Meer dan 5,9 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Terug

Interview /

Tweede kans voor Kevin Guilfoile

Eind deze week verschijnt Moordenaar zonder gezicht van Kevin Guilfoile bij uitgeverij Marmer. Het boek werd in 2006 uitgebracht als Des duivels. Crimezone noemde het destijds al ‘de thriller van het jaar’. Uitgever Marc van Gisbergen vond het boek zo goed dat hij besloot het opnieuw uit te geven. “Volgens mij zijn ze vijf jaar te vroeg geweest met deze thriller over dít onderwerp. Toen was het nog sciencefiction.”

Moordenaar zonder gezicht (Cast of Shadows) is het eerste boek van Kevin Guilfoile en het eerste dat bij uitgeverij Marmer verschijnt. Zijn tweede boek, De duizend (The Thousand) verschijnt later dit jaar. De Crimezone leesclub selecteerde het debuut van Guilfoile voor de “5 sterren-leesclub”. De inschrijving is vanaf vandaag geopend. Uitgeverij Marmer stelt 10 exemplaren beschikbaar.

Wij spraken met de auteur over de heruitgave van Cast of Shadows in Nederland en kijken met hem terug naar 2005, toen het boek voor het eerst gepubliceerd werd in Amerika.

OVER MOORDENAAR ZONDER GEZICHT:

Wanneer zijn zeventienjarige Anna op brute wijze wordt verkracht en vermoord, stort de wereld van dr. Davis Moore volledig in. Het politieonderzoek loopt al snel vast: er is geen enkele aanwijziging te vinden voor dader of motief.

Na een jaar haalt dr. Davis Moore de eigendommen van zijn dochter op. Als hij tussen haar spullen sporen van DNA-materiaal van de moordenaar aantreft, stelt hem dat voor een dilemma. Moore, specialist op het gebied van fertilisatie an de New Tech Zwangerschapskliniek, ontwikkelt een duivelse gedachte: het inbrengen van het genetische materiaal bij een van zijn patiëntes om een exacte kopie van de moordenaar zijn dochter te creëren. Voor hem is dit de enige weg om de identiteit van de dader te kunnen vaststellen.


Cast of Shadows verscheen in 2005. Toen was het futuristische roman. De online game Second Life bestond nog niet echt (er was echter al wel een eerste versie gelanceerd). Hoe ben je op het idee gekomen? Ben je zelf ooit op Second Life geweest voor- of nadat het boek verscheen?


Kevin: “Second Life was er nog niet toen ik het boek schreef, maar vlak voordat het boek verscheen hoorde ik erover. Ik baseerde “Shadow World” in mijn boek op andere Massive Multiplayer Online Role Playing Games zoals bijvoorbeeld World of Warcraft en The Sims. Ik probeerde me voor te stellen wat dergelijke spellen voor invloed zouden kunnen hebben in de toekomst als ze nog realistischer zouden worden. Nog meer zouden gaan lijken het gewone leven. Ik was me er op dat moment niet van bewust dat ergens op de wereld zo’n spel echt werd ontwikkeld.

Al snel nadat het boek was verschenen ontdekte ik de overeenkomsten tussen Second Life en mijn fictieve online wereld “Shadow World”. Ik werd zelfs uitgenodigd om te spreken in een leesclub op Second Life waar ze op dat moment mijn boek aan het lezen waren. Het ging uiteindelijk niet door omdat ik niet aan hun eis tegemoet kon komen. Ik had geen tijd om eerst een maand of wat op Second Life rond te dolen.



Jouw “Shadow World” bleek dus werkelijkheid te zijn geworden. Hoe zit het met het klonen van mensen?


Kevin: “O ja, elke dag komen we dichterbij het moment waarop het mogelijk wordt om mensen te klonen. Het enige wat deze ontwikkeling nog in de weg zit, is het risico op fouten in het traject. Voordat het eerste schaap succesvol werd gekloond, waren er al vele pogingen mislukt. Ik denk niet dat er wetenschappers zijn die het lef hebben om een dergelijk trial and error proces uit te voeren als het om mensen gaat. Er zullen mogelijkheden komen om met stamcellen menselijke organen te “kweken” om te gebruiken voor transplantaties. Als een orgaan zo dicht matcht met het DNA van de patiënt, dan zou het het lichaam misschien wel voor de gek kunnen houden zodat het het orgaan helemaal niet meer zal stoten. Ook denk ik dat er in de toekomst gebruik zal worden gemaakt van kloontechnieken in de forensische wetenschap.”


De ondertitel van Cast of Shadows was “hoe ver zou jij gaan om de moordenaar van je dochter in de ogen te kunnen kijken”? Kun je deze vraag zelf beantwoorden?

Guilfoile: “Wow. Toen ik het boek schreef had ik geen kinderen, dus ik moest me verplaatsen in het verdriet dat een vader zou hebben als hij een kind zou verliezen. Inmiddels ben ik zelf vader van twee jongens en hoef ik dat niet langer te verzinnen. Als je kinderen hebt, dan zijn zij het meest belangrijk in je leven. Je doet echt alles voor ze. Ik merk dat ik anders reageer op verhalen over geweld tegen kinderen dan dat ik vroeger deed. Er is veel meer kwaadheid naast het verdriet dat het je geeft.

Laten we het erop houden dat ik me nu nog meer kan inleven in het personage van Davis Moore. Veel meer nog dan toen ik het boek schreef.”


Cast of Shadows werd in Amerika uitgegeven bij de zeer gerenommeerde uitgeverij Knopf. Werd het het succes wat hij ervan verwachtte of hoopte?

Kevin: “Ik wist helemaal niet wat ik moest verwachten. Ik was in ieder geval niet voorbereid op de hype die er ontstond. Ik belandde op de cover van magazines, ik ging op tournee. Het boek werd vertaald in meer dan twintig talen. Onlangs verscheen het boek voor het eerst in Turkije. Ik besef dat ik enorm veel geluk heb gehad. Niet veel schrijvers kunnen rekenen op zo’n ontvangst van een eerste boek. Het was een begin waarop ik niet had durven hopen. Het was spannend…”

Je tweede boek, The Thousand , verscheen pas vijf jaar later. Waarom duurde dat zo lang?

Kevin: “Mijn eerste kind werd geboren rond de tijd dat ik mijn eerste manuscript verkocht. Ik zegde mijn baan bij een reclamebureau op en dacht: ‘Dit is fantastisch! Ik ben lekker thuis met het kind. En als hij speelt, dan schrijf ik. Mooi.’ Het werkte niet op die manier… Ik kwam er al snel achter dat het veel eenvoudiger is om een boek te schrijven als je nog een vaste baan hebt zonder kinderen, dan dat je de hele dag thuis zit met een peuter om je heen. Ik denk dat ik zomaar een jaar schrijven heb gemist door zindelijkheidstraining.”


The Thousand verschijnt later dit jaar ook in Nederlandse vertaling. Vertel eens in het kort waarover dit boek gaat?

Kevin: “The Thousand vertelt het verhaal van een jonge vrouw, Canada Gold, die als gevolg van een experimentele behandeling voor een leerstoornis een bijzonder observatievermogen heeft ontwikkeld. Ze wordt uitgenodigd door een rijke kunstverzamelaar die wil dat ze haar gave inzet om de authenticiteit van een aantal kunstobjecten te verifiëren. Dit brengt haar terug naar haar ouderlijk huis, waar het moordonderzoek op haar vader na jaren weer wordt heropend. Ze belandt daar in een strijd tussen verschillende partijen van een zeer gevaarlijke geheime organisatie.”

Wat ben je nu aan het doen? Werk je al weer aan een nieuwe boek?

Kevin: “Mijn volgende roman heeft als werktitel Nevermore en gaat over een moeder en dochter die allebei (los van elkaar en om verschillende redenen) geobsedeerd zijn door de plotselinge verdwijning van een van hun buren. Tijdens het schrijven ontdekte ik dat het eigenlijk gaat over de aard van geluk. Waarom hebben kinderen nu juist een oneindige aanleg voor geluk en volwassenen juist voor verdriet? Dat boeit me.”


Moordenaar zonder gezicht verschijnt 29 maart a.s. bij uitgeverij Marmer.
ISBN 9789460680717 | € 7,50

LEESCLUB
Moordenaar zonder gezicht werd geselecteerd voor de Crimezone leesclub. Uitgeverij Marmer stelt 10 exemplaren beschikbaar.



Over de auteur

Sander (Hebban Crew)

1165 volgers
592 boeken
26 favoriet
Hebban Crew


Reacties op: Tweede kans voor Kevin Guilfoile

 

Gerelateerd

Over

Kevin Guilfoile

Kevin Guilfoile

Kevin Guilfoile (1968), humorist, essayist en schrijver, is geboren in Tean...