Recensie: Emoties en gevoelens zijn van alle tijden

Clare Marchant droomde er altijd al van schrijver te worden. Na een carrière in de IT, wilde ze een rustiger leven. Met haar man en twee jongste kinderen verhuisde ze naar Norfolk, waar ze nu fulltime schrijft.

Recensie: Geschiedenisles verwerkt in meeslepend verhaal ***

Door Helma Koot

Hoewel schrijfster worden de droom van de Britse Clare Marchant was, maakte ze jarenlang carrière in de IT. Een niet voor de hand liggende loopbaan na een afgeronde studie geschiedenis. Inmiddels heeft ze haar droom waargemaakt en is ze fulltime auteur. Haar grote interesse in geschiedenis is altijd gebleven en dient nu als inspiratiebron voor haar boeken. De geheimen van Saffron Hall, haar debuutroman, is daar een voorbeeld van. De vertaling is van Anna Livestro.

De geheimen van Saffron Hall heeft twee tijdlijnen. Het historische gedeelte speelt zich af in 1538 waar de zeventienjarige Eleanor na de dood van haar ouders wordt uitgehuwelijkt aan de twaalf jaar oudere weduwnaar Sir Greville Richard Lutton. In 2019 is de hoofdrol weggelegd voor Amber die, nadat haar dochtertje Saffron levenloos ter wereld is gekomen, tijdelijk bij haar opa woont in wat ooit kasteel Saffron Hall was. Als na een storm de oude toren ernstig is beschadigd, wordt het eeuwenoude dagboek van Eleanor gevonden. Via dit dagboek ontdekt Amber dat Eleanor dezelfde tragedie is overkomen.

Beide tijdlijnen beschrijven een korte periode uit het leven van Amber en Eleanor, waarbij Ambers verhaal voornamelijk dient om het tot de verbeelding sprekende historische gedeelte te vertellen.

Beide tijdlijnen beschrijven een korte periode uit het leven van Amber en Eleanor, waarbij Ambers verhaal voornamelijk dient om het tot de verbeelding sprekende historische gedeelte te vertellen. Hierin schetst Marchant in een soepele, makkelijk te lezen schrijfstijl een interessant beeld van het leven en de gebruiken in de 16e eeuw aan zowel het hof van Hendrik VIII als op het platteland. Dankzij de brieven van Sir Greville aan Eleanor kom je te weten dat het hofleven een waar slangennest is. Door het leggen van de juiste contacten en met de oogst van de kostbare saffraan die Eleanor verbouwt, probeert hij een positie binnen het gevolg van de vorst te krijgen. Een gevaarlijke positie want zodra je uit de gratie van de onvoorspelbare vorst valt, zijn marteling en terdoodveroordeling je deel. Het dagelijks leven van de strenggelovige Eleanor op het platteland is rustiger, maar niet van gevaar ontbloot. Via haar vertelt Marchant over de kloosterplunderingen en het uitmoorden van kloosterlingen die trouw zijn gebleven aan Rome. Het historische deel is behalve een meeslepend verhaal vooral een interessante geschiedenisles, waarin bekende historische figuren een rol spelen in het verder fictieve verhaal.

Het hedendaagse deel kabbelt wat voort en behandelt het ontcijferen van het dagboek en Ambers rouwproces. De wijze waarop ze dat laatste doet maakt het lastig om met haar mee leven, vooral door de botte manier waarop ze haar echtgenoot Jonathan daarvan uitsluit en alle contact met hem vermijdt. Dat zorgt ervoor dat je sympathie uitgaat naar Jonathan en je hoopt dat Amber tot besef komt dat ze elkaar nodig hebben.

Ze had met gemak van het historische gedeelte, waar duidelijk haar hart ligt, een boek vol kunnen schrijven. Door deze keuze te maken, boeten zowel het verhaal als de personages in aan diepgang.

Het is bijna jammer dat Marchant gekozen heeft voor twee tijdlijnen. Ze had met gemak van het historische gedeelte, waar duidelijk haar hart ligt, een boek vol kunnen schrijven. Door deze keuze te maken, boeten zowel het verhaal als de personages in aan diepgang. Wat ze hierdoor wel kan laten zien is dat emoties en gevoelens van alle tijden zijn. Het dagboek, dat als een rode draad door beide verhaallijnen loopt, fungeert als verbindende factor tussen de twee vrouwen. Hiermee overbruggen Eleanor en Amber, allebei rouwende moeders, de tijd en reiken ze elkaar over vijf eeuwen heen de helpende hand. Het spirituele tintje maakt hun verbondenheid nog duidelijker, maar maakt het verhaal tegelijkertijd een stuk minder geloofwaardig. De geloofwaardigheid schiet op nog meer punten tekort. Het is vreemd dat er in vijf eeuwen niemand zo nieuwsgierig is geweest om de toren binnen te gaan, louter en alleen omdat de sleutel ontbreekt. Dat het dagboek, na al die tijd in de vensterbank te hebben gelegen, nog in perfecte staat is zal eveneens wenkbrauwen doen fronsen.

Ondanks deze kritiekpuntjes is De geheimen van Saffron Hall een fijn verhaal om te lezen. Het hoopvolle bericht waarmee Amber en Jonathan alsnog gezamenlijk hun rouwproces afsluiten is een feelgoodwaardig eind van het verhaal, dat met name door de historische tijdlijn het lezen waard is.