Nieuws /
Van Overzee: Rendell, McNab, Mosby en Gerritsen
COLD HANDS van John J. Niven ★★★★
Verschenen bij William Heinemann (2012)
Wat je moet weten:
John Niven schreef eerder drie boeken vol zwarte humor, die niet in vertaling zijn verschenen. Voor zijn vierde boek koos hij voor een thriller. Hij stopte een J. in zijn naam en schreef COLD HANDS.
Het verhaal:
Donnie Miller is een man die het voor elkaar heeft. Samen met zijn prachtige vrouw Sammy en hun zoontje Walt woont hij in een groot huis ergens in de uitgestrektheid van Canada. Dan verdwijnt hun labrador Herby. Als de hond later ernstig toegetakeld wordt teruggevonden, krijgt Donnie het vermoeden dat iemand het op hem heeft voorzien. Kan het iets te maken hebben met zijn jeugd in Schotland die hij ver achter zich gelaten heeft?
Waarom je dit boek moet lezen, of niet:
COLD HANDS begint als Donnie het advies krijgt om te schrijven over wat hem allemaal is overkomen. Het enige wat je als lezer te weten komt, is dat zijn linkerbeen niet gered kon worden. Donnie wil eerst zijn herinneringen aan Schotland niet delen met zijn lezers. Terecht, want in zijn jeugd is zoiets verschrikkelijks gebeurd, dat naaste mensen zich van hem afgewend hebben en hij zich gedwongen voelde om op latere leeftijd te emigreren naar Canada. Langzamerhand kom je als lezer achter zijn gruwelijke geheim.
Donnie is een hoofdpersoon voor wie je sympathie opvat maar van wie je ook steeds meer afstand wilt nemen, terwijl je je afvraagt in hoeverre hij al deze ellende over zichzelf afgeroepen heeft.
Een boeiend portret van een man die moet omgaan met de schaduwen uit zijn verleden. (AT)
SLEEPWALKERS van Tom Grieves ★★★
Verschenen bij Quercus (2012)
Wat je moet weten:
Tom Grieves heeft tot nu toe alleen voor televisie geschreven. SLEEPWALKERS is zijn eerste roman.
Het verhaal:
Ben is een liefhebbende en hardwerkende vader die ‘s nachts wordt geplaagd door nachtmerries waarin hij mensen martelt en vermoordt. Toby is een 15-jarige jongen die geplaagd wordt op school. Zijn lichaam zit onder de littekens en ’s nachts lijdt hij ook aan nachtmerries. Beiden gaan op zoek op naar de bron van die nachtmerries.
Waarom je dit boek moet lezen, of niet:
Meer kan ik niet over het verhaal vertellen, omdat ik anders de plot zou verraden. Grieves zet zijn personages in een vreemde wereld neer waarin niets lijkt te zijn wat het is en waarin je niet kunt vertrouwen op je herinneringen. De onzekerheid wordt o.a. overgebracht doordat verhaal aanvankelijk verteld wordt door de ik-figuur Ben; later in het boek wordt er in de derde persoon over hem gesproken. SLEEPWALKERS is niet bijster origineel, maar vormt in het geheel geen onaardig debuut. (AT)
THE SAINT ZITA SOCIETY van Ruth Rendell ★★★★
Verschenen bij Hutchinson (2012)
Wat je moet weten:
Ruth Rendell behoeft geen toelichting... Ook THE SAINT ZITA SOCIETY is weer van hoog niveau.
Het verhaal:
In een mooie straat in Londen, bewoond door min of meer welgestelde mensen, is nog een wereld. De wereld van de kamermeisjes, chauffeurs, bedienden en 'arme familieleden die mogen inwonen'. Een klein groepje besluit de 'Saint Zita Society' op te richten, een belangengroep alleen voor hen. De groep is zeer verschillend samengesteld, met onder hen een bijna tachtigjarige dame, het verarmde familielid, en een jongeman genaamd Dex die helaas een beetje de weg kwijt is en op het slechte pad is geweest.
Waarom je dit boek moet lezen, of niet:
Binnen enkele hoofdstukken wordt al duidelijk dat het leven in Hexham Place, of dat nu als hoofdbewoner of als 'personeel' is, niet altijd rozengeur en manenschijn is. De onderlinge verhoudingen liggen bijzonder ingewikkeld en de verhalen doen je soms breed glimlachen - omdat het zo heerlijk 'Brits' is en omdat het zo heerlijk 'Rendell' is.
Binnen de tijd van enkele maanden is alles anders en dat komt niet door de Saint Zita Society maar door individueel menselijk handelen. Het is een genoegen om te zien hoe geen enkel karakter eigenlijk voortdurend doet wat je zou denken dat hij of zij zou moeten doen. Rendell haalt het beste én het slechtste uit haar hoofdpersonen. (JS)
BATTLE LINES van Andy McNab & Kym Jordan ★★★★
Verschenen bij Bantam Press (2012)
Wat je moet weten:
Andy McNab is een grootheid op het gebied van realistische maar toch doordachte 'oorlogsverhalen'. Dit is zijn tweede boek samen met Kym Jordan.
Het verhaal:
Sergeant Dave Henley komt samen met zijn mannen thuis na een toer in Afghanistan. En ook al is het oorlog voeren gruwelijk, en ook al zijn ze een kameraad verloren, aanpassen aan het leven op de basis, aan het samenleven met vrouw en kinderen, kost hem en zijn kameraden meer moeite dan ze hadden verwacht.
Als ze dan na een korte tijd al weer terug moeten, om de Amerikanen te helpen bij het uitroeien van opiumvelden, zijn alle mannen stiekem opgelucht.
Wat volgt is het verhaal van de 'oorlogshelden' en hun families, gescheiden door méér dan een grote afstand alleen.
Waarom je dit boek moet lezen, of niet:
Oorlog is gruwelijk maar McNab en Jordan zetten hun hoofdpersonen niet neer als superhelden en de Afghanen niet allemaal als doortrapte slechteriken. Terwijl Dave en zijn mannen vechten voor hun leven, vechten thuis de vrouwen hun geheel eigen strijd. Twee verschillende soorten strijd die vaak hechter met elkaar verbonden zijn dan op het eerste gezicht lijkt.
Zonder overdadige beschrijvingen van bloedvergieten en zonder overdadig sentiment wordt in BATTLE LINES duidelijk gemaakt dat je geen soldaat hoeft te zijn om geraakt te worden door oorlog. Een intens boek. (JS)
DARK ROOM van Steve Mosby ★★★
Verschenen bij Orion books (2012). In Nederland verschenen als Donkere kamer.
Wat je moet weten:
Wat is dat toch met Mosby? Zijn boeken kenmerken zich door de verhaallijnen die mooi opgebouwd worden, maar waarbij het de vraag is of die ooit samengebracht worden om tot een goede afronding van het boek te komen. Soms lukt het hem niet om ze samen te brengen, wat de lezer met een ontevreden gevoel achterlaat.
Het verhaal:
In DARK ROOM krijgt inspecteur Hicks een brief waarin een moordenaar aankondigt dat hij een hele reeks moorden gaat plegen. Hicks wordt uitgedaagd om het onderliggende patroon te ontdekken. Hij kan gelijk aan de slag, want aan slachtoffers is geen gebrek. Hicks zal diep moeten graven, tot in de donkere kamer aan toe waarin de politie weerzinwekkende martelvideo’s van internet in de gaten houdt, om te ontdekken welke zieke geest dit allemaal bedacht heeft.
Waarom je dit boek moet lezen, of niet:
In DARK ROOM zet Mosby opnieuw interessante verhaallijnen uit: de kleine, anonieme jongen die getuige is geweest van iets verschrikkelijks dat druppelsgewijs aan de lezer wordt verteld, de inspecteur die een reeks moorden voor zijn kiezen krijgt en die zich thuis in een huwelijkscrisis bevindt met zijn hoogzwangere vrouw, de winkeleigenaar wiens dochter enkele jaren geleden het slachtoffer werd van huiselijk geweld… Mosby bouwt het allemaal langzaam op. En net op het punt dat je als lezer denkt dat het Mosby ditmaal niet gelukt is om alles tot één geheel te maken, komt hij toch nog tot een afronding waaruit blijkt dat al het voorgaande een functie had. (AT)
LAST TO DIE van Tess Gerritsen ★★★
Verschenen bij Transworld (2012)
Wat je moet weten:
Tess Gerritsen behoeft weinig toelichting. Dit is het 13e boek van deze auteur en het zal haar geen ongeluk brengen. Alle boeken van Tess Gerritsen zijn in het Nederlands vertaald.
Het verhaal:
Maura Isles en Jane Rizzoli raken samen betrokken bij een aantal op het eerste gezicht niet samenhangende aanslagen op families met kinderen. Eén van de kinderen overleefd steeds de aanslag, en deze drie kinderen komen terecht op Evensong, waar ook Julian Perkins woont. Maura had een paar weken vakantie samen met Julian gepland, maar nu blijkt deze zaak haar als het ware te volgen naar een plaats waar kinderen rust en liefde zouden moeten kunnen vinden... als er geen duister geheim school achter hun gezamenlijke verleden.
Waarom je dit boek moet lezen, of niet:
Al in het eerste hoofdstuk pakt dit verhaal je vast. Hoewel het tempo tot bijna aan het einde niet hoog ligt, is de spanning uitstekend opgebouwd en zoals we van Gerritsen gewend zijn, heeft zij nog wat verwikkelingen voor het laatst bewaard.
De kinderen die hier de hoofdrol spelen zijn neergezet met gevoel voor tieners met moeilijkheden; ze zijn herkenbaar zonder karikaturaal te worden.
Het achterliggende verhaal kan misschien een beetje gezocht overkomen; dit thema kom je eigenlijk vaker tegen in boeken van het '007' soort. Enkele hoofdpersonen aan deze kant van het verhaal hadden iets meer diepgang kunnen gebruiken. Desalniettemin weer een boek om in een adem uit te lezen. (JS)
De recensies voor Van Overzee worden verzorgd door: Jannelies Smit (JS) en Anne Terwisscha (AT).
