Reuzen, windmolens en botten

Wel! Niet! Afgelopen week brak er een waar welles-nietes-discussie uit omtrent de resten van Miguel de Cervantes, de geestelijk vader van Don Quichot. De, in 1616 gestorven Spaanse schrijver werd begraven in een klooster in Madrid, maar door de vele verbouwingen in de eeuwen erna, ging de locatie van zijn graf verloren. Niemand wist waar de beroemde schrijver begraven lag. Vorig jaar begon een onderzoeksteam met opgravingen om Cervantes terug te vinden. In een nis werden menselijke resten gevonden. Het onderzoeksteam denkt dat een van de resten Cervantes is. Toch zijn er ook twijfels, want geen van de botten vertoont verwondingen die Cervantes in 1571 opliep tijdens de zeeslag bij Lepanto.

Of Cervantes nou wel of niet is gevonden, zal voorlopig nog een onuitgemaakte zaak blijven en wellicht zijn de gevonden resten de "reuzen" van het onderzoeksteam. Toch is het nieuws voor Hebban Vandaag voldoende reden om zijn bekendste boek in het zonnetje te zetten.

Don Quichot van La Mancha - Miguel Cervantes De Saavadra 

Het wereldberoemde verhaal van de dolende ridder Don Quichot, met zijn schildjongen Sancho Panza, lijkt een waarschuwing tegen het te veel lezen van fantasierijke verhalen. De zwakkere geesten in onze sa-menleving zouden er zich niet van kunnen distantiëren en allerlei gekke dingen uit gaan halen, in de veronderstelling dat de fantasieën tot leven zijn gekomen.

BRON: NOS