Vandaag is de eerste Hebban Uitleesdag van 2021!
Martijn: 'Dit keer ga ik een dunnetje proberen, het moet toch een keertje weer lukken?! Dus voor vandaag staat Harland Awards 2020 - de winnende verhalen op het programma. Het mag gek klinken, maar ik lees als schrijfwedstrijdencoördinator van Hebban de verhalen van de Harland Awards niet zelf. Dat doen de voorselectie en de finalejury. Ik probeer wel altijd de winnende verhalen te lezen, dus deze ebundel met de vijf beste verhalen van de 2020-editie is daar ideaal voor. Ik ben begonnen in het winnende verhaal "Meestal weet ik het meteen" van Jeroen de Leeuw. Alleen al de cijferreeksen in de hoofdstukkopjes maken het intrigerend, dus ik vermaak me wel.'
Anouk: 'Ik zat na de feestdagen in een leesdip, ik vond het vrij moeilijk om terug in mijn normale ritme te komen. En dat terwijl er al sinds kerst een heerlijk boek op me lag te wachten, het vierde boek in de "Stormlight Archive"-reeks van Brandon Sanderson, Rhythm of War. Omdat ik vrij veel vergeten was van het derde boek, Oathbringer, nam ik mezelf voor eerst dat opnieuw te lezen en het mezelf in mijn dip nog moeilijker te maken – een extra klepper van 1000 pagina's! Het duurde echt even voor ik erin zat, maar inmiddels ga ik heerlijk. Ik kom elke dag wat verder en vandaag is de dag dat het uit gaat. Vanmiddag kan ik het zo smartelijk wachtende Rhythm of War gaan oppakken. En de bonus? Ik ben helemaal terug in de dikke boeken-sfeer.
Debbie: 'Treinen en kamers is een verhalenbundel van Annelies Verbeke, vers van de pers en onderdeel van een #steunjeboekhandel-bestelling bij Godert Walter hier in de stad. Lang, lang geleden las ik Slaap!, Verbeke’s debuutroman. Daar was ik van onder de indruk. Gecombineerd met de flaptekst van deze bundel, waren mijn verwachtingen hooggespannen. "Ze koos vijftien klassieke meesterwerken van vóór 1900 om op elk ervan een reactie in de vorm van een verhaal te schrijven." Prachtig toch? Helaas is het eerste verhaal van 80 pagina’s lang een soort proloog over het personage "auteur". Navelstaarderige, dreinerige Lage Landen-literatuur waar je de wil om te leven van verliest. Hopelijk weet het boek nog een draai te maken en heb ik nog wat good stuff tegoed.'
Lindy: 'Dit weekend lees ik eindelijk Daar waar de rivierkreeften zingen van Delia Owens uit, die de titel Hebban Boek van 2020 onlangs won. Ik snap dat wel, want het is een pareltje van een boek! Hoewel ik de dialogen matig vind, zijn de (natuur-)beschrijvingen werkelijk prachtig. Je zou er bijna voor in een moeras willen gaan wonen, afgezonderd in een hut. Ik heb nog zo'n honderd bladzijden te gaan, heb geen idee waar het verhaal gaat eindigen en dat gebeurt zelden. Hopelijk kan ik aan het einde van de dag met een tevreden gevoel mijn tweede boek van dit jaar afvinken.'
Welk boek lees jij vandaag uit?
