Thinium Audioboekproducties aan de tand gevoeld

Meer Week van het Luisterboek vind je op het Luisterboeken-kanaal

Naar een luisterboek luisteren is valsspelen; je hebt tenslotte niet het ‘echte’ boek gelezen en daarom mag het niet meetellen met een reading challenge.

"Lezen en luisteren zijn gewoonweg twee verschillende manieren om een verhaal tot je te nemen. De kunst van het verhalen vertellen bestaat veel langer dan de boekdrukkunst. Om de buitenwereld te laten zien wat je allemaal ‘gelezen’ hebt door middel van een reading challenge. Je leest/luistert een boek omdat je dat wil, omdat je ergens van wil genieten toch? Niet om een lijst bij te houden lijkt mij."           

Mensen die naar een luisterboek luisteren zijn lui; ze hoeven er immers niet veel voor te doen dan te luisteren zonder dat ze echt hoeven in te spannen.

"Ik denk dat in boeken ook makkelijk over passages heen geskipt worden. Als bij een luisterboek je gedachten even afdalen, ben je er ook echt helemaal uit, en dan even een paar regels terug gaat wat lastiger. Dus ik vind eigenlijk dat luisteren juist meer concentratie vereist."  

Luisterboeken zijn een uitstekend middel om jongeren weer kennis te laten maken met klassiekers.

"Ja, en niet alleen jongeren. Ik denk dat 800 bladzijdes Charles Dickens veel mensen afschrikt. Als het wordt voorgelezen door de juiste voorlezer die je meteen het verhaal in trekt, denk ik dat het zeker een stuk laagdrempeliger wordt. Terugkomend op de jongeren; eigenlijk zouden scholen luisterboeken moeten stimuleren voor de literatuurlijst. Jongeren doen meerdere dingen tegelijk, ze zullen eerder een boek luisteren en tegelijk gamen, appen etc. dan zich storten op het ‘eenzijdige’ lezen."     

Luisterboeken moeten gezien worden als aanvulling van een fysiek boek, niet als een vervanging.  

"De consument zal kiezen tussen of lezen, of luisteren. Dus het zal voor de lezer eerder een vervanging zijn. Voor een auteur is het luisterboek een pracht van een aanvulling doordat zij meer mensen bereiken met hun boek."       

De voorlezer is het allerbelangrijkste element van een luisterboek.

"Sterker nog, ik denk dat best veel luisteraars voor een deel kiezen voor hun favoriete voorlezer, en dat het boek soms zelfs van ondergeschikt belang is. Ik vermoed dat veel mensen liever kiezen voor een goede voorlezer die een middelmatig boek voorleest, dan een middelmatige voorlezer die een heel goed boek voorleest."     

Luisterboeken stimuleren het lezen juist, daardoor ontdekken lezers nieuwe auteurs en worden ze enthousiast gemaakt om meer verhalen tot zich te nemen.

"Luisterboeken maken het zeker laagdrempeliger. Ik denk dat luisteraars inderdaad met auteurs in aanraking komen die ze niet snel zouden lezen, maar doordat ze graag een bepaalde voorlezers horen wel een poging wagen."         

Als je een luisterboek hebt geluisterd, koop je niet alsnog het fysieke exemplaar.

"Zou ik zelf niet zo snel doen, tenzij als cadeau voor die ene persoon die het boek niet wil/kan luisteren. En wanneer ik meer wil luisteren van die auteur en er zijn nog geen luisterboeken dan koop ik die natuurlijk als fysiek boek."      

Lezers die een luisterboekversie van een boek luisteren, kunnen zich beter inleven in het verhaal.

"Je leeft je in op een andere manier, de voorlezer creëert een wereld die heel intiem is hij of zij vertelt het verhaal immers alleen aan jou. De luisteraar wordt dan helemaal het boek mee ingezogen. Maar of dat beter is dan iemands eigen inlevingsvermogen?"

Foto Anouk Boelsma en Stefan van Duyn in header: Dingena Mol | Meer artikelen over de Week van het Luisterboek vind je terug op dit kanaal.