar debuut Stilleven plaatste Marieke Damen zich direct in de kijker van menig thrillerlezer. Het boek werd namelijk meteen genomineerd voor de Hebban Thrillerprijs 2021 en de Hebban Debuutprijs 2021. Ook stond het op de shortlist van de MAX Bronzen Vleermuis en won Damen met dit boek in 2020 de Thrillzone Award voor het beste Nederlandstalige thrillerdebuut. Twee jaar na dit overweldigende succes bracht de auteur Onbreekbaar uit. Haar derde thriller verschijnt volgend jaar. Voor Damen zich aan dit genre wijdde, schreef ze twee kinderboeken en diverse korte verhalen.

In eerste instantie is Alexandra opgelucht als ze uit een droom ontwaakt, tot ze zich realiseert dat ze vastgebonden op de vloer van een rijdend busje ligt. En het is nog erger, want haar zoontje Max is niet bij haar. Hij is alleen achtergebleven in het vakantiehuis aan de rand van de Veluwe. Zit haar man Maarten hierachter nu hun relatie even op pauze staat? Demi, een tiener vol toekomstdromen, ondergaat min of meer hetzelfde lot. Zij wordt klemgereden en in een busje gesleurd na een consult bij een abortuskliniek. De twee leren elkaar tijdens de gevangenschap kennen. Samen proberen ze te ontdekken wie hen gevangenhoudt en waarom, maar ook of er een mogelijkheid is om te ontsnappen.

Damen sleurt de lezer bijna aan de haren mee het busje in om de paniek en pijn van Alexandra voelbaar te maken. Er is meteen actie en spanning en al snel komt ook nieuwsgierigheid om de hoek kijken. Mede doordat de auteur voor de opbouw van het verhaal een bijzonder concept heeft gekozen. In het eerste deel van het boek ontmoet de lezer afwisselend Alexandra en Demi in het nu en ene Jacob in de zomer van 1991. Alexandra komt hierin naar voren als een wanhopige vrouw, wiens moederhart schreeuwt om Max en die door haar gevangenbewaarder tot het uiterste gedreven wordt. Demi leer je kennen als een intelligente tiener die bijna dagelijks de strijd aangaat met haar moeder. Voor hulp bij haar ongewenste zwangerschap wendt ze zich tot haar vader. En dan is er Jacob, een bijzondere jongen die door weinigen in zijn omgeving begrepen wordt. Na dit eerste deel komt er rust in het boek en wordt de vroegere Alexandra gekarakteriseerd, waardoor er een heel ander beeld van haar ontstaat en de twijfel over haar geestelijke toestand in het nu toeslaat. De spanning komt in het laatste deel weer helemaal terug met enkele geweldige plotwendingen, waarbij Damen de lezer tot de laatste pagina in spanning laat voor het antwoord op die ene brandende vraag: waarom zij?

Het is knap hoe de auteur vaak op subtiele wijze de sfeer in het verhaal weet te veranderen en ze daarmee de lezer niet alleen aan het twijfelen brengt, maar ook de verschillende emoties weet te laten ondergaan. Bij de karakterisering van de personages hanteert Damen een pen waaruit kennis van de menselijke psyche vloeit. De spanningsbogen worden mooi afgewisseld met rustige passages. Enig punt van kritiek is de voor het verhaal soms niet relevante informatie als het over de vroegere Alexandra gaat.

Marieke Damen laat met Onbreekbaar zien dat ze thuishoort in de top van de Nederlandstalige thrillerauteurs. Met haar subtiele en tegelijk geraffineerde stijl laat ze een uniciteit zien die absoluut smaakt naar meer.

Meer ontvoerde vrouwen