Vaderromans

Wacht op mij! - Michele Serra
Deze novelle beschrijft de generatiekloof tussen een vader en zijn puberzoon. Een roman over onbegrip, idealen versus pragmatisme, innerlijk versus uiterlijk. Een gigantische bestseller in Italië.

Hebban recensent Ben Rogmans schreef in zijn recensie van dit boek:
"Het aardige van het boek is dat Serra er een laag onder legt. Uiteraard is er een eeuwige strijd tussen kinderen en hun ouders, maar door de opkomst van een dominante, opdringerige, deels lege en commercieel gedreven jeugdcultuur is de tegenstelling tussen jong en oud volstrekt anders dan vroeger."

De onderwaterzwemmer - P.F. Thomése
De veertienjarige Tin raakt zijn vader kwijt tijdens de nachtelijke overtocht naar bevrijd gebied. Zijn vader komt maar niet boven water. Dertig jaar later reist dezelfde Tin met zijn vrouw naar de binnenlanden van West-Afrika voor een bezoek aan een Foster Parents-kind. Nog eens dertig jaar later reist Tins kleinzoon naar Havana om zijn onbekende grootvader van de ondergang te redden in een vervuild staatshospitaal. De onderwaterzwemmer behandelt grote thema's als onherstelbaar verlies, het schuldgevoel daarover en redding.

Hebban recensent Pippa Ravensteijn over De onderwaterzwemmer :
"P.F. Thomése zet in De onderwaterzwemmer sterk neer hoezeer de gebeurtenissen uit onze jeugd doorwoekeren in onze volwassenheid. Hoe ze ons vormen en bepalend zijn voor al ons handelen. Of niet-handelen. Het feit dat je je als lezer ergert aan Tin is een bedekt staaltje vakmanschap van heb ik jou daar. Een indringend boek."

Iedereen kan schilderen - Emma Curvers
De vader van de schrijfster spande vanwege deze roman een kort geding aan tegen zijn dochter en uitgeverij Atlas Contact. In dit autobiografische verhaal beschrijft Curvers een disfunctioneel Zuid-Limburgs gezin, waarin een niet al te fraaie rol is weggelegd voor de vader die aan depressies, psychoses, koopziekte, hypochondrie, vernielzucht en suïcidae neigingen lijdt. De overige gezinsleden hebben hier flink onder te lijden en gaan zowel samen als afzonderlijk in therapie. Na de zoveelste vernedering is de maat echter vol.

Vader - Karl Ove Knausgård
Vader is het eerste boek in de autobiografische Mijn-strijd-serie van de Noorse schrijver Karl Ove Knausgård. De schrijver dwaalt tijdens het schrijven van deze roman af naar zijn kindertijd en vraagt zich af of hij net zo beangstigend is voor zijn kinderen, zoals zijn vader ooit voor hem was. In Noorwegen is Knausgård een begrip, maar ook internationaal worden de eerste delen van zijn serie lovend ontvangen.

Remington - Bert Natter
Een oude, gevierde dichter maakt met zijn zoon een roadtrip door Duitsland, Groningen en Friesland. Onderweg gebeuren er zowel wonderlijke als doodgewone dingen. Vader en zoon halen herinneringen op en beleven ongekende, intieme momenten. Wat de zoon niet beseft is dat dit de laatste reis wordt die zijn vader ooit zal maken.

Hebban recensent Ton van der Molen over dit boek:
"Een geraffineerde structuur, mooi taalgebruik zonder tierelantijnen, sterke dialogen, interessante ideeën over literatuur, muziek en beeldende kunst en last but not least een ontroerend beeld van een vader-zoonrelatie: Remington is een razend knappe roman."

Harem - Ronald Giphart
In een Zweedse boshut sluit de twintigjarige Liam zich op om zijn debuutroman te schrijven. De roman gaat over zijn vader McDonald Hope, een wereldberoemde fotograaf die over zijn verleden nooit veel heeft losgelaten. Met behulp van foto's, gesprekken en geruchten weet zoon Liam tot een werveld verhaal te komen over Macs jeugd in Amsterdam, een Zweedse punkband, het tragische lot van zijn beste vriend Hampus en de legendarische Harem.

Hebban recensent Sandra Niemeijer in haar recensie van Harem :
"Dit is een roman waarmee Giphart bewijst dat hij niet alleen voor een jeugdige doelgroep over seks kan schrijven, maar dat hij een verhaal kan vertellen dat boeit en tot nadenken stemt."

Wat is jouw favoriete vaderroman? Laat het ons weten in een reactie onder de lijst 'vaderromans' en we voegen het boek toe aan de lijst!