Thriller Tiendaagse 2020 | Het Grote Thrillerauteurs Interview
Raad een (oorspronkelijk Nederlandstalige) thriller aan
Als eerste willen we uiteraard leestips voor onszelf. We vroegen de auteurs wat hun favoriete misdaadroman of thriller is, een boek dat iedereen gelezen moet hebben. Martyn van Beek bekent direct zelf erg weinig te lezen. Zijn hoofd zit zo vol met eigen, nieuwe verhalen dat hij al zijn tijd spendeert aan het uitschrijven ervan en weinig concentratievermogen heeft. Wel tipt hij toch nog even Michael Berg en Inge Ipenburg.
Zowel Jeroen Windmeijer als Bronja Hoffschlag kiezen voor boeken die strikt genomen geen thrillers zijn in de klassieke zin van het woord. Toch maakten juist deze romans indruk. Voor Hoffschlag is dat De zes levens van Sophie van Sarah Meuleman. 'Echt een pareltje dat ik iedereen zou aanraden. Prachtig taalgebruik en een intrigerend plot dat de lezer uitdaagt mee te denken.' Windmeijer grijpt terug op zijn literaire held Maarten 't Hart, met het boek Het woeden der gehele wereld. 'Er was hier en daar ook fors wat kritiek te horen toen het in 1994 de Gouden Strop won. Maar toch is er veel voor te zeggen dat het wel degelijk onder de thrillers te scharen is.'
René Appel gaat voor De macht van meneer Miller van Charles den Tex. 'Een fraai traditioneel gegeven en dat in de moderne setting van een wereld vol digitaal bedrog en digitale manipulatie. En dat ook nog eens mooi opgeschreven.' Donald Nolet, Ingrid Oonincx en Nathalie Pagie kiezen alledrie voor Hex van Thomas Olde Heuvelt. 'Een origineel verhaal dat je bij de lurven grijpt en totaal overrompeld achterlaat,' zoals Pagie het verwoordt. 'IJzersterk,' voegt Nolet daar aan toe.
Marelle Boersma tipt grappend haar eigen bestseller Vals alarm. Daarna geeft ze toe fan te zijn van de groten: 'Charles den Tex, Michael Berg, Linda Jansma, Loes den Hollander, hun thrillers koop ik blind.' Heleen van der Kemp hoeft niet lang na te denken en noemt een andere grootheid. 'De 'Jessica Haider'-serie van Corine Hartman. Die kocht ik echt zodra ze uitkwamen, dat is knap als je dat voor elkaar krijgt. Het zit hem in het neerzetten van een krachtig, beetje gek personage waar je ondanks alles toch van gaat houden. Waarvan Lisbeth Salander van Stieg Larsson zo'n beetje het beste voorbeeld is. En Harry Hole natuurlijk.'
Patrick de Bruyn gaat het zoeken in de vorige eeuw. 'Ik ben ooit van mijn sokken geblazen door twee spionagethrillers van ene Woody Dubois (een pseudoniem van Piet Teigeler en Eddy van Hee). Hilarisch en spannend tegelijk. Het gelijknamige hoofdpersonage begeeft zich in 'een wereld van cocktailparty's en seks in de EU-hoofdstad (toen nog EEG). Daar waar femme fatales Bichette heten en de Siamese (ex-)kater Planchet een eigen willetje heeft.'
Nederlandse thrillers vs. de rest van de wereld
Er zijn nog steeds lezers die het werk van Nederlandse en Vlaamse misdaadauteurs links laten liggen, omdat het niet zou kunnen concurreren tegen het Amerikaanse, Engelse of Scandinavische aanbod. Wij vroegen onze oorspronkelijk Nederlandstalige thrillerauteurs: wat zou jij tegen de lezers willen zeggen?
'Probeer het gewoon nog een keer.' - Ingrid Oonincx
Jeroen Windmeijer heeft direct een slogan paraat: "Leest Nederlandsche waar, dan helpen wij elkaar!" zou ik willen zeggen. Ik weet zelf niet zo goed waar het precies vandaan komt. In kranten en tijdschriften komen Nederlandse thrillers er ook bekaaid vanaf wat betreft de aandacht. Ik vind het zelf juist leuk om ze te lezen, omdat de setting je vaak heel bekend voorkomt. Van mijn eigen drie Leidse boeken weet ik dat mensen die de stad een beetje kennen het leuk vinden dat ze op elke bladzijde weeten waar de hoofdpersoon zich bevindt.'
'Lees vooral wat je zelf wilt en wees niet bang je te laten verrassen. Scheer niet alle schrijvers uit een land of uit een genre over een kam en geniet van het verhaal.' - Nathalie Pagie
Martyn van Beek en Bronja Hoffschlag wijten het ook aan het overweldigende aanbod uit het buitenland en het grote podium dat alleen de gevestigde groten krijgen. Hoffschlag: Bij de Nederlandse en Belgische auteurs zie je steeds weer dezelfde namen in de winkels. Als die je niet ziet liggen, vind ik het niet vreemd dat lezers op een gegeven moment afhaken.
Van Beek voegt daaraan toe dat commerciële overwegingen ook meetellen voor de uitgeverijen: 'Blijkbaar verkopen de buitenlandse auteurs meer en makkelijker. Er zijn in Nederland heel veel getalenteerde auteurs die niet de erkenning op het podium krijgen waar ze recht op hebben.' Hoffschlag tipt: 'Verbreed je horizon, geef auteurs van kleinere uitgeverijen en self-publishers eens een kans en laat je verrassen!'
'Smaken verschillen. En hoe harder je roept dat het onzin is, hoe harder deze groep roept dat het geen onzin is. Wat het natuurlijk wel is.' - Heleen van der Kemp
Donald Nolet geeft eerlijk toe zelf ook sneller naar buitenlandse schrijvers te neigen. 'Het is ook moeilijk op te boksen tegen boeken die gefilterd zijn uit het beste wat de wereld te bieden heeft. Elk jaar verschijnen er ook erg goede Nederlandstalige thrillers, die een groter publiek verdienen. Ik denk dat we als schrijvers de lat voor onszelf gewoon elke keer weer hoger moeten leggen, totdat lezers niet meer om ons heen kunnen.'
Het valt Marelle Boersma op dat de ontwijkers van het Nederlandstalige werk, vaak weinig ervan daadwerkelijk hebben gelezen. 'Dat is jammer. Je mist echt veel als je niet af en toe toch meeleest met de Nederlandstaligen,' zegt ze. Voor Patrick de Bruyn is het simpel: 'Vertel mij eerst eens welke Vlaamse of Nederlandse thrillers je al gelezen hebt. Als je aan de 5 komt, praten we verder.'
'Zet je vooroordeel opzij, kijk eens verder dan de zoveelste Scandinavische thriller. Waarom lees je die pulp? O, nu zeg ik iets wat ik misschien niet mag zeggen.' - René Appel
