Van oude buurjongen tot aantrekkelijke man in Buren van Bianca van Strien

Buren is een liefdesroman; het genre dat de schrijfster zelf ook het liefst leest. Ze bewondert collega’s José Vriens en Gerda van Wageningen, vooral ook omdat ze zo veel schrijven. Van Strien zegt hierover: ‘Het lijkt me heerlijk om altijd ideeën te hebben, en dan ook de discipline om door te schrijven.’ Maar die ideeën moeten dan natuurlijk wel goed zijn. Een boek wordt volgens Bianca een goed boek als het verhaal je vast kan blijven houden, ook al is al duidelijk dat bijvoorbeeld het paar uiteindelijk bij elkaar komt. Bovendien: ‘Ik moet kunnen begrijpen waarom iemand doet wat hij of zij doet (of waarom het paar niet meteen bij elkaar komt).’

 

Ondanks dat ze al heel wat jaren in Duitsland woont en ze veel in het Duits denkt, lukt het schrijven in het Nederlands meestal nog goed. Maar: ‘De laatste tijd heb ik wel vastgesteld dat het moeilijker wordt. Dan blijkt de zinsopbouw wat te haperen, of ken ik nieuwe uitdrukkingen niet. Heel vervelend. Ik hoop altijd dat ik het nog ontdek, of dat anders de redactrice dat doet, vóórdat het boek wordt gedrukt. Ik kijk veel naar de televisiezender BVN en hoop zo nog een beetje op de hoogte te blijven van Nederland en het Nederlands.’

 

Of er al iets gezegd kan worden over een volgend boek? Jazeker. ‘Het volgende boek staat al en ik ben er druk mee bezig. Het is weer een liefdesroman en het gaat over de plannen die je maakt wanneer je nog jong bent, en wat er van terechtkomt als het in het leven toch een beetje anders loopt, en je ineens bijna veertig bent. Toch is het volgende boek niet gebaseerd op mijn eigen leven.’