Tien vragen aan Ingrid Oonincx

Welk boek ligt er nu op jouw nachtkastje?

Ik lees meestal meerdere boeken tegelijkertijd. Op dit moment liggen er Mr. Mercedes van Stephen King, Verdoemd van Mariska Overman, De avond is ongemak van Marieke Lucas Rijneveld en De meeste mensen deugen van Rutger Bregman. Ik lees vaak voor het slapen gaan en val over het algemeen beter in slaap met een roman dan met een thriller.

Welk boek maakte recentelijk veel indruk op je?

De roman Een klein leven van Hanya Yanagihara. Ik liep over van medelijden met hoofdpersoon Jude en liep daarna nog dagenlang ‘Hey Jude’ van The Beatles te neuriën om Jude te troosten ofzo. Ik weet niet wat me bezielde, maar het was duidelijk dat dit verhaal me echt had geraakt.

Welk boek maakte de hoge verwachtingen niet waar?

Familieopstelling van Kluun. Ik had er veel van verwacht omdat hij in dat boek schrijft over zijn jeugd in Tilburg. Raymond van de Klundert is opgegroeid in de buurt waar ik nu woon en ik had gehoopt op meer herkenbare situaties en sappige details. Dat viel wat tegen. Verder is er overigens niks mis met dat boek.

Is je boekensmaak in de loop der jaren veranderd?

Vroeger las ik voornamelijk romans, maar ik ben steeds meer thrillers gaan lezen. De boekenstapel is nu ongeveer gelijk verdeeld: de ene helft thrillers, de andere helft romans, aangevuld met researchboeken en non-fictie. Die afwisseling vind ik fijn. Na een roman snak ik naar een adembenemende thriller en daarna wil ik weer wat rustigs. Maar of dat lukt is natuurlijk geheel afhankelijk van het boek dat je kiest, want er zijn ook snelle romans en trage thrillers. Net zoals er slecht geschreven romans zijn en prachtige thrillers. Zolang het me boeit, lees ik door.

Wat is kenmerkend voor jouw boek(en)?

Volgens de recensies schrijf ik psychologische thrillers met goed uitgewerkte personages, verrassende plots en veel vaart. Qua onderwerpen ben ik niet zo stijlvast. Soms houd ik het verhaal klein en persoonlijk, soms is het groot en veelomvattend. Het gaat er vooral om dat ik er zo enthousiast over ben, dat het verhaal zichzelf schrijft.

Welke auteurs, dood of levend, zou je willen uitnodigen voor een verjaardagsdiner en waarom?

Voor mijn verjaardagdiner kies ik voor het gezelschap van de moordwijven. Samen met thrillerauteurs Marlen Visser, Liesbeth van Kempen, Isa Maron en Anya Niewierra heb ik de afgelopen jaren een stevig schrijverscollectief opgebouwd. Ik zou ze heel graag weer eens in het echt spreken en zien. Mijn verjaardag is op 31 mei dus wie weet is het dan mogelijk!

Lees jij boeken in periodes dat je met eigen werk bezig bent?

Ja, want lezen hoort bij mijn leven. Ik heb het nodig om te ontspannen en om in slaap te kunnen vallen. Ik moet er wel alert op zijn dat ik me tijdens het schrijven niet laat beïnvloeden door het boek wat ik op dat moment lees.

Je móet kiezen: een novelle van 88 pagina's of een kloeke roman van 700+ pagina’s schrijven. Wat wordt het en waarom?

Ik zou heel graag een dik boek van meer dan 700 pagina’s schrijven, maar ik ben een echte schrapper. Regelmatig vind ik boeken overbodig uitgesponnen en veel te langdradig. Maar mocht ik een geweldig idee krijgen voor een complex verhaal met veel perspectieven en verschillende verhalenlijnen dan kies ik toch voor de uitdaging van meer dan 700 pagina’s. Dat wordt echt een megaklus omdat ik dan waarschijnlijk continu aan het schrappen ben. Tegen de tijd dat ik eindelijk klaar ben, is iedereen me vast al lang vergeten.

Je uitgever vraagt je om je volgende boek onder pseudoniem te schrijven. Doe je dat wel of niet en waarom?

Ik zou het best interessant vinden om te onderzoeken of een verzonnen naam de populariteit van een boek beïnvloedt. Dan wil ik transformeren in een zwijgzame rechercheur die een teruggetrokken bestaan leidt in het uiterste noorden van Scandinavië. Of ik geef mezelf een sexy Engelse naam en trek twintig jaar van mijn leeftijd af. Ach, dit is natuurlijk onzin. Laten we Nederlandse auteurs vooral gewoon waarderen onder hun eigen Nederlandse naam.

Wanneer heb je jouw schrijversdroom bereikt?

Eigenlijk heb ik dat al. Ik heb een uitgever en mijn boeken worden gelezen. Het zou nog mooier worden als er eens een compleet boek van me vertaald wordt of als ik eens een mooie prijs win. Maar weet je, ik heb nog steeds veel plezier in het schrijven en op zich is dat eigenlijk al voldoende.

In 2021 verschenen bij De Crime Compagnie

Verdwenen van Ingrid Oonincx

Als kind van een bewust ongehuwde moeder heeft onderzoeksjournalist Simone haar vader nooit gekend. Totdat haar stervende moeder haar een naam en foto geeft. Simone ontdekt dat haar vader aan boord was van een vrachtschip dat schipbreuk leed in de Atlantische Oceaan. Ze besluit een artikel te schrijven over dit dodelijk ongeluk. Stap voor stap ontrafelt ze de gruwelijke waarheid achter haar vaders verleden...