Recensieweken | Laat je recensie redigeren door de Hebban Crew #1
Echt de laatste patiënt!
Door Leon
Van deze auteur heb ik de serie met Antonia Scott in de hoofdrol gelezen en hier was ik best enthousiast over.
Ik wilde dit boek dan ook zeker lezen.
Daarom vindt ik het jammer dat in deze stand alone de " slechterik " mr White heet.
Op Hebban hangt elke recensie automatisch aan de boekpagina en daarmee ook aan het auteursprofiel, dus we weten over welk boek deze recensie gaat, De volgende patiënt van Juan Gómez-Jurado. Toch is het wel netjes om even wat explicieter te zijn in je eerste alinea over de auteur die je bedoelt en het boek waarover de recensie gaat. Zo hoeven jouw lezers niet van je recensie op te kijken om te zoeken naar die informatie.
Tip: wees duidelijk.
Een klassiek struikelblok in het recenseren: wel zeggen wát je vindt, maar niet waarom. Je begint je laatste zin van deze alinea met 'Daarom', maar het is niet duidelijk waaróm je het jammer vindt dat de slechterik deze naam heeft. Dat weet jij wel, het zit in je hoofd, maar je geeft het niet door aan de lezer van je recensie.
Het verhaal begint met een bande lid die zwaargewond in het ziekenhuis terecht komt.
David Evans, de jonge neurochirurg, is degene die hem moet opereren.
Er ontstaat een band tussen arts en de familie van de patiënt.
Hij leeft voor zijn werk en als hij laat thuiskomt beseft hij meteen dat er iets niet klopt... Het is namelijk té stil in huis. De oppas en zijn dochtertje zijn nergens te vinden.
Dit is een stukje verhaalbeschrijving. Met de 'hij' in de laatste regel mag je wel even duidelijk verwijzen naar de arts, Evans of David, hoe je hem ook wilt aanwijzen. Je lezer kan maar zo in de war raken met het bendelid of iemand anders. In de laatste zin noem je de oppas en 'zijn' dochtertje. Dat is natuurlijk het dochtertje van de arts, maar hier is wederom de 'zijn' ook een mogelijke verwijzing naar de oppas. Aangezien je die oppas en het dochtertje nog niet eerder genoemd had, zou je hier wat meer informatie kunnen geven. Bijvoorbeeld: 'Zijn dochtertje [NAAM] en haar oppas zijn spoorloos verdwenen.'
Tip: laat irrelevante details weg
Je zet hier de lezer ook eigenlijk een beetje op het verkeerde been. Want dat bendelid en diens familie ... Hebben die een rol in het verhaal of zijn ze verder niet relevant? Mogelijk is dit vooral de kennismaking met de ambitieuze arts, die alleenstaand is, veel werkt en dan ontdekt dat zijn dochtertje verdwenen is. In een verhaalbeschrijving mag je je wel beperken tot de kern en de bijzaken weglaten, tenzij ze relevant zijn voor een punt dat jij wil maken in je bespreking van het boek.
David krijgt contact met mr White, deze vriendelijke man verteld David dat zijn dochtertje ontvoerd is en dat zij zal sterven wanneer David niet zal doen wat er van hem verlangt wordt; en dat is de president van de USA op de operatietafel laten sterven!
Een groot dilemma dus, waar kies je voor?
Interessant in deze alinea is dat je Mr. White beschrijft als 'een vriendelijke man'. Dat was een mooie kans geweest om iets meer van de sfeer in het boek te tonen. Je hebt deze naam eerder genoemd, dus we weten al dat dit een slechterik is.
Tip: laat voor het beste resultaat je recensie een nachtje liggen en lees hem nog een keer na op schrijffoutjes voordat je hem plaatst. Een recensie zal serieuzer genomen worden als er geen of weinig tik- en taalfouten in de tekst staan.
Dat is het begin van een avontuur.
David kan geen stap verzetten, geen woord zeggen of mr White weet er van.
David " leent " een telefoon van een patiënt en belt zijn schoonzus die bij de secret service werkt.
Zo wordt zij in het avontuur gehaald.
Nog een stukje van het verhaal. Hoe gaat onze arts David Evans om met deze bedreigende situatie? Een 'avontuur' is een minder passende term hier, die arme vader zal zo angstig zijn voor het lot van zijn dochtertje. Is het een heel relevante handeling dat hij die telefoon leent?
Hou je vinger weg van die enter-knop op je toetsenbord, want het maakt vervelend lezende alinea's als je elke korte zin op een nieuwe regel begint. Je zal zien dat je recensie er veel netter en overzichtelijker uitziet als je niet zo veel 'entert'.
Het boek wordt voornamelijk in de ik vorm geschreven en is makkelijk te lezen, geen moeilijke zinnen. Over de medische termen is goed nagedacht. K
Sommige lezers hebben een hekel aan de ik-vorm, anderen weer helemaal niet. Dus het is goed dat je de vertelvorm deelt met je lezers. Dat het makkelijk te lezen is, zonder moeilijke zinnen, zegt niet zo heel veel, want wanneer vind jij dat een boek makkelijk te lezen is? Die informatie hebben we niet, dus we kunnen deze beoordeling moeilijk inschatten op waarde. Dit is wel een ideale gelegenheid om een kort citaat uit het boek op te nemen in je recensie om de schrijfstijl van de auteur te illustreren. En wat bedoel je met dat er goed over de medische termen is nagedacht? Lijkt het alsof er goed research is gedaan, komt het geloofwaardig over?
Tip: vertel niet alleen wát je vindt, maar ook waarom.
Er mist aandacht voor de setting. In welk land speelt het zich eigenlijk af? Zitten we veel in het ziekenhuis, rennen we de stad door met het hoofdpersonage? Vond je de setting mooi neergezet? Kwam het tot leven voor je?
Ik vindt het verhaal wat overtrokken, het moet toch realistisch blijven, want hoe krijgt mr White alles voor elkaar in zo'n korte tijd?
Het verhaal van David's schoonzus is ook schromelijk overdreven.
Daarom van mij 3 sterren.
Dit is de concluderende alinea. Je vond het niet realistisch en dat is een relevante aanduiding. Misschien vloog de auteur flink uit de bocht met zijn verhaal. Je toelichting is echter een tikje summier. Is het alleen overtrokken, omdat Mr. White kennelijk in korte tijd veel voor elkaar krijgt? De lezer van je recensie weet daarnaast niet wat het verhaal van Davids schoonzus is, dus deze zin is niet informatief.
Tip: noem de vertaler. Vertalers zijn een belangrijke schakel in het boekenvak en hebben vaak een stevige klus aan zo'n vertaling. Ze mogen best genoemd worden. Je kunt in de colofon voorin je boek de naam van de vertaler(s) vinden.
Wat mist in de recensie is een oordeel over de spanning. In een recensie van een thriller is de spanning een cruciaal element, net als bijvoorbeeld romantiek in een feelgoodroman. Je kunt er simpelweg niet niets over zeggen. Vond je het einde niet geslaagd, maar was het boek verder wel spannend? Was het helemaal niet spannend? Zat de plot ingenieus in elkaar? Wist je al vlot hoe het in elkaar zat of zat er een plotwending op het einde? Dat is wat de lezer het liefst wil ontdekken over deze thriller via jouw recensie.
De Hebban Crew
Ook geredigeerd worden?
Denk jij nog niet de recensie te kunnen plaatsen die je een boekenbon oplevert, maar wil je wel graag beter worden in het recenseren van boeken en eens feedback ontvangen op je recensies? Meld dan een recente recensie van je aan! De recensie moet op Hebban staan (dus geen externe recensies) en minimaal 200 woorden bevatten.
We kiezen elke week een recensie uit om in een redactioneel artikel uitgebreid te redigeren. Je krijgt dus publiekelijk feedback op je recensie, maar wel op een vriendelijke manier en met opbouwende kritiek, geen afbrekende. Wil je meedoen? Plak je recensielink in een reactie onder het startartikel en roep: 'redigeer mij!'. Wie durft?
