Succesvolle selfpubbers: Paulien Cornelisse, Xenia Kasper en Frank Krake

Taal is zeg maar echt haar ding: Paulien Cornelisse

Welke taalliefhebber las niet Taal is echt mijn ding (2009), het debuut van cabaretière Paulien Cornelisse, waarin ze de trends in de moderne Nederlandse taal op hilarische wijze onder de loep neemt. Het boek werd een regelrechte hit vanwege de scherpe en humoristische taalobservaties die voor iedere lezer herkenbaar zijn. In 2012 verscheen het vervolg op dit succesvolle debuut, En dan nog iets. Wederom een boek vol met ‘even onnuttige als amusante analyses van ons taalgebruik’, zo meldt de flaptekst. En dan nog iets werd genomineerd voor de NS Publieksprijs en een jaar later ontving Cornelisse een platina boek ter gelegenheid van 500.000 verkochte exemplaren van Taal is zeg maar echt mijn ding. Beide boeken verschenen bij Uitgeverij Contact (vanaf 2012 Atlas Contact) en werden samen meer dan 1 miljoen keer verkocht.

Ondanks het succes van beide boeken, besloot Paulien Cornelisse haar derde boek, De verwarde cavia, dit jaar in eigen beheer uit te geven. Volgens Jan Zandbergen, die onlangs zijn befaamde literaire pikorde op Hebban publiceerde, kwam deze beslissing voort uit stukgelopen onderhandelingen met Atlas Contact over een hoger voorschot. Volgens Cornelisse is dit echter niet de reden van haar besluit om De verwarde cavia zelf op de markt te brengen. Maar als je eerdere boeken zo succesvol zijn, waarom zou je dan al je tijd en energie stoppen in selfpubben? Aan Hebban legt de schrijfster uit: ‘Ik ben zelf de producent van mijn theatervoorstellingen. Dat betekent niet dat ik alles zelf doe, maar wel dat ik degene ben die de beslissingen neemt en de financiële investeringen doe. Dat werkt heel fijn - niet hoeven overleggen over grote uitgaven bijvoorbeeld. Het leek me dat dat met een boek ook zou moeten kunnen. Om dat eens uit te zoeken ben ik De verwarde cavia zelf gaan uitgeven.’

En dat deed ze. Paulien Cornelisse nam alle beslissingen zelf. Ze ontwierp het omslag van De verwarde cavia (wat ze overigens ook deed voor haar twee eerdere boeken), charterde Harminke Medendorp als redacteur, New Book Collective voor de sales, en Ruth Bergmans van Bergmans & Drijver voor de PR.

De verwarde cavia ontstond in eerste instantie als feuilleton in NRC Handelsblad, geschreven onder het pseudoniem J. Waterlander. Later ging het verhaal verder op deverwardecavia.nl. Het boek gaat ditmaal niet over taal, maar over een cavia die in een kantoortuin tussen de mensen werkt. Caaf beleeft allemaal avonturen die voor iedereen die ook maar een blauwe maandag op een kantoor heeft gewerkt, herkenbaar zullen zijn. Van een symbiotische relatie met het koffiezetapparaat tot passief-agressieve e-mails en duizelingwekkende perikelen rond de lief-en leedpot.

Alhoewel Paulien zelf nooit een cavia heeft gehad vindt ze dat cavia’s iets schrikachtigs en passiefs hebben. ‘Mijn hoofdpersoon Cavia heeft die karaktertrekken ook. Met het kantoorleven heb ik wel enige ervaring. Ik heb gewerkt op een filiaal van ABN Amro, en ook bij het maandblad J/M. En bij Folia, het blad van de UvA. Eigenlijk allemaal wel positieve ervaringen, behalve de ABN. Ik bedenk net dat ik ook nog secretaresse ben geweest op een advocatenkantoor. Ik verdring dat omdat ik te slecht was in het werk. Er was een kopieermachine die zelf een stapel papier kon invoeren. Maar dan moest je wel eerst de nietjes eruit halen. Dat ging vrij vaak fout’, zo vertelde de schrijfster eerder aan Hebban.

‘Het is in het algemeen wat raar om over jezelf te zeggen: “Geweldig! De nieuwe Paulien Cornelisse is er!” Ik moest daar echt overheen stappen.’ 

Het grote voordeel van zelf uitgeven is volgens Cornelisse dat je niet hoeft te overleggen over grote uitgaven. Verder is ze ook meer betrokken bij de verkoop van haar boek. ‘Het is ook heel leuk om opdracht te geven voor een nieuwe druk terwijl je in je bed ligt (ik doe dat dan via whatsapp).' Maar uitgeven in eigen beheer gaat niet altijd over rozen. Paulien vond het moeilijk om haar eigen boek de hemel in te prijzen: ‘Het is in het algemeen wat raar om over jezelf te zeggen: “Geweldig! De nieuwe Paulien Cornelisse is er!” Ik moest daar echt overheen stappen.’

De tig kleine en grote beslissingen die Cornelisse moest maken omtrent dit boek, werpen hun vruchten af. Toen De verwarde cavia in april verscheen kwam het boek vanuit het niets binnen op de tweede plek in De Bestseller 60. Inmiddels staat het verwarde, harige beestje al acht weken hoog in deze lijst. Paulien Cornelisse mag zich naast cabaretière, columniste en schrijfster nu dus ook met recht een succesvolle selfpubber noemen. Of ze een volgend boek weer zelf zal uitgeven? ‘Het bevalt me tot nu toe nog steeds goed! Dus ik denk dat ik een volgend boek ook wel weer zelf uitgeef. Eerst maar eens een schrijven.’

Manager, schrijver, selfpubber: Xenia Kasper op de volgende pagina.