Recensieweken | Laat je recensie redigeren door de Hebban Crew #6
India na de dekolonisatie
Door RiaNu
De geschikte jongen’ speelt zich af in India, kort na de dekolonisatie. Het land staat voor een nieuw tijdperk.
We maken kennis met het kastenstelsel, de tegenstelling tussen hindoes en moslims, tussen rijk en arm. Ondertussen plant men grote landhervormingen (afschaffing van grootgrondbezit) en zijn er de campagnes voor de eerste postkoloniale verkiezingen.
Is dit boek al een klassieker te noemen? Wellicht een moderne klassieker. Het is in 1993 verschenen en dat is een feit dat zeker het vermelden waard is in de openingsalinea, net als het feit dat het speelt in de vijftiger jaren van de vorige eeuw. Je zou dat minder snel doen als je de recensie schrijft in het jaar dat het boek is verschenen en in het nu speelt, maar is een boek (veel) ouder, dan is dat een onmisbaar stukje informatie, zeker omdat het boek gaat over een bepaalde periode in de geschiedenis van een land en je die plaatsing in de tijdlijn van India ook benoemt.
Ook de vertalers Christien Jonkheer en Babet Mossel mogen worden genoemd. Zij hebben de onmenselijke klus geklaard deze 1350 bladzijden te vertalen. Die enorme omvang is een tweede feit dat absoluut genoemd mag worden, omdat het een essentieel stukje informatie is voor lezers die na het lezen van jouw recensie het boek wel of niet willen oppakken. Voor veel mensen is dat echt te veel boek en anderen zijn weer dol op die kleppers van boeken. Een interessant gemis in deze alinea is ook de naam van de auteur, Vikram Seth. Wist je dat hij zijn laatste roman (van maar drie in totaal) schreef in 1999 en dat hij verder vooral veel poëzie schrijft? Het is geen onaardige openingsalinea, maar het mist enkele essentiele elementen, die van belang kunnen zijn in een bespreking van dit boek.
Pas op met onnodig starten op een nieuwe regel, dat maakt rommelige alinea's (net als dat eenzame apostrofje na de boektitel?).
Tegen deze achtergrond worden de lotgevallen van vier families beschreven. Rupa Mehra zoekt een geschikte huwelijkskandidaat voor haar jongste dochter. Zij houdt nog aan de oude gewoonte om zelf een geschikte partner te vinden voor haar kinderen. Lata heeft zelf al een mogelijke kandidaat op het oog maar deze jongen krijgt niet de goedkeuring van haar moeder.
De onderlinge verhoudingen tussen de families leiden uiteindelijk tot een dramatische gebeurtenis die verborgen zaken uit het verleden naar boven brengen.
Daar is wederom een onnodige nieuwe regel. De inhoud van deze zinnen hoort bij elkaar, dus de alinea mag een geheel zijn. De Hebban Crew houdt enorm van een strakke tekststructuur. Het helpt de lezer snel overzicht te krijgen in een tekst.
Het is handig om bij de introductie van personages in je recensie de naam even te noemen bij de allereerste vermelding (mits het relevante personages zijn). Hier noem je 'haar jongste dochter' en verderop laat je de naam 'Lata' vallen. Dat is natuurlijk die jongste dochter en dat vissen de meeste lezers wel uit je tekst, maar duidelijker is om iedereen die je wilt noemen meteen even goed te introduceren bij de eerste melding van dat personage. Zo kan je geen verwarring creëren en komt je verhaalbeschrijving niet in de knoop.
Net als in de vorige recensie die we redigeerden, vinden we hier een foutieve koppeling van meervoud aan enkelvoud. In de laatste zin heb je het over een dramatische gebeurtenis en dat is een enkelvoud. Het 'naar boven brengen' is een werkwoord dat hoort bij die gebeurtenis, dus het had enkelvoud mogen zijn, 'tot een dramatische gebeurtenis die verborgen zaken uit het verleden naar boven brengt'. De gebeurtenis doet het brengen, niet de verborgen zaken, die worden gebracht.
Vikram Seth zou bij het schrijven van dit boek beïnvloed zijn door ‘De droom van de rode kamer’ van Cao Xueqin (Wikipedia).
‘De geschikte jongen’ haalt voor mij echter niet het niveau van dit meesterwerk.
Dit is een interessante alinea in je recensie. Ten eerste mag je altijd wel even linken naar de bron die je gebruikt, in dit geval de Nederlandstalige Wikipediapagina over het boek, zodat nieuwsgierige mensen even kunnen doorklikken. Daarnaast mag je voor de lezer van je recensie ook wel even duiden wat die andere boektitel precies is. Het is een Chinese roman uit de 18e eeuw, een heel belangrijke klassieker. Seth zegt dat deze roman de grootste invloed had. Dat is niet per se iets dat over kwaliteit handelt, beide schrijvers hebben immers hun eigen schrijfstijl en talent. Aangezien je Xueqin ook hebt gelezen, is hier interessant om te proberen te beantwoorden of je die invloed terugzag? Niet in kwaliteit, zoals je nu doet, maar in andere elementen, zoals de opzet, de vertelstijl? Zijn er overeenkomsten te vinden? Het is overigens op Wikipedia een gek en slordig zinnetje zonder bron. Het is altijd spannend om informatie te gebruiken waarvan je niet heel precies weet hoe het in elkaar steekt. Jij hebt een enorm pluspunt omdat je die Chinese klassieker ook gelezen hebt. Dat zijn net die unieke puntjes waarmee je je voordeel kunt doen in een recensie. Daarmee zal jij je kunnen onderscheiden in je recensie over dit boek van andermans recensies. Maar alleen als het inhoudelijk relevant is.
‘De droom van de rode kamer’ verveelde nooit ondanks de lijvigheid van het boek, terwijl sommige passages in ‘De geschikte jongen’ moeilijk zijn door te komen. Vooral de hoofdstukken waar de verkiezingen aan bod komen zijn langdradig. Doordat zij een ander kiessysteem hebben als wij, is het soms moeilijk te volgen. Ook wordt er erg veel uitgeweid over het cricket-spel maar dat heeft absoluut geen meerwaarde voor het verhaal.
In deze alinea 'ik' je niet, maar de content is wel heel persoonlijk en daardoor wat minder informatief. Immers, voor iemand met kennis van of interesse in het politieke systeem van India kan dit heel anders zijn. We vinden in je duiding Rupa, Lata en eventuele andere personages niet terug. Zijn zij niet belangrijk gebleken voor het verhaal? Hoe haken die politieke verhandelingen en Rupa's zoektocht naar huwelijkskandidaten voor haar kinderen in elkaar? Door deze twee elementen zo los van elkaar te benoemen in je recensie, lijkt het bijna om twee heel verschillende recensies te gaan. Hoe verhouden die macro- en microverhaallijnen zich tot elkaar, hoe weeft de auteur het individuele en het landelijke door elkaar?
Dit is een extreem lijvige roman, waardoor het een stevige klus is om het verhaal beknopt in eigen woorden weer te geven. Jij hinkt-stapt-springt er een beetje doorheen, waardoor een mooi geheel mist. Het is je vergeven, want vermoedelijk is dat met dit boek echt een flinke uitdaging. Wie heeft Een geschikte jongen van Vikram Seth ook gelezen en durft het aan in vijftig woorden de kern van het verhaal weer te geven?
Andere hoofdstukken zijn dan weer wel vlot leesbaar of zijn zelfs hilarisch.
Een heel kort eindzinnetje, dat de recensie niet echt afsluit. Benieuwd zijn we nu naar welke hoofdstukken wel vlot leesbaar zijn. Hier had een citaat uit het boek perfect gepast bij je melding dat het af en toe zelfs hilarisch wordt.
Je geeft het boek vier sterren, maar uit je recensie blijkt niet goed waarom. Het is immers vrij langdradig (en dat kan met een boek van 1350 bladzijden dodelijk zijn) en je moest je door de cricketscènes heenvechten. De enige twee positieve meldingen over dit boek zijn 'vlot leesbaar' en 'hilarisch'. Waar verdiende dit boek de vier sterren mee?
Lezers mopperen soms over de lengte van de redactionele recensies (die zijn minimaal 400 en maximaal 650 woorden), maar je ziet aan deze recensie heel mooi dat als je een boek echt goed wilt bespreken, die honderden woorden nodig zijn. Jij zit op 250 woorden en had nog prima een paar honderd woorden erbij kunnen pakken om de recensie meer inhoud te geven. Is het boek spannend? Of bepaalde verhaallijnen? Is de setting goed uitgevoerd of juist matig? Komen de personages tot leven voor je of blijven ze van bordkarton? Is dit dé Indiase roman om te lezen of heb je betere voorbeelden voor lezers om op te pakken (vooral geschikt als je heel belezen bent, anders overslaan). Heb je het gevoel iets geleerd te hebben over dit land en de (politieke) geschiedenis ervan? Wat vind je van de beschrijving van het kastenstelsel?
We blijven, zoals lezers dat mooi zeggen, op onze honger zitten na deze recensie. We willen graag zo veel meer lezen over dit boek, over die 1350 pagina's. Het zal al een stevige klus zijn geweest om dit boek te lezen. Een recensie schrijven over zo'n omvangrijke roman, die zo veel omvat, is echt niet eenvoudig. Je bent dan ook de enige op Hebban die het heeft geprobeerd. Alle lof!
De Hebban Crew
Ook geredigeerd worden?
Denk jij nog niet de recensie te kunnen plaatsen die je een boekenbon oplevert, maar wil je wel graag beter worden in het recenseren van boeken en eens feedback ontvangen op je recensies? Meld dan een recente recensie van je aan! De recensie moet op Hebban staan (dus geen externe recensies) en minimaal 200 woorden bevatten.
We kiezen elke week een recensie uit om in een redactioneel artikel uitgebreid te redigeren. Je krijgt dus publiekelijk feedback op je recensie, maar wel op een vriendelijke manier en met opbouwende kritiek, geen afbrekende. Wil je meedoen? Plak je recensielink in een reactie onder het startartikel en roep: 'redigeer mij!'. Wie durft?
