Thrillerschrijvers bloggen: Covertrends (90)

Michael Berg vroeg me in zijn gastcolumn of ik tijdens het schrijven al nadenk over de cover. Ik doe niet anders! Maar de ideeën schieten nog wel alle kanten op. Volgens mij komt dat omdat ik in deze fase nog grip moet krijgen op het verhaal. Pas als het helemaal af is, zal ik een goede keuze kunnen maken. Zo ging dat ook bij Sluipweg. Er was wel een ‘werkomslag’, maar dat was niet goed genoeg, dus gingen we op zoek naar een ander beeld in een stockfotobank.

Na een tijdje vond ik een foto van een jonge vrouw die op het water drijft. Een krachtig beeld. De foto gaf het meisje waarover ik geschreven had plotseling een gezicht. Alles klopte. Dat was Gwen! Het voelde dan ook als een domper toen ik hoorde dat er een paar maanden later een roman zou verschijnen met precies dezelfde foto op de cover. In Nederland. In exact dezelfde periode! Wat een onwaarschijnlijk toeval, maar toch gebeurde het. Blijkbaar heeft ‘mijn’ foto hetzelfde gevoel opgewekt bij een andere schrijver.

Balen natuurlijk, maar zo gek is het niet. Bewust en onbewust volgen we ook bij boekomslagen trends. Covers (foto in combinatie met de typografie) zorgen bij lezers voor een onmiddellijke herkenning van het genre. Op mijn eerste boek Nickname stond een mooi stel vrouwenbenen waardoor het boek meteen in de categorie vrouwenthriller geplaatst kon worden. Ook Sluipweg is door de keuze van het beeld voor de cover eenvoudig in die categorie te plaatsen.

Toch koos ik niet altijd voor de gemakkelijkste weg. Bij mijn tweede boek Botsing was het coverontwerp origineler: een dwergpapegaai in een razende duikvlucht. Een prachtig beeld. Helaas besloten de deskundigen dat de klant dit boek daardoor niet zou herkennen als een thriller en werd er voor de midprice voor een ander omslag gekozen.

Wat jullie namelijk niet weten, beste lezers, is dat jullie volgens de marketingmensen ontzettend gemakkelijk te beïnvloeden zijn. Men beweert zelfs dat jullie in de winkel massaal naar de eerste beste tafel in de spanningshoek rennen en in 98 procent van de gevallen een omslag kiezen met daarop een (deel van een) vrouw, een herkenbare belettering, of een gevaarlijk kijkende man met een pistool.

Waarom? Omdat jullie voorgeprogrammeerd zijn. Ja, er is inderdaad een complot tegen jullie gaande en als jullie het eenmaal doorhebben, snappen jullie niet meer dat jullie er ooit ingetrapt zijn. Kijk maar eens op de website bookalikes waarop wat typerende voorbeelden van covertrends (inclusief mijn eigen Sluipweg) te zien zijn.

Ik heb een voorstel. Als jullie, lieve lezers, hier nu eens een wijze les uit trekken en bij de volgende aankoop massaal kiezen voor een gek boek met een totaal afwijkende, originele cover, dan beloof ik dat ik, op straffe van onverkoopbaarheid, weer een gokje waag met de cover van boek vier. Moet ik natuurlijk wel eerst de marketingafdeling zien te overtuigen!

Vraagje aan Anita. Ik merk dat sommige auteurs al tijdens het schrijven gebruik maken van proeflezers. Het lijkt me dat ze de meelezers daardoor een grote invloed geven op het eindresultaat. Hoe denk jij daarover?