Sneak preview: Je bent jong en je rouwt wat van Lisanne van Sadelhoff (mét giveaway!)
'Wat je moet zeggen tegen iemand die rouwt? Vraag hoe het gaat, maar vraag niet of alles goed is, want nooit meer wordt alles goed’
Het boek
Toen haar moeder overleed, dacht Lisanne van Sadelhoff als een typisch kind van haar generatie: er is vast wel een handboek met een helder stappenplan waardoor ik rouwen snel van mijn to-do-list kan schrappen. Guess what: dat was er niet. Wat er wel was: vrienden die zich prompt tot rouwdeskundigen ontpopten en haar liefdevol bombardeerden met wijsheden en clichés.
Soms moest ze walgen van wat ze zeiden (‘Gelukkig heb je de herinneringen nog’), of was het simpelweg te pijnlijk (‘Ik hoop dat je moeder rustig is gestorven’ NEE!!!), een andere keer hielp zo’n opmerking haar juist de dag door te komen (‘Je moeder is elke traan waard’). Het cliché dat Van Sadelhoff kan onderschrijven: ‘Elk rouwproces is uniek’.
Je bent jong en je rouwt wat is daarom geen handleiding, maar een goudeerlijk boek dat pijnlijk duidelijk maakt dat alles beter is dan zwijgen.
Lichtvoetig en loodzwaar tegelijk: Lisanne van Sadelhoff kan het als een van de weinigen.
De auteur
Lisanne van Sadelhoff (1989) is journalist. Daarnaast schrijft ze elke zaterdag een column voor het AD en werkt ze bij RTL Nieuws. Je bent jong en je rouwt wat is haar debuut, dat in februari bij Das Mag Uitgevers verscheen.
Nee, dan ik. Deze dramaqueen hier. Kerngezond op af en toe een griepje na. Ik kon nachten doorhalen, ik kon hardlopen, ik kon werken. Ik kon meedoen met het leven, mijn lijf was geen belemmering. En toch lukte het niet. Ik kon niet meer oprecht lachen, durfde geen nieuwe mensen te leren kennen, durfde mijn oudste en beste vrienden niet meer onder ogen te komen. Ik zag dagen op tegen verjaardagen, ik wilde niet naar borrels van collega’s. Elke ochtend begon ik redenen te bedenken om mijn bed uit te moeten komen en elke ochtend bleven die redenen uit. De enige stok waarmee ik mezelf mijn nest uit kon slaan, waren de woorden van mijn moeder. ‘Kom Lisan, verman je’. Dat deed ik dan, eventjes, maar vervolgens kwam ik de rest van de dag huilend door.
Leesfragment
Wil je na het korte voorproefje hierboven meer lezen van dit indrukwekkende boek? Lees hieronder de eerste 17 pagina's. Voor honderd geïnteresseerde lezers is er een epub beschikbaar. Laat het boek je niet los na deze eerste pagina's, schrijf je dan snel in!
Lees hier een sneak preview van Je bent jong en je rouwt wat
