Van Overzee: Håkan Nesser, Andrew Hughes en Thomas Pynchon

THE STRANGLER'S HONEYMOON van Håkan Nesser ★★★★

Verschenen bij Mantle (2001)

Wat je moet weten:
Deze titel van Nesser werd oorspronkelijk in Zweden al in 2001 gepubliceerd onder de titel 'Svalan, Katten, Rosen, Döden'. In 2010 kwam het boek in vertaling uit bij De Geus onder de titel 'De zwaluw, de kat, de roos en de dood'.

Het verhaal:
Van Veeteren staat op het punt op vakantie te gaan als een jonge priester hem dringend wil spreken. De zestienjarige Monica merkt tot haar verbijstering dat de vriend van haar moeder ook voor haar belangstelling heeft. En hier en daar duiken lichamen die de politie voor een raadsel stellen.
Al deze gebeurtenissen hangen samen en aanvankelijk met enige tegenzin, maar later zeer fanatiek, legt Van Veeteren zijn hart en ziel in het ontrafelen van het mysterie.
Van Veeteren is hierin niet alleen; zijn collega's dragen kundig hun steentje bij.
Een verhaal dat vele jaren omspant, zodanig neergezet dat snel duidelijk wordt dát er een moordenaar rondwaart, maar nog niet precies hoe hij heet en wie hij is.

Waarom je dit boek moet lezen, of niet:
Degenen die geen Zweeds of Nederlands lezen maar wel Engels hebben láng op deze vertaling moeten wachten. De Engelse titel geeft helaas al iets weg van de plot, terwijl de originele titel mooi geheimzinnig klinkt.
Maar goed, beter laat dan nooit, het lekkere dikke boek is weer gloedvol vertaald en wie nog nooit 'een Nesser' gelezen heeft kan ook heel goed met deze titel beginnen want hij heeft alles wat je van een geode thriller hoopt te krijgen. Niet zozeer 'leesplezier' als wel een 'leeservaring'. Filosofische overdenkingen afgewisseld met nogal akelige gedachten, mooie beschrijvingen van de natuur afgewisseld met dode mensen...
Een boek voor iedereen zonder een platvloers en simpel allemansvriendje te zijn. (JS)

BLACK CHALK van Christopher J. Yates ★★★

Verschenen bij Harvill Secker (2013)

Wat je moet weten:
BLACK CHALK is het debuut van Christopher J. Yates.

Het verhaal:
Op een Engelse universiteit besluiten zes studenten een wekelijks spel te spelen. De verliezer moet een beschamende opdracht uitvoeren. Zo gezegd, zo gedaan. De eerste weken valt het beschamende karakter van de opdrachten nog mee, maar langzamerhand sluipt er iets boosaardigs in het spel. De opdrachten worden steeds erger, totdat er uiteindelijk een slachtoffer valt.
BLACK CHALK wordt veertien jaar later verteld door één van de deelnemers. Het spel blijkt nog niet te zijn afgelopen. De verteller wordt opgebeld door één van de deelnemers van destijds en belandt daarna in een nachtmerrie, terwijl de lezer langzaam inzicht krijgt in wat zich destijds allemaal afgespeeld heeft.

Waarom je dit boek moet lezen, of niet:
BLACK CHALK doet denken aan De verborgen geschiedenis van Donna Tartt, waarin de handelingen van een paar studenten leiden tot moord. Yates’ boek is echter minder mooi uitgewerkt. Het deel waarin de lezer het leven volgt van de verteller en diens vreemde gedragingen in zijn kluizenenaarsbestaan is goed verwoord. Waar Yates niet zo goed in slaagt is om op het eind de lezer door de ogen van de verknipte verteller uit te leggen wat er allemaal gebeurd is. Als auteur had Yates daar een andere oplossing voor moeten bedenken. (AT)

THE CONVICTIONS OF JOHN DELAHUNT van Andrew Hughes ★★★★

Verschenen bij Transworld (2013).

Wat je moet weten:
Andrew Hughes is een Ier; hij debuteert op fictiegebied met dit boek. Normaliter schrijft hij, archivaris van beroep, non-fictie. Het verhaal van John Delahunt, die overigens echt heeft bestaan, is gebaseerd op een oude geschiedenis die Andrew Hughes tegenkwam toen hij onderzoek deed voor zijn boek over de bewoners van Fitzwilliam Square in Dublin tussen 1798-1922.

Het verhaal:
John Delahunt zit gevangen; hij is veroordeeld voor de moord op een jongetje. In de laatste dagen voor zijn dood - want die is onafwendbaar - schrijft hij zijn geschiedenis. De geschiedenis van een jonge man die voor de geheime politie in Dublin gaat werken, die trouwt met de liefde van zijn leven en die onafwendbaar de steile helling naar zijn voortijdige dood afglijdt.

Waarom je dit boek moet lezen, of niet:
Het verhaal is tragisch en ondanks alle liefde en humor in het leven van John is het volkomen begrijpelijk waarom het nu zo mis gaat. Student John wordt verliefd, heeft geen geld om te trouwen en ontdekt dat informatie leveren aan de politie een lucratieve bezigheid kan zijn. Helaas heeft hij geen rekening gehouden met het feit dat er niet altijd goede informatie voorhanden is. En dus helpt hij zichzelf een handje... met fatale afloop.
De beschrijving van het leven en (niet) werken van jonge mensen in niet al te beste omstandigheden, in het duistere Dublin van 1841, speelt een heel eigen rol. Gebaseerd op een bestaand karakter leest dit boek, eigenlijk een combinatie van fictie en non-fictie, als een trein. (JS)

BLEEDING EDGE van Thomas Pynchon ★★★

Verschenen bij Jonathan Cape (2013).

Wat je moet weten:
Thomas Pynchon heeft inmiddels 8 titels op zijn naam staan, waarvan er 2 zijn vertaald in het Nederlands: Regenboog van zwaartekracht en Eigen gebrek.

Het verhaal:
We schrijven begin 2001. De internetbubbel is net gebarsten maar de aanslag op het WTC moet nog gebeuren. Maxine Tarnow is fraude-rechercheur. Geen officiële, maar dat vindt ze niet erg. Nu kan ze soms beter achter zaken aan die ze anders niet voor elkaar zou krijgen. Ze krijgt bij toeval de opdracht eens in de financiën te duiken van een firma die in computerbeveiliging doet. Voor ze het weet zit ze tot over haar oren in een ingewikkeld complot.

Waarom je dit boek moet lezen, of niet:
Tja. Ergens tussen alle brede omschrijvingen, ergens tussen het vele slang, ergens... zit een fantastisch verhaal verborgen. Als je het hebt over 'makkelijk lezen' moet je niet bij Pynchon zijn. Het is gewoon doorploegen, lezen en herlezen net zo lang tot de onderliggende betekenis van de ingewikkelde zinnen duidelijk wordt. Pynchon beschrijft nergens direct wat hij bedoelt. De lezer mag dat zelf uitzoeken.
Het maakt zijn boeken aan de ene kant heel interessant, want het laten liggen is ook weer lastig, aan de andere kant wel alleen bestemd voor mensen met een meer dan gemiddelde kennis van het hedendaagse Amerikaanse slang. (JS)