Recensieweekoverzicht #183: juiste dosering, ontwikkeling van personages en het vinden van balans

'Hoewel het verhaal alle ingrediënten voor een feelgood bevat, is het zeker geen mierzoet verhaal met het welbekende happy end. Door het bloemrijke taalgebruik van Spielman en de juiste dosering van drama, liefde en humor is het genieten van begin tot eind en maakt ze haar status als top feelgoodauteur opnieuw meer dan waar.'

'Als in een thriller worden in Saint X uiteindelijk verschillende losse eindjes over de moordzaak bij elkaar gebracht. Net als in de rest van dit verhaal gebeurt dat op een iets andere manier dan je gewend bent. Schaitkin heeft in haar debuut vooral willen focussen op de verhoudingen tussen mensen met een andere achtergrond en door de aandacht die ze aan de ontwikkeling van haar personages heeft besteed, is dit wonderwel gelukt.'

'Sommige passages zijn goed gebracht, andere zijn langdradig. Samen houden ze de balans in evenwicht waardoor het boek noch uitgesproken goed, noch uitgesproken slecht uitvalt. Gezien het enorme aanbod aan literatuur vandaag de dag, is zo’n boek daarom simpelweg niet goed genoeg om op te vallen.'

'Ze weten het ook vlot te brengen zodat een lezer hun kennis graag tot zich neemt. Dat maakt het beoordelen van dit boek tot een dilemma. Informatief een topper, maar het romangedeelte rammelt en is flauw. Omdat de doelgroep nu eenmaal die van de romanlezer is, moeten we het boek daar helaas op afrekenen.'