Uitgevers blikken vooruit op 2017 #2: Thrillers

Eerst een kleine voorstelronde en uiteraard, ladies first:

Sinds 2009 is Ilse Karman eigenaar en uitgever van de Crime Compagnie. ‘Ik hou van de spanning in thrillers. Dat je door wilt lezen omdat je wilt weten hoe het afloopt, wie de dader is of hoe de hoofdpersoon alles gaat oplossen. Heerlijk ter ontspanning.’ Op Karmans nachtkastje ligt momenteel Verboden Vrucht van Jeroen Gulliker.

Uitgever van Luitingh Sijthoff Tom Harmsen geeft sinds 2012 thrillers uit. Harmsen heeft iets met ‘een onvergetelijke leeservaring, een ijzersterk verteld verhaal en een goede plot. De leeservaring die bijvoorbeeld George Martin biedt met Het lied van ijs en vuur (Game of Thrones) of Stephen King met zijn boeken is fenomenaal, eigenlijk los van welk genre het nou precies is.’ Het nachtkastje van Harmsen is zijn e-reader. Dat staat vol manuscripten waarvan hij moet besluiten of hij ze gaat uitgeven, ‘en work in progress van de nieuwe Samuel Bjørk, Thomas Olde Heuvelt en Gerrit Barendrecht.’

En last but not least Tomás Kruijer, de benjamin van het thrilleruitgeeftrio. Hij is sinds juni 2015 uitgever van de buitenlandse spanning en het Nederlandse fonds bij The House of Books. ‘Ik heb mijn scriptie geschreven over de Europese detectiveroman, dus ik lees al heel lang heel graag thrillers. Het mooie van thrillers is dat je zo veel verschillende soorten hebt: psychologische, spionage, actie, historische, literaire, etc. Maar alle goeie hebben met elkaar gemeen dat je vanaf de eerste pagina het verhaal in gezogen wordt en dat je ze niet meer weg kunt leggen tot ze uit zijn.’ Op het nachtkastje van Kruijer ligt een oudje, Clockers van Richard Price, een boek uit 1992. 

Terugkijken op 2016

Ilse Karman: ‘2016 was voor ons gewoon een lekker jaar. We zitten vanaf het begin in een stijgende lijn en die zet door. Houvast van Linda Jansma stond de eerste weken van dit jaar in de bestsellerlijsten en kwam daarmee op nummer 22 van bestverkochte thrillers van het jaar. Haar nieuwe boek Judaskus verscheen in juli in een megaoplage. Een mooi gezicht, al die pallets! En natuurlijk hebben we dit jaar het prototype van het smartbook ontwikkeld en op de markt gebracht. Daarvoor hebben we de vertaling van Methode 15/33 van Shannon Kirk gebruikt. Een heel leuk project om de jeugd weer aan het lezen te brengen.’

Volgens Tomás Kruijer was 2016 een bewogen jaar met veel mooie dingen, en een jaar waarin ze de basis hebben gelegd om THB opnieuw op de kaart te zetten. ‘Hoogtepunten waren o.a. Maestra van L.S. Hilton en Bewaring van Graham Norton. Michael Berg werd met Het meisje op de weg genomineerd voor de Gouden Strop, De Diamanten Kogel én de Hebban Award voor beste thriller. Dat schept hoge verwachtingen voor zijn nieuwe thriller Broertje die volgend jaar komt. Daarnaast hebben we de komst van een aantal nieuwe auteurs aangekondigd, zo zal Saskia Noort haar volgende thriller bij ons schrijven. Daar zijn we heel, heel blij mee. Net zoals met de komst van Femmetje de Wind, die het prachtige Rivka schreef. Zij zal haar volgende roman bij ons uitgeven.’

Soms heb je van die boeken die door uitgevers met grote tamtam worden aangekondigd, maar eenmaal uitgebracht niet en masse door het publiek wordt opgepikt. Tom Harmsen vindt Weg zonder genade van de Amerikaanse bestsellerauteur John Hart een boek waar hij meer verwachtingen van had. ‘Het is een loepzuivere, gelaagde en prachtig geschreven thriller, alom bejubeld met een geweldig omslag. Heeft redelijk verkocht, maar mijn ambitie was wel om dit zijn grote doorbraak in Nederland te laten zijn. Een boekhandelaar noemde het boek ‘te goed’, waarmee hij geloof ik bedoelde dat een grote schare lezers hun thrillers liever wat minder gelaagd zouden willen hebben. Verder weet ik het ook niet, soms slaat een boek simpelweg niet aan, of gebeurt dat pas veel later.’

Ad van de Lisdonk verdient meer, vindt Ilse Karman. ‘Hij schreef het laatste deel in zijn Amazone trilogie. Een fantastisch origineel verhaal over een geheim vrouwelijk genootschap dat vrouwen aan de top van de wereldorde willen krijgen. Actie, vaart en spanning. Ad krijgt alleen maar goede recensies, maar lijkt niet echt door te breken en dat is jammer, want iedereen die deze boeken leest is enthousiast.’

Tomás Kruijer wist wel dat Dr. Pol populair was, ‘maar niet dat hij zó groot was.’ Zijn boek Dokter Pol werd een groot succes. ‘Andersom geven we de thrillers van Bear Grylls uit, internationaal misschien nog wel groter dan Dr. Pol maar hij haalt niet de aantallen die we van Dr. Pol verkopen.’

Van onverwachte successen worden uitgevers blij. Is Kruijer in zijn nopjes met Dr. Pol, zo is Harmsen erg tevreden over de verkoopcijfers van Nooit meer te druk van Tony Crabbe. ‘Daarvan zijn nu bijna 70.000 exemplaren verkocht; dat is meer dan we hadden begroot. Ik had wel duidelijk het idee dat het boek oplossingen biedt voor een probleem waar heel veel mensen mee worstelen, en we hebben het ook met veel enthousiasme uitgegeven, maar het heeft echt een vlucht genomen. Dat laatste komt doordat alles klopte: de inhoud, de vormgeving, de marketing, en de vrije publiciteit die het kreeg: iedere krant en magazine heeft er aandacht aan besteed.’

Jaloezie

Wellicht is jaloezie een te groot woord en groen zien de uitgevers zeker niet, maar we stellen de vraag toch, want wie is er nou niet benieuwd naar de jaloezie van uitgevers? Op welke concurrent zijn de drie uitgevers toch best een beetje jaloers wat auteurs betreft?

Kruijer: ‘Jaloers is een groot woord, maar ik houd de concurrentie nauwlettend in de gaten en probeer zo veel mogelijk te lezen. Ik vond Ik ben Pelgrim van Terry Hayes (A.W. Bruna) geweldig, heb erg genoten van de laatste Stephen King (Luitingh-Sijthoff), maar denk ook dat auteurs als Blake Crouch en Pierre Lemaitre op geen enkele fondslijst zouden misstaan.’

Karman is daar kort en duidelijk over: ‘Op Prometheus, die nu Esther Verhoef en Simone van der Vlugt heeft verwelkomd.’ En Harmsen denkt daar zo het zijne van: ‘Een auteur overnemen werkt maar zelden; meestal heeft een uitgeverij heus wel z’n best gedaan. Het is niet vaak dat je duidelijk kunt aangeven dat het heel anders of veel beter zou kunnen. Ik ben ook niet jaloers op uitgeverijen vanwege hun auteurs; ik kan onder de indruk zijn van een marketingcampagne, en ik vind uitgevers interessant die iets nieuws en eigens meebrengen, die ‘the game’ proberen te vernieuwen, zoals bijvoorbeeld Lebowski of Transworld in de UK.’

Lees verder op pagina 2.