Recensieweken | Laat je recensie redigeren door de Hebban Crew #8
Fantasierijk maar levensecht verhaal
Door Nadra
Verwachtingen:
Vanuit de facebookgroep benaderd om het boek te lezen en te recenseren, ik kende Ninja Paap - Luijten en haar boeken niet.
De boekbeschrijving spreekt mij wel aan. Een hoog fantasie gehalte met veel magie, daar houd ik wel van. Kijkend naar de kaft word ik ook wel geprikkeld. De blauw met goud gekleurde kaft, met een soort van mystieke mist en 2 personages (waarschijnlijk Akiran en Tulin), maken mij nieuwsgierig naar het verhaal. Het mystieke van de kaft en de beschrijving van het boek waar over veel magie wordt gesproken prikkelt me om het boek te gaan lezen.
Maar verder stap ik er blanco in.
Je gebruikt een structuur compleet met kopjes die bekend is onder de boekbloggers. Het geeft je recensie een beetje een 'schools' karakter, alsof deze recensie onderdeel is van het huiswerk dat je moest maken. Kopjes kunnen hartstikke leuk zijn, maar dan niet in de vorm van deze schoolse 'onderdeel'-termen. Een leuke originele korte kreet boven een alinea die over dat specifieke thema gaat kan zeker. Maar dan ook niet boven de allereerste alinea, want die heeft al een kop: de recensietitel.
De eerste zin is geen complete zin en dat opent een tikje slordig. Er mist een 'Ik ben ...'. Daarnaast noem je 'de facebookgroep' en mogelijk schreef je deze recensie eerst in die specifieke Facebookgroep, maar de lezers die hier op Hebban je recensie onder ogen krijgen, hebben geen idee welke Facebookgroep je bedoelt. Je noemt ook 'het boek' en daarvan krijgen we niet te horen welk boek dat dan is. We komen hier een element tegen dat we nog niet eerder in de geredigeerde lezersrecensies hebben gezien en dat is de verantwoording van een gratis ontvangen recensie-exemplaar. Het is altijd netjes en transparant om dat als lezer of blogger te vermelden, dus goed gedaan.
Je vertelt hier, zoals je kopje al had verklapt, wat je verwachtingen zijn van het boek. Je kent de auteur en haar boeken niet, maar de flaptekst en de coverafbeelding doen wel iets met je. Je hebt zo te zien een klein stopwoordje in de vorm van 'wel'. Stopwoordjes zijn rotdingen, ze staan er zo ineens, ook al had je niet echt het plan om ze te gebruiken. Je bent vaak niet bewust van je eigen stopwoordjes. Lees je eigen teksten eens goed over en als je denkt een stopwoordje te spotten, zoek dan eens je tekst door op dat specifieke woord. Dan ontdek je hoe vaak je het gebruikt en kun je een deel eruit slopen.
Je mag binnen een alinea wel altijd gewoon doortikken, in plaats van op een nieuwe regel te beginnen. Dat maakt een wat nettere en strakkere tekst. Ook is het een goed idee om je recensie minstens een nachtje te laten sudderen om daarna met verse ogen je tekst nog eens door te nemen. Je hebt dan de kans je zinnen wat mooier en beter te maken. We spotten hier ook een paar gevallen van 'de spatieziekte'. Voor de Nederlandse taal zou je bijna kunnen onthouden: als je twijfelt, schrijf het dan aan elkaar.
Verhaallijn en personages:
Het boek gaat over Akiran, die hongerig door de bossen dwaalt en dan bij een mysterieus kampvuur Tulin ontmoet. Deze ontmoeting is de start van zijn reis in een wereld vol met fantasierijke wezens en een hoop magie.
Daar waar sommige fantasyboeken vol zitten met een hoop personages met hun eigen door elkaar lopende verhaallijnen is dit boek een stuk eenvoudiger opgebouwd. Er zijn maar 3 hoofdpersonages en 1 verhaallijn in een eenvoudig opgebouwde wereld(zonder kaart). Dit maakt het boek makkelijk te lezen. Er is weinig aandacht nodig om de personages en de verhaallijn en er hoeft ook geen kaart bijgehouden te worden. Hierdoor kan je vol in het verhaal duiken en je mee laten nemen in het avontuur van Akiran zonder vragen over de personages, relaties of werelden.
Misschien had er wat meer diepgang in gekund. Zo is mij bij de start van het boek niet duidelijk wat Akiran dan in het bos doet voor zijn ontmoeting met Tulin. Dit lijkt hem te “overkomen”. Maar wie is Akiran dan? Wat is zijn achtergrond? Wat deed hij dan in het bos? Maar misschien is het ook wel prima zo. Het verhaal wordt zo gedetailleerd beschreven dat de aandacht vooral naar het avontuur van Akiran, Tulin en Tess uit gaat en het verhaal er omheen er minder toe doet.
Daar hebben we weer zo'n huiswerkkopje en in dit geval is het een gecombineerde. Is het personage Akiran een jongen, een meisje, van welke leeftijd? Bij het noemen van personages in je recensie is het een goed idee om kort aan te duiden wie dat personage is of wat het meest kenmerkende is rond dat personage, zodat je lezers een beeld kunnen vormen. Een verhaal rond een oude man die Akiran heet en ronddwaalt of een jonge jongen die Akiran heet en ronddwaalt kan een heel andere sfeer geven. Je kan dan bijvoorbeeld zeggen: 'Het boek gaat over de jongen Akiran, die [...]'. Daarmee neem je je lezers veel beter mee in je verhaalbeschrijving.
Je omschrijft hier dat het boek vrij eenvoudig is qua personages en verhaallijnen en dat kan zowel positief als negatief zijn. Het boek komt over als een heel eenvoudig verhaal, wellicht geschikt voor beginnende fantasylezers, maar ongeschikt voor de geoefende genrelezer, voor wie dit mogelijk veel te simpel zal zijn. Je geeft hier aan dat het verhaal wat meer diepgang had kunnen gebruiken, maar compenseert je eigen stukje kritiek met de melding dat het misschien ook wel prima is zo. Dat is wat verwarrend, want is het nu een minpunt of is het juist passend bij dit verhaal? In een boek dat gratis is verkregen voor een recensie, is het best moeilijk om (stevige) kritiek te leveren. Heel vaak voelen lezers zich een tikje verplicht tot het aanprijzen van een boek of in ieder geval tot het verzachten van eventuele minpunten. Soms vinden lezers het ook spannend om een mening te geven, want misschien is het wel 'fout'. Het is goed om je te realiseren dat er aan je eigen mening niet iets fout kan zijn. Dus twijfel niet te veel in je eigen recensie en zeg duidelijk wat je vindt en waarom. Daar hebben lezers van jouw recensie veel meer aan.
Bundel:
Het boek is een verzameling van 5 losse boeken samengebundeld in “De Elementen van Akiran”. Nadat ik het eerste deel van het boek heb gelezen en het boek vervolgd wordt met de overige delen lijk ik de verhaallijn een beetje kwijt te raken. Het lijkt nu meer op dat Akiran, Tulin en later ook Tess op reis zijn en ze alles wat onderweg gebeurt een beetje “overkomt”. Gelukkig wordt het boek prettige manier geschreven. En is de reis in de tussenliggende delen allesbehalve saai. Waardoor het geen straf is om verder te lezen. Maar ik vind het wel jammer dat de hoofdlijn een beetje lijkt te verdwijnen. Aankomend bij het laatste deel, Leegtelicht, word ik weer gelukkig. De hoofdlijn van het verhaal komt weer op de voorgrond en ik word weer meegenomen in het hoofdverhaal waardoor het boek ook op een passende manier afgesloten kan worden.
De omschrijving van het boek is hier wat lastig te volgen. Is het een bundel van verhalen? Is het boek een geheel, opgedeeld in vijf stukken? Zijn het boeken die eerder los zijn gepubliceerd en nu zijn samengevoegd?
De zinnen die hierna volgen zijn wat slordig. Er missen wat woordjes hier en daar en je gebruikt een paar losse halfzinnetjes die eigenlijk aan elkaar horen. De informatie die je hier geeft is heel erg specifiek voor jouw leeservaring en biedt nagenoeg geen informatie. Lezers van je recensie zullen hier weinig houvast kunnen vinden. In de vorige alinea is er ineens een Tess bijgekomen, van wie we geen idee hebben wie of wat ze is.
We zullen hier het motto herhalen, dat al enkele keren aan bod is gekomen: zeg niet alleen wat je vindt, maar ook waarom. Op welke manier is het prettig geschreven, hoe is de reis allesbehalve saai, wat is er passend aan de afsluiting (zonder spoilers natuurlijk)? Je laat ons zwemmen in het woeste water, omdat je je leeservaring beschrijft op een manier die vooral betekenis heeft voor jezelf. Het is de beruchte kloof tussen de persoonlijke leeservaring en de recensie.
Manier van schrijven:
Als laatste misschien wel het belangrijkste, de schrijfwijze. Ninja-Paap Luijten heeft mij vooral gepakt met haar manier van schrijven. Ze schrijft op een prettige manier. Alles wordt tot in detail beschreven en de beloofde fantasie en magie komen uitgebreid aan bod. Door haar creatieve en fantasierijke manier van schrijven lijken de wezens en de gebeurtenissen in het boek levensecht. Ze beschrijft alles gedetailleerd en vol met fantasie, waardoor je van begin tot eind wordt meegenomen in het verhaal en het lijkt of je onderdeel bent van het avontuur.
Wat is die beloofde fantasie eigenlijk? En welke magie wordt er in dit boek gebruikt? Het komt kennelijk uitgebreid aan bod, net als de wezens en gebeurtenissen? Je beschrijft het heel globaal. Zo globaal dat het boek en je leeservaring niet echt kleur krijgen. Het is een veilige en makkelijke manier om een recensie te schrijven, maar het zorgt er ook voor dat je recensie bij wel tig boeken zou kunnen passen. Het is te weinig specifiek voor dit boek. Probeer veel explicieter te zijn in de dingen die je over een boek zegt (wederom zonder spoilers te vermelden) en echt concreet elementen aan te wijzen en te benoemen. Dan komt je recensie tot leven en kan het een steun zijn voor lezers die een nieuw boek zoeken om te gaan lezen.
Conclusie:
Als je op zoek bent naar een fantasy boek met veel personages, veel wisselende verhaallijnen en een uitgebreide wereldkaart…. Dan is dit boek mogelijk niet geschikt.
Maar ben je op zoek naar een boek met een creatief levensecht fantasieverhaal, waarbij je meegenomen wordt in het avontuur van Akiran. Dan is dit boek zeker een aanrader.
Mij heeft vooral de manier van schrijven gepakt in het verhaal. Doordat ik zo meeslepend ben meegenomen in het avontuur van Akiran geef ik 4 van de 5 sterren.
Pas op met overbodige enters.
Je geeft hier mooi aan voor wie het niet geschikt is en voor wie wel. Het is jammer dat de recensie zo in het midden is gebleven, zo algemeen. Hierdoor is het een dertien in een dozijn-recensie, waar niet echt informatie uit te halen is. Ons advies aan jou is: wees preciezer in je om- en beschrijvingen en durf explicieter te zeggen wat je echt vindt.
De Hebban Crew
Ook geredigeerd worden?
Denk jij nog niet de recensie te kunnen plaatsen die je een boekenbon oplevert, maar wil je graag beter worden in het recenseren van boeken en eens feedback ontvangen op je recensies? Meld dan een recente recensie van je aan! De recensie moet op Hebban staan (dus geen externe recensies) en minimaal 200 woorden bevatten.
We kiezen elke week een recensie uit om in een redactioneel artikel uitgebreid te redigeren. Je krijgt dus publiekelijk feedback op je recensie, maar wel op een vriendelijke manier en met opbouwende kritiek, geen afbrekende. Wil je meedoen? Plak je recensielink in een reactie onder het startartikel en roep: 'redigeer mij!'. Wie durft?
