Column /
Suzanne Buis: Mijn eerste X
Mijn eerste X schrijven met rode oortjes
De beste, meest productieve en ontspannen weken als schrijver heb ik tijdens schrijfretraites. Heerlijk alleen maar schrijven, denken over schrijven, praten over schrijven en boeiende films kijken over schrijvers en schrijven. Soms ga ik heen met een manuscript waarmee ik ben vastgelopen, dan bespreek ik dat met de coach die je kunt boeken. Soms heb ik een mooi plan en geef ik dat de tijd om te rijpen en te vormen.
Tijdens een heenreis, op de boot naar Terschelling, kwam ik een schrijfwedstrijd tegen in een tijdschrift. De uitdaging was een stomend heet verhaal te schrijven. Geen porno, maar licht erotisch en vooral spannend. Nu had ik me daar al wel eens mee bezig gehouden, en ik had ook eens gepolst bij een uitgever of die interesse had. Het was nogal een Grote Uitgever, dus toen hij zei dat daar geen markt voor was, legde ik me er bij neer. (Ik vraag me af of hij op die manier ook de rechten van Vijftig tinten grijs heeft laten lopen – oeps.) Maar zo’n wedstrijd, ja, waarom niet? Ik had al een opwindend ideetje.
Op dag drie van de retraite zat ik een hele ochtend te verlummelen – hoewel uit het raam naar de Waddenzee kijken natuurlijk ook heel nuttig is. Om me heen, aan de andere tafels in het voor ons afgehuurde restaurant, werd er zacht en rustgevend getikt door wel twintig collega’s. Na de lunch besloot ik weer mee te doen. Ik pakte de wedstrijdeisen erbij en begon te schrijven.
Al snel kreeg ik het warm – en dat zegt wel iets, want dat is zeldzaam. Ik leefde me uitstekend in, sterker nog, na een tijdje kwam de schrijfcoach me een glas water brengen vanwege mijn rode wangen. ‘Waar werk je aan?’ vroeg ze fluisterend, met een blik op mijn scherm. Het bleek dat ik nog roder kon worden. ‘Een wedstrijdinzending,’ antwoordde ik schor. Dat glaasje water kwam goed van pas. ‘Voor een erotische bundel voor vrouwen.’ De coach was meteen enthousiast. Na een kort consult werkte ik op topsnelheid verder.
Tegen avondetenstijd was het af. Ik had geschreven, geschrapt, geschaafd, gepoetst en gezweet. Ik was er heet en nat van. Het leek me een geslaagd verhaal. Aan het diner, gezellig met alle andere schrijvers, lekte het nieuws uit. En ja hoor, een groepje vaste bezoekers wist me over te halen/aan te moedigen/te dwingen om die avond mijn verhaal voor te lezen. Pfff!
Het was een vuurdoop, kun je wel zeggen. Ik had de volgende dag pijn in alle spieren die mijn zenuwen in bedwang moesten houden, tijdens het lezen. En ik groeide met de zin, want de reacties waren positief. Een beetje hijgerig zelfs, en lacherig. Perfect om te zorgen dat ik dit erotisch werkje nu wel aan lezers durfde voor te leggen. De volgende dag las ik het na, de coach keek er nog een keer naar en vervolgens zond ik het stomend hete verhaal in voor de schrijfwedstrijd. Mijn eerste keer, mijn eerste tintje vlammend rood! Dat mijn verhaal vervolgens werd gekozen als een van de winnende inzendingen, was natuurlijk ook heel opwindend. En dat het in de bundel Verleiding kwam, van Uitgeverij Crime Compagnie, en wekenlang in de Bestseller 60 stond, was ook zalig hot news. Maar het mooiste aan deze eerste keer was toch wel om na tientallen boekpublicaties voor zowel volwassenen als kinderen, weer eens met het zweet in mijn handpalmen (en in mijn liezen) een heel eigen werk in te leveren.
Het avontuur(tje) heeft me geïnspireerd om mezelf vooral te blijven uitdagen. Ondanks alle drukte van deadlines en wensen van opdrachtgevers, probeer ik elk jaar iets nieuws te doen, iets anders, onverwachts, iets ‘engs’. Elk jaar een eerste keer. Als cadeautje aan mezelf als schrijver.
Suzanne Buis
Foto's Suzanne: Richard Wortel
Styling Suzanne: Birgitta Gadellaa