Column /
Trots op fantastisch Nederland
Dat laatste geldt ook zeker voor het geschreven woord. Als Nederlandstalig fantasy auteur bij een grote uitgever (Luitingh- Sijthoff) kan ik daarover meepraten. Men vroeg mij daar al direct om een Engels klinkend synoniem te adopteren – dat werd ‘Adrian Stone’- omdat veel lezers van epische fantasy erg Angelsaksisch georiënteerd zijn. Dat was geen loze bewering, zoals ik later vaak heb gemerkt. De opstelling van veel lezers tegenover het groeiende leger van talentvolle Nederlandstalige auteurs, van zowel Nederlandse als Vlaamse origine, is doorgaans namelijk weinig chauvinistisch van aard. Ik weet niet hoe vaak ik al bij signeersessies gehoord heb dat men liever wilde wachten op de Engelse vertaling van mijn boeken omdat dat ‘lekkerder leest’. Of dat men mij lof toezwaaide met de bewering dat mijn boeken on-Nederlands goed waren, een compliment met twee gezichten.
Ik vind dat jammer. Nu ben ik sinds kort bestuurslid van de Stichting ter bevordering van het fantastische genre. Daar valt onder meer de populaire Paul Harland schrijfwedstrijd onder. Maar daarnaast gaat de stichting ook het fantasy deel van de nieuwe, groots opgezette boeken- en entertainmentsite Hebban.nl beheren. Daarbij moet je het begrip fantasy heel ruim opvatten, dus ook SF, Horror, magische realisme, steampunk, etc. En niet alleen boeken, maar ook spellen, series, evenementen en andere gerelateerde activiteiten die vooral bedoeld zijn om een sense of wonder op te roepen. In die zin wordt het dus ook breder in opzet dan sites als Goodreads, die zich meestal alleen op boeken richten.
Het is juist die sense of wonder, om toch maar even die Engelse uitdrukking te gebruiken, die in mijn ogen zo belangrijk is. Daardoor biedt het fantastische genre niet alleen de ultieme vorm van escapisme voor doorgewinterde fans, maar ook voor mensen die vanwege een beperking normaal gesproken moeite hebben met andere, meer ‘reguliere’, genres. Ik heb bijvoorbeeld al meerdere malen ervaren dat mensen met dyslexie zich toch konden verliezen in oorspronkelijk Nederlandstalige fantasyboeken, omdat hun schrijfstijl vaak toegankelijk is en de boeken tot hun verbeelding spreken. Ook heb ik meegemaakt dat autisten structuur in hun leven vonden door lees- en spelactiviteiten waarin hun fantasie geprikkeld werd.
Het zijn onder meer dat soort ervaringen die mij trots maken op de Nederlandstalige fantasy scene. Maar het is toch vooral de duidelijk stijgende kwaliteit van het aanbod in het fantastisch genre uit de lage landen dat aandacht verdient. Niet voor niets zijn juist de afgelopen vijf jaar een reeks aan Nederlandse en Vlaamse auteurs gepubliceerd door gereputeerde uitgevers en heeft Thomas Olde Heuvelt met zijn Hex zelfs internationale erkenning gekregen. Kortom, wat meer chauvinisme zou ons niet misstaan. Reden temeer om eens op Hebban.nl rond te neuzen en een profiel aan te maken.
Adrian Stone is een schrijver van fantasyboeken, uitgegeven door Luitingh~Sijthoff, de toonaangevende uitgever op dit gebied in Nederland en Vlaanderen, met namen als Stephen King, Dan Brown, George Martin (Game of Thrones) en Robin Hobb. Zijn boeken worden gelezen door een breed publiek, van jong tot oud. Niet alleen door verstokte fantasy liefhebbers, maar ook door mensen die geen affiniteit met het genre dachten te hebben.
Lees meer op: AdrianStone.nl