Recensie: Het magische aspect van het verhaal neemt stelselmatig af
In 2021 verschenen bij uitgeverij HarperCollins en vertaald door Mieke Trouw.
De verborgen apotheek van Sarah Penner
Londen, 1791. Nella Clavinger wacht in haar verborgen apotheek op een nieuwe klant. Hoewel ze een gewaardeerd apotheker is, gebruikt ze haar kennis het liefst voor andere doeleinden: ze maakt vergif voor vrouwen die aan een man willen ontsnappen. Als haar nieuwe klant de pas twaalfjarige Eliza Fanning blijkt te zijn, ontvouwt er zich een onverwachte vriendschap.
Londen, heden. Historicus Caroline Parcewell viert haar trouwdag alleen, treurend om haar overspelige man. Als ze een oud apothekersflesje in de Theems vindt, wordt haar nieuwsgierigheid gewekt. Ze vermoedt dat het flesje een link heeft met de onopgeloste apothekersmoorden die tweehonderd jaar geleden plaatsvonden. Maar als Caroline op onderzoek uitgaat, heeft dat gevolgen voor het heden en het verleden...
Sarah Penner debuteert met de historische roman De verborgen apotheek, die wereldwijd op hetzelfde moment zal verschijnen. Ze werkt in de financiële sector en schrijft in haar vrije tijd. Samen met haar man en hond woont ze in St. Petersburg, Florida.
Recensie: Natuurlijke gifmengsels ***
Door Sigried Lievens
Sarah Penner stelt in haar debuut vrouwelijke personages centraal en laat de verhaallijn heen en weer springen tussen het achttiende-eeuwse en het hedendaagse Londen. Met deze aanpak surft De verborgen apotheek moeiteloos mee op de golf van Lucinda Riley’s 'De zeven zussen'-reeks. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat het manuscript meteen wereldwijd vertaald werd. Maar biedt Penner ook een waardig alternatief voor de Riley-fans?
De verborgen apotheek is de donkere, afgeschermde ruimte waarin Nella in het geniep vrouwen aan medicijnen helpt. Toen ze de apotheek van haar moeder erfde, was dat helpen gericht op het genezen van vrouwenkwalen, maar Nella maakt meteen duidelijk dat zij de zaken anders aanpakt:
'Zelf noteerde ik ook kruiden als netel, hysop en amarant in mijn register, maar daarnaast had ik middelen die sinisterder waren: nachtschade, helleborus en arsenicum. Onder de pennenstreken van mijn register gingen verraad, leed en duistere geheimen schuil. Geheimen over de robuuste jongeman die op de avond vóór zijn trouwdag hartklachten kreeg, of het verhaal achter de gezonde man die net vader was geworden en plotseling aan koortsen ten prooi was gevallen.'
Penner beschrijft op een heerlijke manier hoe Nella natuurlijke ingrediënten vermengt tot dodelijke zalfjes, bijtende poeders en ziekmakende drankjes. De schrijfstijl is eerder archaïsch, maar dat past perfect in de tijd waarin dit deel van het verhaal zich afspeelt.
Het geheim dat achter Nella’s gedrag schuilgaat weegt op haar gemoed en haar toon is zwaarmoedig en nerveus. Enkel de twaalfjarige Eliza is in staat om door Nella’s pantser te breken. Zij is ervan overtuigd dat magie overal aanwezig is, zolang je maar goed zoekt. Het kind is dan ook totaal in de ban van de werkzaamheden van Nella.
In het heden viert Caroline haar tiende huwelijksverjaardag in Londen – helemaal alleen. Haar romantische verwachtingen over de reis werden ruw de kop ingeduwd toen ze vlak voor vertrek ontdekte dat ze niet de enige vrouw in het leven van haar man is. Tijdens een toeristische attractie wekt een klein apothekersflesje haar nieuwsgierigheid en de historica die ze ooit was komt opnieuw tot leven. Penner beschrijft stap voor stap hoe de zoektocht naar de oorsprong van het flesje Caroline dwingt om haar levenskeuzes te herbekijken.
Het ritme is zo hoog dat je daar tijdens het lezen amper bij stilstaat, al is het gebrek aan evenwicht tussen de verhaallijnen naar het einde toe erg groot.
De drie vrouwen wisselen elkaar af als ik-vertellers. De korte hoofdstukken eindigen vaak met een cliffhanger waardoor je steeds verder voortgestuwd wordt in het verhaal. Je wilt weten wat er in Nella omgaat, waarom ze de charmante apotheek van haar moeder omgetoverd heeft tot dodenkabinet. En waarom kost elk gifmengsel haar meer moeite dan het vorige? Bij het oplossen van deze raadsels speelt het personage van Eliza een handige rol. In al haar naïviteit stelt zij de vragen die de lezer ook zou willen stellen.
Hoewel je aan de pagina’s gekluisterd blijft, neemt het magische aspect van het verhaal stelselmatig af. Dat komt vooral doordat de hedendaagse verhaallijn bol staat van onrealistische plotwendingen. Het ritme is zo hoog dat je daar tijdens het lezen amper bij stilstaat, al is het gebrek aan evenwicht tussen de verhaallijnen naar het einde toe erg groot.
De verborgen apotheek is een technisch goed geschreven pageturner, die echter net dat tikje magie mist om de connectie tussen heden en verleden onvergetelijk te maken. Wil je je helemaal ontspannen en wegduiken in het leven van oude gifmengers, dan is dit boek voor jou wel een aanrader.
Meer dubbele verhaallijnen
Sigried Lievens besteedt een groot deel van haar vrije tijd aan lezen en het schrijven over haar leeservaringen. Ze houdt het meest van literatuur en feelgood, maar voor een goede tip leest ze ook buiten die genres. Ze neemt graag deel aan de Hebban Leesclubs en heeft een eigen boekenblog.
Meer recensies van Sigried:
- Klara en de zon: Een magische symbiose van emotie en technologie
- Cyriel: 'Ik ben oud dus ik ben niet'
- Verwachting: De rauwe werkelijkheid
- Beter nooit dan laat: Heimwee en vervlogen dromen
Elke dag het laatste nieuws in je mailbox?
