Stem op je favoriete voorwoord!
1.
Natuurlijk ben ik dankbaar voor mijn eigen creativiteit en schrijfkunde. Maar dat was niet waardoor dit boek nu voor je neus ligt. Ik wil mijn oprechte dank uiten naar de boer die besloot om iedere ochtend om vijf uur ’s ochtends aan het werk te gaan.Het slaapgebrek en een geforceerde ‘five-in-the-moring’ challenge, gaf mij de kracht en inspiratie voor deze roman. De man die ik verachte is uiteindelijk mijn beste vriend gebleken. Dank daarvoor! Ik hoop nu alleen ook dat hij dit boek leest en de hint ook bij hem goed binnenkomt.
Alieke, 10-3-2021
2.
Voorwoord van het boek 'Door Nederland met trapondersteuning' Schrijven is schrappen. Fietsen is trappen. Trappen? Tegenwoordig wordt voornamelijk elektrisch gefietst, met trapondersteuning. De E-bike, ik zeg het ronduit, is een werelduitvinding! Toen ik vijf jaar geleden met mijn eerste ‘elektrieker’ op de proppen kwam bij de fietsclub, werd er nog schamper gelachen. "Krijg je de trappers niet zelf meer rond? Moet het ouwetje een duwtje in de rug hebben?” Laat ze maar lachen, dacht ik. Ook zij zullen ooit voor de bijl gaan. Inmiddels rijden we allemaal elektrisch. Dus vatten we het plan op om even een rondje Nederland te doen. Twaalf provincies in twaalf hilarische verhalen gevangen.
Ruud Stift, 11 maart 2021.
3.
Onstuimige woorden Voor S, Toen ik op een nacht besloot dat ik je moest gaan schrijven, kon ik niet vermoeden dat er zoveel woorden zouden zijn om op te schrijven. Ze lieten zich schrijven, omdat jij er was. Zonder jou was het niet gelukt. Zonder jou had ook de noodzaak ontbroken ze de wereld in te sturen om te vertellen dat het kan. Kiezen, bedoel ik. Nee, er waren ook geen tranen geweest. Noch een echtgenoot, die ze droogde. Er zou niets veranderd zijn. Want met de noodzaak, had ik ook de liefde gemist. De liefde, waar mijn grootste dank naar uitgaat.
Vanessa, 12 maart 2021
4.
Jarenlang lag dit verhaal te verstoffen in mijn bovenkamer. Ik deed er niks mee, behalve op van die onvoorspelbare momenten. Bijvoorbeeld na mijn eerste duik in zee begin dit jaar en terwijl ik de sneeuwengel maakte in de achtertuin onze laatste winter. Om eerlijk te zijn geloofde ik er niet meer zo in dat het ooit meer dan een hersenspinsel in mijn hoofd zou zijn. Pas toen ik haar echt verloren was, kreeg het verhaal vorm. Het ligt hier, in mijn handen en ik kijk naar mijn eigen woorden op papier. Nu is het voor jou.
Anne v. T., 13 maart 2021
5.
Voorwoord voor het fictieve boek; "Nog lang en gelukkig...en dan!?" Zolang ik me kan herinneren ben ik fan van sprookjes en vooral Disney films. Maar als je ouder wordt. ga je je afvragen wat er gebeurt na de zin"....en ze leefden nog lang en gelukkig." ?. In dit verhaal lees je het leven van Sneeuwwitje vandaag de dag. Hoe ziet haar leven er uit na de kus van haar prins en is hij wel wie hij zegt te zijn? Bedankt voor de inspiratie Walt Disney "All our dreams can come true — if we have the courage to pursue them"
Ingrid, 13 maart 2021
6.
Toen ik eenmaal doorhad dat wat ik al die tijd als een droom had gezien, werkelijk was gebeurd, moest ik het van me afschrijven. Het kon niet waar zijn, dat ik dat had gedaan, het mocht niet waar zijn, maar het was waar. Door mijn herinneringen op te schrijven is mij alles weer helder voor de geest gekomen. En omdat ik nu alles zo haarfijn op papier uit de doeken had gedaan kon ik er evengoed een boek van uitgeven. En dat boek ligt nu voor u. Ik wens u veel strekte met het lezen van deze ongeloofwaardige geschiedenis.
Maddy Filius, 12 maart 2021
7.
Ze zeiden dat ik dit boek niet moest schrijven. Ik heb het toch gedaan. Want erger dan een boek schrijven dat niet geschreven mag worden, is het niet schrijven van een boek dat er wel had moeten komen.
M. Name, 14-03-2021 Het boek dat niet geschreven mocht worden
8.
Een hoofd vol confetti. Wat begon met een voorzichtige inzending voor een schrijfwedstrijd voor zeer korte verhalen, mondde uit in de uitgave van deze verhalenbundel. Vertelsels, gedachten en kleine sprookjes die al vanaf jonge leeftijd enkel door mijn hoofd dansten, vonden eindelijk hun weg naar het papier. Het was de aanmoedigende glimlach van mijn dochter die ik telkens weer voor mij zag als het even moeilijk was om de pen op te pakken. Het waren ook haar woorden die me aangezet hebben om na die eerste inzending door te schrijven. Ze zei: “Mama, wat doe je dit mooi.”
Gigi Leestgraag, 14 maart 2021
9.
Toen ik in de zomer van 2006 de liefde van m’n leven dacht te hebben gevonden, kon ik niet bevroeden dat ik tien jaar later als een verslagen hoopje mens door het leven zou gaan. Wat begon als een groot avontuur met de meest charmante man op aarde, eindigde voor mij bij de therapeut vanwege een totaal verloren identiteit. Deel van de therapie was om mijn herinneringen aan alle bizarre, danwel hartstochtelijke gebeurtenissen op te schrijven. Dat werden er zo veel dat het heeft geresulteerd in dit boek. Met nawoord van psycholoog Saskia Peeters.
Marja Koopman, 14-03-2021 Voorwoord bij: “Leven met een narcist”
10.
Waargebeurde verhalen met een hoop narigheid worden verslonden. Narigheid die je vergeet zodra je het boek dichtslaat, de tv uitzet of de bioscoop verlaat. Jou mankeert niets. Wat we willen is andermans kommer en kwel. Ga er maar eens goed voor zitten, dan vertel ik je hoe ik als achttienjarige van huis wegloop en me bij het Vreemdelingenlegioen aansluit. Hoe ik verzeild raak in bloedige gevechten. En hoe ik het overleef. Door het op te schrijven heeft de pijn in mijn hoofd en hart plaatsgemaakt voor evenwicht. Met dank aan Isabel. Liefde van mijn leven.
Nick Stevens, Het Opgehouden Onweer (2020)