Recensie: het einde is zowel verrassend als onstuimig

Met meerdere Gouden Strop-nominaties en Hebban/Crimezone Awards in haar bezit, geldt Corine Hartman als een van de meest gelauwerde en gewaardeerde thrillerschrijvers van ons land. Ze vestigde haar naam in het thrillergenre definitief met de unieke, succesvolle serie rondom de onorthodoxe rechercheur Jessica Haider.

Recensie: Actuele pageturner ****

Door Kamila Straatsburg

De nieuwe dood is de derde thriller waarin Corine Hartman gebruikmaakt van haar personage Faye van Laar, een borderliner met gevoel en intuïtie voor het oplossen van misdaden en geheimen. Hartman, door vele lezers bestempeld als de Nederlandse Queen of Crime, heeft in 2007 de aandacht van het thrillerminnend publiek gekregen met haar debuut Schone kunsten. Ze heeft voor haar werken vijf nominaties voor de Gouden Strop gekregen en twee Hebban Awards ontvangen.

In haar laatste drie thrillers (Een duister pad, In vrije val, De nieuwe dood), heeft ze Faye van Laar geïntroduceerd als hoofdprotagoniste, een ingewikkeld en gelaagd personage met een psychische stoornis die haar echter niet belemmert om de menselijke beweegredenen tot misdaad te doorgronden. De nieuwe dood is het meest recent verschenen deel in de 'Faye van Laar'-trilogie en ook al is het boek zelfstandig goed te lezen, het lezen van de voorgaande twee delen maakt het voor de lezer eenvoudiger om Faye, haar verblijf in de psychiatrische inrichting Groot Loenen, haar medepatiënten en motivaties beter te begrijpen en te waarderen.

Haar schrijfstijl is boeiend en toegankelijk. Faye van Laar is een aandoenlijk personage waar de lezer zich snel zeer betrokken bij voelt.

In De nieuwe dood wordt Groot Loenen door professor Max Harris bestempeld tot een proefobject. Hij heeft een veelomvattend plan ontwikkeld met werkelijk baanbrekende ideeën om de bedreigde toekomst van de mensheid te redden. Zijn vergaande en vernieuwende theorieën over leven, gezondheid en de dood, krijgen stevig grip op Faye en haar medepatiënten. Maar mogelijk zijn de beweegredenen van de professor niet helemaal onbaatzuchtig en zuiver en is er meer aan de hand dan op het eerste gezicht lijkt. En misschien is de goede professor een oplichter en een charlatan die op zoek is naar heel iets anders dan het redden van de mensheid. Samen met haar medepatiënte Lisa laat Faye zich meetrekken in een web van gebeurtenissen die leiden naar een onthutsende ontknoping.

Zoals in voorgaand werk van Hartman, is ook De nieuwe dood vanaf de eerste pagina snel en spannend geschreven. Haar schrijfstijl is boeiend en toegankelijk. Faye van Laar is een aandoenlijk personage waar de lezer zich snel zeer betrokken bij voelt. Leuk aan het lezen van alle drie de delen is dat de lezer getuige wordt gemaakt van de persoonlijke groei en ontwikkeling van Faye. In De nieuwe dood komt als een extraatje er bovenop dat een stukje van het verleden van Faye wordt onthuld waardoor het begrip voor haar en de betrokkenheid met haar nog groter wordt.

Tijdens het lezen wordt men een aantal keren op een verkeerd spoor gezet met onverwachte omwentelingen en ook het einde is zowel verrassend als onstuimig.

Tijdens het lezen wordt men een aantal keren op een verkeerd spoor gezet met onverwachte omwentelingen en ook het einde is zowel verrassend als onstuimig. Behalve een spannende thriller heeft Hartman ook een boek geschreven waarin een aantal belangrijke vragen, waar de mensheid zich al sinds het begin der tijden mee bezighoudt, aan bod komt. Vragen over leven, toekomst, het klimaat, de ouderen, de gezondheid en de kosten die betaald moeten worden voor de zorg. Een poging tot het beantwoorden van deze zeer beladen en moeilijke vragen zoals de macht van de farmaceutische industrie en de toekomstige aanpak van 'dor hout'-ouderen, maakt De nieuwe dood tot een bijzonder actuele pageturner.