Thriller Tiendaagse 2020 | Twists en plots: Charles den Tex
Charles den Tex (1952) onderscheidt zich door zijn moderne, snelle thrillers waarin fraude, moord en identiteit belangrijke rollen spelen. Hij publiceerde zijn eerste boek, Dump, in 1995. Sindsdien schreef hij zestien thrillers, waarvan er negen werden genomineerd voor de Gouden Strop. Hij won die prijs drie keer: in 2002 met Schijn van kans, in 2006 met De macht van meneer Miller en in 2008 met Cel. Die laatste twee werden verfilmd tot de succesvolle Bellicher-serie van de vpro. Samen met zijn vrouw, Anneloes Timmerije, schreef hij Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd (2014). Samen met Peter de Baan schreef hij de toneelstukken Volmaakt geluk (2008) en Blind vertrouwen (2010). Hij was één van de scenarioschrijvers van de televisieserie De fractie van de vpro (2015), en een van de scenarioschrijvers voor Voetbalmaffia van KRONCRV (2017). In 2019 verscheen zijn meest recente boek: Verloren vrouw.
Plot in de keuken
Dat recept maak je zelf tot op zekere hoogte, want je ‘leent’ altijd wel iets van een ander. In het recept staat wat je nodig hebt, hoeveel van dit en hoeveel van dat, de kruiden, de kooktijd, alles. Je hoeft het alleen nog te maken. Dan ga je de keuken in en moet je gaan koken. Terwijl je bezig bent bedenk je of het gerecht (of het menu) niet toch beter kan, je stopt je vinger ergens in, proeft, en past het recept aan jouw smaak aan. Met andere woorden, het recept is de handleiding, het koken is het werk.
De plot geeft je de belangrijkste ingrediënten, gebeurtenissen en personages, waar je begint en waar je eindigt, wie doet wat, hoeveel doden, en wie het gedaan heeft en hoe. Geweldig. Je hoeft het alleen nog te schrijven.
En met schrijven begint het plotten. Het is wat je elke dag doet om te kijken of het verhaal wel de goeie kant op gaat, of je tevreden bent met wat eruit komt, of het verrassend genoeg is, spannend genoeg, interessant genoeg. Of het lekker is, of de smaak klopt. Vinger erin en proeven.
Aan de hand van je plot weet je waar je heen moet, maar als het verhaal eenmaal in beweging is, moet je die beweging blijven volgen en sturen. En soms stuurt de beweging jou. Dat is plotten. Het is een verraderlijk klein woordje, want het is het moeilijkste wat er is.
'To plot is to live. We start our lives in chaos, in babble. As we surge up in the world, we try to devise a shape, a plan. There is dignity in this. Your whole life is a plot, a scheme, a diagram. It is a failed plot, but that is not the point. To plot is to affirm life, to seek shape and control.'
Dat schreef de Amerikaan Don DeLillo en het is misschien wel het beste wat er ooit over is gezegd. De hoofdpersoon moet iets willen en dat mislukt. Door de tegenslag raakt zij (een vrouw, ja) er alleen maar meer van overtuigd dat ze haar doel wil bereiken. De letterkunde zegt dan dat je een 'strevend personage' moet hebben. In de keuken betekent het dat je, als je een recept hebt het meeste werk nog moet doen, je moet het braadstuk keren, wentelen, draaien en steeds de andere kant bedruipen, je moet het voortdurende aandacht geven. Datzelfde geldt voor het verhaal.
Plot en plotten, ze kunnen niet zonder elkaar.
Tijdens de Thriller Tiendaagse 2020 trakteren we je op 10 verschillende blogs van Nederlandse thrillerauteurs over plots & twists. Lees ze allemaal op het Hebban Thriller Tiendaagse-kanaal:
