Sneak Preview: De tafel van Tarzan
'Ook dat is vaderschap. Steeds je verwachtingen naar beneden bijstellen.'
In zijn soepele stijl vertelt Xander Jongejan een licht-zwart verhaal over de behoefte om gezien te worden. In De tafel van Tarzan delen vader en zoon herinneringen aan hun ongemakkelijke gezinsleven. Na de dramatische dood van hun vrouw en moeder proberen ze grip te krijgen op het onvermogen van de ander, altijd van de ander. Het is een tragisch verhaal, maar niet zwaar verteld. Afwisselend vertellen vader en zoon elkaar hun ervaringen en frustraties. Of ze elkaar bereiken is de vraag. Of het goed afloopt ook. Ondertussen valt er best wat te lachen af en toe, hoewel misschien aan de wrange kant.
'Na vijf jaar is mijn roman klaar. Een beklemmend verhaal. Een verhaal over een vader en een zoon die gezien willen worden, maar in een situatie zitten waarin dat niet lukt. Iedereen in het gezin is met zichzelf bezig. Het leidt tot wonderlijke en destructieve gedachten en gedragingen, ook van de moeder. Gelukkig is er troost van oma, van een minnares en vooral van kater Tarzan.' - Auteur Xander Jongejan
Mijn hoofd lag op het stuur en ik rook mijn moeder. Ik voelde mijn benen niet. Er werd op het raam getikt. Ik kon mijn hoofd niet optillen. Ik gebaarde . Warme plekken gloeiden over mijn hele lijf, een lange scherpe piep hing in mijn oren. Ruitenwissers schraapten over de kapotte ruit.
Xander Jongejan (1973) publiceerde eerder in eigen beheer de dichtbundel Wat zijn de bananen duur.
Lees nu een fragment uit De tafel van Tarzan op Hebban:
Meer voorpublicaties lezen? Je vindt ze allemaal hier terug.
De tafel van Tarzan verscheen eind februari bij Brave New Books.
