Recensie: een verslavend boek om bij weg te dromen
Janie Q van Emma Brodie
1969: Iedereen kijkt uit naar het jaarlijkse folkfestival en vooral naar het optreden van de beroemde zanger Jesse Reid. Wanneer hij crasht met zijn motor krijgt onverwacht de lokale band Harpoon het hoofdpodium. Zangeres Jane Quinn betovert het publiek met haar stem.
Wanneer Jesse weer beter is vraagt hij Harpoon als zijn voorprogramma mee op tour. Hij gelooft in Jane, moedigt haar aan haar eigen teksten te schrijven en al snel ontstaat er een bijzondere romance tussen de twee. Ondertussen worstelt Jesse echter met een heroïneverslaving. En ook Jane heeft een geheim. Terwijl ze dag en nacht koortsachtig werkt aan haar weldra legendarische debuutalbum, dreigt hun liefde uit elkaar te vallen.
Janie Q is een bruisend portret van de muziekscene in de vroege jaren zeventig, en van een vrouwelijke pionier in een door mannen gedomineerde muziekindustrie.
In 2021 verschenen bij uitgeverij Nieuw Amsterdam en vertaald door Arjaan en Thijs van Nimwegen.
Emma Brodie werkt meer dan tien jaar als redacteur in de Amerikaanse uitgeverijwereld. Ze schrijft onder meer voor HuffPost en Catapult. Ze woont in Brooklyn.
Recensie: Muziek, romantiek en mysterie ****
Door Sigried Lievens
Janie Q wordt aangekondigd als een sprankelende muziekroman, en dat is precies wat Emma Brodie met haar debuut aflevert. We volgen de pogingen van Janie Q om door te breken als zangeres en zich staande te houden in een door mannen gedomineerde muziekindustrie. Wie parallellen ziet met Daisy Jones & The Six (van Taylor Jenkins Reid) heeft het niet helemaal bij het verkeerde eind, al is Janie Q een glad gepolijste versie waarin het liefdesverhaal de muziekplot nog meer overheerst.
De roman is gebaseerd op de relatie tussen James Taylor en Joni Mitchell. Dat geeft een idee over het muziekgenre en de tijdgeest die aan bod komen: 'In de folkwereld heerste het gevoel dat die muziek op zijn einde liep, de Vietnamoorlog sleepte zich al zo lang voort, de protestsongs die Dylan en Baez gemaakt hadden tot wat ze waren, leken nu leeg en lusteloos.' En daar staat Jesse, klaar om zijn plaats in de spotlight op te eisen. Het nieuwe popidool wordt aanbeden door massa’s gillende meisjes. Zij zijn verontwaardigd wanneer Jesse door een ongeluk niet kan optreden en vervangen wordt door de onbekende band The Breakers. Maar zodra Jane Quinn, zangeres van The Breakers, een cover van Jesse zingt, heeft ze het publiek onmiddellijk op haar hand.
Voor fans van Mitchell en Taylor zal het niet eenvoudig zijn om tussen de fictie naar de feiten te zoeken, want Brodie schetst een universele liefde die tijd en ruimte overstijgt.
Dat optreden is het moment waarop Jane beseft dat muziek belangrijker voor haar is dan ze voor mogelijk hield. Bovendien neemt haar tante de verzorging voor Jesse op zich en stormt behalve de muziek ook de liefde Janes leven binnen. Dat het begin samenhangt van de toevalligheden geeft het verhaal een hoog feelgood-gehalte. Voor fans van Mitchell en Taylor zal het niet eenvoudig zijn om tussen de fictie naar de feiten te zoeken, want Brodie schetst een universele liefde die tijd en ruimte overstijgt, en bij momenten sterk doet denken aan de film A Star is Born.
Na een suikerzoete start duikt het verhaal de diepte in wanneer de naïeve Jane zich ontwikkelt tot een sterke persoonlijkheid die resoluut voor zichzelf kiest. Anders dan Jesse, is zij niet bereid om zonder meer te buigen voor de eisen van haar manager en producer. Dat leidt tot een tweedeling die hun geschiedenis interessanter maakt dan een doorsnee liefdesverhaal: 'Jane leek een supernova, een en al vonken en energie; Jesse leek een zwart gat, een put van zwaartekracht die alles naar zich toe trok.' Voeg daar de duistere geheimen aan toe die beide hoofdpersonages met zich mee dragen, en je hebt de ideale voedingsbodem voor een explosieve, dramatische relatie.
De auteur toont haar schrijverschap vooral in de passionele tekst- en melodieanalyses die muziekliefhebbers van alle leeftijden zal boeien.
De opbouw van de roman zorgt ervoor dat je het boek niet kan wegleggen. Telkens wanneer het verhaal te zoetsappig dreigt te worden, geeft Brodie een draai aan de plot waardoor de stukjes als bij een caleidoscoop op een andere manier samenvallen en een nieuw beeld creëren. De kleurrijke nevenpersonages maken het geheel extra onderhoudend en bewijzen dat Brodie op een subtiele manier humor in een tragische verhaallijn kan verwerken. Maar de auteur toont haar schrijverschap vooral in de passionele tekst- en melodieanalyses die muziekliefhebbers van alle leeftijden zal boeien.
De soepele schrijfstijl en de gemakkelijk consumeerbare verhaallijn maken van Janie Q pure ontspanning. Tegelijk zal de expliciete manier waarop elke emotie uitgelegd wordt een valkuil zijn voor lezers die graag eigen interpretaties aan een plotlijn toevoegen. Maar wie louter op zoek is naar een verslavend boek om bij weg te dromen, zal zeker en vast genieten van Janie Q.
Sigried Lievens besteedt een groot deel van haar vrije tijd aan lezen en het schrijven over haar leeservaringen. Ze houdt het meest van literatuur en feelgood, maar voor een goede tip leest ze ook buiten die genres. Ze neemt graag deel aan de Hebban Leesclubs en heeft een eigen boekenblog.
Meer recensies van Sigried:
- De overlevenden - Alex Schulman
- De nietige miljoenen - Jess Walter
- De verborgen apotheek - Sarah Penner
- Klara en de zon - Kazuo Ishiguro