The 100: televisieserie voor 'oudere' young adults

Heb je je wel eens afgevraagd hoeveel van de door jou gekeken films of series oorspronkelijk als boek verschenen zijn? Waarschijnlijk is het antwoord nee. Mocht je er nu over gaan nadenken, dan is het aantal verfilmingen dat je gezien hebt waarschijnlijk hoger dan je zou denken. Of je de boeken kent of niet bepaalt onbewust op welke manier je naar de film of serie kijkt en beïnvloedt ook vaak je mening erover. Hieronder wordt gesproken over een verfilming van de boekenserie ‘De 100’ van Kass Morgan. Op deze sciencefiction-boeken is een televisieserie gebaseerd. Is zo’n verfilming van een serie wel een goed idee of kan je het maar beter bij de boeken zelf laten?

 Eva Kuijlenburg las, keek en oordeelde.

Honderd jeugddelinquenten


Kass Morgan is een Amerikaanse schrijfster met een liefde voor cappuccino’s, oude sciencefictionverhalen en Victoriaanse romans. Nog vóór het verschijnen van het eerste boek van de door haar geschreven trilogie werd al interesse getoond om het boek te bewerken tot een televisieserie. Uiteindelijk heeft het Amerikaanse televisienetwerk CW de boeken voor de televisie verfilmd en inmiddels zijn er al twee seizoenen uitgezonden.



De 100 is het eerste deel uit deze sciencefictionserie die gaat over een post-apocalyptische wereld. Drie generaties geleden brak er een nucleaire oorlog uit en werd de wereld verwoest. Een deel van de mensheid heeft kunnen vluchten naar ruimteschepen die nu, 97 jaren later, samen de Kolonie vormen. Clarke, een medisch student, woonde met haar ouders - allebei wetenschappers - op het rijkere deel van de kolonie: de Phoenix. Na een tragedie zijn haar ouders dood en zit zij opgesloten tot ze achttien wordt. Elke misdadiger op de Kolonie wordt ter dood veroordeeld, behalve de minderjarigen. Zodra zij achttien worden is er een herzieningsproces, maar niet voor Clarke en niet voor 99 andere jeugddelinquenten.



Terug naar de aarde


De Kolonie is ernstig verzwakt, de voedsel- en drinkvoorraden raken op en ook de zuurstofvoorraad is niet onuitputbaar. De oplossing: honderd jeugdgevangenen worden naar de aarde gestuurd. Niemand weet echter of de aarde bewoonbaar is en niemand weet wat de gevolgen van deze expeditie zullen zijn.



Zonder duidelijke instructie en hulptroepen worden de kinderen naar de aarde gestuurd en na een verkeerd gelopen landing is ook de communicatie met het thuisfront niet meer mogelijk. In het begin bevinden de kinderen zich in het paradijs op aarde, maar langzamerhand beginnen er slachtoffers te vallen. Want zonder leiding uit de Kolonie, nemen enkelen kinderen zelf het voortouw en in een groep van honderd misdadigers kan dit nooit goed aflopen. 



Hopen op een toekomst


Dag 21 begint op de eerste dag van de derde week dat de kinderen op aarde zijn aangekomen. Na de grote ontdekking van het eind van het vorige boek, begint de angst bij de kinderen toe te nemen. Wanneer er twee kinderen van het ene op het andere moment ernstig ziek worden, beginnen bij Clarke de alarmbellen te rinkelen. Na drie weken kunnen de symptomen van schadelijke stralingsblootstelling zich uiten en een toekomst op aarde lijkt dus een stuk minder fijn.



Voor Glass lijkt het leven in de Kolonie juist weer aan de beterende hand te zijn: zij en Luke zijn weer bij elkaar en de vicekanselier heeft haar haar misdaden vergeven. Maar dan doet ze een ontdekking die haar ertoe zet om haar leven, maar ook dat van honderden anderen, in de waagschaal te stellen.



Bellamy is ondertussen nog steeds op zoek naar zijn zus Octavia, van wie het lot erg onzeker is geworden sinds haar verdwijning. Clarke probeert hem te helpen en de twee groeien dichter naar elkaar toe. Wells weet zich geen raad meer met zijn gevoelens voor Clarke, het is overduidelijk dat zijn verraad een eventuele relatie verpest heeft. Maar met de verschijning van Sasha begint hij toch weer te hopen op een mooie toekomst op aarde, ook al weet hij niet of zijn vader de aanslag op zijn leven overleefd heeft. Er is nog altijd geen contact mogelijk met de Kolonie en de strijd op de grond is nog niet eens echt begonnen…



Bedrogen, maar verslavend

Een post-apocalyptische plot vol gevaar, strijd, spanning en liefde. Niet vreemd dat hier een televisieserie van is gemaakt, sciencefiction- en fantasyseries zijn tegenwoordig namelijk erg populair bij zowel jonge als oude kijkers. Wie echter verwacht dat de verfilming erg dicht bij de gebeurtenissen in de boeken blijven, komt bedrogen uit. 

Waar de boekenserie licht bevonden wordt, daar is de televisieserie voor de wat oudere young-adults bedoeld. En waar in de boekenserie enkele personages erg centraal staan, hebben deze in de televisieserie een totaal andere rol gekregen. Zo is Bellamy in de televisieserie niet langer de loner met zijn aandacht vooral bij zijn zus Octavia en Clarke, maar is hij de bad guy met een duister verleden. Ook Wells’ rol is sterk verminderd in de televisieserie en heeft Clarke’s moeder in de televisieserie juist een veel grotere rol gekregen dan slechts een paar verwijzingen in de eerste twee boeken. 



Personages en verhaallijnen zijn dus toegevoegd of juist verwijderd, wat deels interessant is en deels erg jammer voor de boekenfans. De ontwikkelingen op de grond wijken voor een groot deel af van de televisieserie en ook de mate waarin achtergrondinformatie wordt gegeven is van een ander niveau. Desondanks is de televisieserie erg toegankelijk en, na een moment om in het verhaal te komen, haast verslavend te noemen. Spanning is in elke aflevering te vinden, net als intrige, actie en mysterie. Fans van de boekenserie zullen veel elementen herkennen, maar zullen het als verfilming misschien minder waarderen. Als televisieserie dan waarschijnlijk wel. 



Komende zomer wordt het derde deel uit de boekenserie van Kass Morgan verwacht. Dit afsluitende deel zal veel verwachtingen moeten waarmaken en veel verhaallijnen bij elkaar moeten laten komen. Zowel op de aarde als in de Kolonie hangen de levens aan zijden draadjes en gaat de strijd om de overlevering van de kolonisten nog steeds door. Wat heb je ervoor over om te blijven leven?