Thriller Leesclub omarmt ‘De dochter’ niet

Heeft De dochter  een godsdienstige ondertoon? De zestien lezers van deze leesclub-editie vragen het zich niet zomaar af. Linda Bruins Slot zoekt serieus naar de diepere zin die God geeft aan de kleine en grote dingen die spelen in een gezin met jonge kinderen. De verwachting is in elk geval dat het een spannend boek is. “Na een aanval op haar vader ontdekt Sofie de diep verborgen geheimen van haar familie en loopt ze met open ogen in een val”, zo lezen we op de voorkant van De dochter. Dat belooft wat. Net als de cover zelf, die volgens een paar van de deelnemers mooi en mysterieus oogt. Anderen vinden hem te druk en romanachtig. Het zal niet de eerste keer zijn dat het omslag bij iedereen wat anders losmaakt.

Tijdens het lezen wijzen de neuzen wat meer dezelfde kant op, al is dit niet ten gunste van de schrijfster. Veel taalfouten, trage verhaallijnen, hysterische personages, een gebrek aan emotie, een onprettige schrijfstijl… het is slechts een greep uit de klachtenregen. Het lijkt wel of Linda Bruins Slot te veel haar best heeft gedaan om een bepaalde sfeer neer te zetten. Een van de deelnemers merkt hierover op dat het haar bij dit boek ook niet lukt er helemaal in te duiken en het verhaal  visueel te beleven. Maar er zijn ook positieve geluiden te horen, bijvoorbeeld over de verrassende wendingen en over hoofdpersonage Sofie die je als het ware toestaat met haar mee te puzzelen.

Het moet ook gezegd dat de personages vrij goed zijn uitgewerkt. Althans, als we deelneemster mogen geloven die het boek na het dichtslaan het hoogste cijfer geeft: een 7,2. Nog eens vijf lezers geven het boek een voldoende, onder andere omdat het geloofwaardig is. Maar kijken we naar de negen lezers die De dochter  een onvoldoende hebben gegeven, dan blijkt dat zij het boek nou net ongeloofwaardig vinden. Voor de gemiddelde puntenwaardering is het funest. De schrijfster moet zich tevreden zien te stellen met een 5,6. 

Anderhalf jaar deed Linda Bruins Slot over het schrijven, herschrijven en schrappen. Hoewel ze deelname aan deze leesclub-editie vooral als een spannend avontuur heeft gezien, biecht ze ook op dat de reacties haar in eerste instantie niet meevielen. Maar al snel kon ze de juiste ontvang-modus weer vinden: “Ik schrijf voor mezelf maar toch vooral ook voor de lezer. En als ik die wil bereiken moet ik ook luisteren naar de commentaren en daar al dan niet wat mee doen. En wie zijn er kritischer en ervarener dan de allesverslindende thrillerlezers van Hebban? Precies. Dus. Kom maar op.” 

Het volledige verslag en alle beoordelingen van deze 170e Hebban Thriller Leesclub vind je hier.