Vandaag is het Hebban Uitleesdag #10 van 2022
Sander leest...
Bloedfraude
John Carreyou, vertaald door Joost van der Meer en Bill Oostendorp
Na een uitstapje naar de Tweede Wereldoorlog en wat true crime ben ik nu beland in de bedrijfsbiografieën. Eerder las ik al het verhaal van Mollie en Blokker en nu lees ik Bloedfraude. Dit boek vertelt het bizarre verhaal van Elisabeth Holmes, de vrouw die op negentienjarige leeftijd het biotech-bedrijf Theranos startte en al snel werd beschouwd als de Golden Girl van Sillicon Valley en vergeleken werd met Steve Jobs. Ze haalde in het eerste jaar al een bedrag op van 45 miljoen dollar. Maar haar bedrijf, waar in de hoogtijdagen meer dan 800 mensen werkten, was gebaseerd op leugens en vervalste tests. De inmiddels 37-jarige Holmes had haar investeerders voor vele honderden miljoenen dollars opgelicht en werd begin dit jaar schuldig bevonden op vier van de acht aanklachten tegen haar. Er hangt haar een gevangenisstraf van minimaal twintig jaar boven het hoofd.
Debbie leest...
Zeven lege huizen
Samanta Schweblin, vertaald door Eugenie Schoolderman
Ik heb net mijn portie boeken voor Mezza's boekenpanel uit, voor de Mezza-editie die op zaterdag 5 november bij de krant zit. We kozen een vriendinnensaga in Georgië, een Afrikaans epos, een historische thriller en een vervolg op een 15 jaar oude roman. We beginnen altijd meteen weer aan een nieuwe stapel boeken, maar net daartussen heb ik een stukje vrije leestijd en dan zwerven mijn handen over de stapels en stapels boeken in huis, op de leestafel (formerly known as eettafel), in de kasten, langs alle muren. En dan pak ik een boek op met mijn linkerhand, eentje met mijn rechterhand, ik leg ze weer neer, schuif er een paar opzij en pak andere boeken op. Wie ook zo'n monsterlijke TBR-pile of Nog Te Lezen-stapel heeft, kent dit moeilijke moment. En dit heerlijke moment. Al die geweldige keuzes nog om te maken, al die avonturen nog om te beleven. Er zijn en blijven altijd mensen die dit huis binnenlopen en niet-begrijpend rondkijken. En dat is prima, want het is van mij! Allemaal van mij! En vooruit, een beetje van vriendlief ... Voor deze zondag vis ik Zeven lege huizen van Samanta Schweblin uit de stapels. Een prachtig uitgevoerd, klein boekje met zeven verhalen over huizen verstoken van liefde of leven.
Martijn leest...
Sterrenlichaam
Roderick Leeuwenhart
Er wordt nauwelijks sciencefiction gepubliceerd in Nederland, laat staan van Nederlandse auteurs, behalve bij kleine uitgeverijen of als selfpub. Nou is Iceberg Books ook geen grote, reguliere uitgever met een kantoorpand aan de Amsterdamse grachten, maar ze pakken het wel serieus aan, met onder andere vertalingen van boeken van Brandon Sanderson. Roderick Leeuwenhart won de Harland Awards 2016 (uitgereikt in 2017) met het korte verhaal waarop dit boek is gebaseerd. Het is onvervalste space opera in een universum waar Japanse neo-zaibatsu (superbedrijven) het zonnestelsel hebben veroverd. In de Oortwolk hebben ze iets ontdekt... is het een ruimtedier? een sterrenschip? een combinatie? Het wordt een Sterrenlichaam genoemd en de drie hoofdpersonen zijn onderweg daarnaartoe en ontwaken net uit een jarenlange cryoslaap. Drie zeer verschillende personages, met elk hun lichamelijke en psychische afwijkingen, obsessies en hersenspinsels. Een spannend verhaal, waarvan ik nu nog helemaal niet weet waar het naartoe gaat. Benieuwd!
Anouk leest...
Good Girl Bad Blood
Holly Jackson
'Ik las A Good Girl's Guide to Murder, het eerste deel in de reeks, al in 2020. Ja, dat moest ik opzoeken in mijn Hebban Reading Challenge-verleden, ik kan bijna niet geloven dat het alweer zo lang geleden is. Maar de tijd vliegt en hoewel ik het eerste deel erg fijn vond, komen er altijd weer andere boeken tussendoor. Zo vergeet je dat je eigenlijk een reeks aan het lezen was en het tweede deel, Good Girl Bad Blood, heeft geduldig op me liggen wachten. Inmiddels heb ik ook het derde deel en de bijbehorende prequel in huis, dus dit keer kan ik écht in een ruk doorlezen. Ik denk ook dat ik dat ga doen, want ik zit er alweer helemaal in. Het leest gewoon écht lekker weg en het vorige boek zat vol verrassingen. Na die gebeurtenissen is Pip nogal getraumatiseerd, dus wanneer de broer van een van haar vrienden verdwijnt, wil ze dat in eerste instantie aan de politie overlaten. Maar zij doen niets en Pip weet dat de tijd dringt. Zo wordt ze toch weer het mysterie in gezogen. Natuurlijk liggen er nog veel meer geheimen begraven in het stadje en is deze zaak nog lang niet voorbij. Voor wie dit ook echt wel wat lijkt, de Young Adult-thrillerreeks is ook vertaald naar het Nederlands.'
Lindy leest...
Herfstdraad
Jamal Ouariachi
In 2015 was Een honger van Jamal Ouariachi een van mijn favoriete boeken die ik las. Daarna was het behoorlijk lang wachten op zijn nieuwe roman, die meerdere keren werd aangekondigd door uitgeverij Querido. Afgelopen september was het dan zover: Herfstdraad lag in de boekhandel. Inmiddels ben ik al even op weg in de roman en het verhaal heeft me onmiddellijk weer gegrepen. Ouariachi is een auteur die, zowel op Twitter als in zijn columns, geen blad voor de mond neemt. Zo ook in zijn romans. In Herfstdraad neemt hij een wel heel actueel punt onder de loep: het is bijna een aanklacht tegen de woke cultuur. Het boek gaat over een witte schrijver die met zijn Marokkaanse vriendin van Amsterdam naar een kleine stad verhuist, waar je als inwoner verplicht lid bent van Het Kruispunt, een vereniging die het gedachtegoed van de wokebeweging predikt. Terwijl zijn vriendin onder de indruk is, wendt de schrijver zich zelf tot een ultrarechtse beweging. Ouariachi laat aan de hand van dit fictieve verhaal zien hoe een samenleving polariseert en hoe lastig het soms is daar zelf een standpunt over in te nemen. Er wordt in de pagina’s die nog volgen vast nog op aardig wat zieltjes getrapt. Daar moet je natuurlijk van houden, maar feit is dat Ouariachi superstrak en zelfs met humor schrijft over een onderwerp waar jijzelf als lezer wellicht volledig anders instaat, maar dat je wel aan het denken zet.
