Tien auteurs, tien interviews: Bram Dehouck in de Thriller Tiendaagse
Bram Dehouck (1978) gaf met De minzame moordenaar (2009) zijn schrijverscarrière een bliksemstart. Hij won er in 2010 zowel de prestigieuze Gouden Strop als de Schaduwprijs voor het beste spanningsdebuut mee. Met Een zomer zonder slaap (2011) zette Dehouck zijn succes door en won ook De Gouden Strop 2012. Inmiddels is een Duitse vertaling verkrijgbaar en zijn een Franse en Engelse vertaling aanstaande. In 2016 verscheen Dehoucks vierde thriller, Witte raaf.
'De grappigste reactie was ook de onaardigste, toen een recensent de titel vooral goed vond voor een Suske en Wiske-album.'
Welk van jouw boeken maakt volgens jou kans op een plek in de canon? Wat was de reden of inspiratiebron voor het schrijven ervan?
Ik denk dat De minzame moordenaar, mijn debuut, een kans maakt. In dat verhaal neemt een man op ingenieuze manier wraak nadat zijn vriendin overlijdt bij een verkeersongeval. Maar die wraak neemt al snel monsterlijke proporties aan.
Ik haalde mijn inspiratie uit een nieuwsbericht op tv. Een doodrijder kreeg een lichte straf en de vader van het slachtoffer stond te trillen van woede. Ik vroeg me af hoe die man zou reageren als hij de koplampen van een wegpiraat in zijn achteruitkijkspiegel zag opdoemen. En of je op een manier ongestraft wraak kon nemen. Zo kwam ik op het idee voor De minzame moordenaar.
Wat was de leukste, grappigste of onaardigste reactie die je op het boek kreeg?
De leukste reactie kwam van Marion Pauw, die het een must voor fijnproevers noemde. De grappigste reactie was ook de onaardigste, toen een recensent de titel vooral goed vond voor een Suske en Wiske-album.
'Het was mijn bedoeling om eens iets anders te doen in het genre, en dat is gelukt.'
Kun je iets vertellen over de titel en het (oorspronkelijke) omslag van het boek?
De verteller van het verhaal verandert van een liefhebbende man in een moordend monster. Maar in de titel wilde ik vooral verwijzen naar de sympathie die je kunt hebben voor een dader. Veel lezers vertellen me dat ze doorheen het verhaal sympathie behouden voor het hoofdpersonage. Dat was ook mijn bedoeling, om te tonen dat een minzame mens ook moordenaar kan worden.
Het oorspronkelijke omslag was gebaseerd op een foto die ik zelf gemaakt had van Ramparts Cemetery, een plaats die belangrijk is in het verhaal. Het was origineel omdat het kleurrijk was en dus niet paste tussen de doorgaans donkere thrillercovers. Al werd mijn eigen foto natuurlijk ook gebruikt omdat uitgevers bij debuten willen besparen op de kosten (lacht).
Waarom vind je dat juist jouw boek een plekje in de canon verdient?
Ik won er de Schaduwprijs en de Gouden Strop mee. Bovendien geeft de dader zich in het eerste hoofdstuk al prijs. Het was mijn bedoeling om eens iets anders te doen in het genre, en dat is gelukt.
Welke Nederlandstalige thriller hoort volgens jou thuis in de canon?
Het eerste boek waaraan ik denk is Fotofinish van Jac. Toes.
Hoe belangrijk vind je het dat er een canon van de Nederlandstalige misdaadliteratuur wordt samengesteld?
Een canon klinkt plechtig en hoogstaand, en dat mag ook wel eens bij een no-nonsense genre als misdaadliteratuur. Heel wat hoogstaande literatuur behoort nu eenmaal tot het misdaadgenre. Een lijst met kwaliteitsvolle klassiekers vind ik daarnaast interessant voor mijn eigen boekenkast.
Als je terugkijkt op je schrijfcarrière tot dusver, welk boek is je dan het dierbaarst en waarom?
Een zomer zonder slaap. Aan dat boek heb ik het meeste schrijfplezier gehad. Zoals het verhaal voortrolt, rolde het ook uit mijn toetsenbord. En het bleef rollen: enthousiaste reacties, de Gouden Strop, vertalingen in het Duits, Frans en Engels en al even enthousiaste reacties in het buitenland.
'Een lijst met kwaliteitsvolle klassiekers vind ik daarnaast interessant voor mijn eigen boekenkast.'
Kunnen we binnenkort nog iets nieuws van je verwachten? En zo ja, kun je daar al iets over vertellen?
Mijn laatste boek dateert van vier jaar geleden. Ik had allang een nieuw verhaal willen publiceren. Het idee is er en het lijkt even grotesk en geestig te worden als Een zomer zonder slaap. Jammer genoeg vind ik weinig tijd om eraan te werken. Voor binnenkort wordt het dus niet, maar ik hoop wel zo snel mogelijk.
Welke thriller van een Nederlandse of Vlaamse collega zou je aanraden aan familie en vrienden?
Ik lees graag psychologische thrillers. Ik bewonder bijvoorbeeld hoe Hilde Vandermeeren in korte tijd haar stempel heeft gedrukt op de Vlaamse misdaadroman. Ik ben ook fan van politieke intriges. Dan denk ik aan de Berlijnse thrillers van Marjolijn Uitzinger.
Kun je toelichten welke waarde de stenen boekhandel voor jou en je boeken heeft?
Stenen boekhandels zijn snuisterplekken. Ik loop graag een boekhandel binnen om wat rond te snuffelen. Alleen in een fysieke boekenwinkel is dat echt ontspannend. Zeker als er een ruim aanbod is, ga ik met een aankoop naar buiten.
Foto: Bram Dehouck bij Boekhandel Novelle in Kortrijk.
'Alleen in een fysieke boekenwinkel is dat echt ontspannend.'
Naar het Hebban Thriller Tiendaagse kanaal
