Vandaag is het Hebban Uitleesdag #3 van 2024
Martijn leest ... Station Elf
Emily St. John Mandel
De afgelopen tijd heb ik een aantal apocalyptische en postapocalyptische boeken gelezen, zoals Oryx en Crake (en vervolgen) van Margaret Atwood, Zij van Kay Dick, The Invisible Girl van C.L. Farley, De zaaier van Octavia Butler en nu Station Elf van Emily St. John Mandel. Niet bepaald onderwerpen waar je heel vrolijk van wordt, maar deze boeken zijn allemaal erg goed geschreven en van diepgaande literaire kwaliteit. Ik kende St. John Mandel al van Zee van rust, dat ik erg goed vond (ook met een pandemie erin, maar een andere), en daarom liet ik me door deze andere titel van Mandel verleiden. En ook dit is een geweldig verhaal, waarin door tijdsprongen allerlei inzichten, verbindingen en vondsten aan het licht komen. Het boek kwam jaren vóór de coronapandemie uit, maar het had ook zo een reactie daarop kunnen zijn: de Georgische griep verpulvert in twee weken de menselijke samenleving en alleen geluksvogels die de griep hebben ontlopen of immuun zijn, overleven het. Twintig jaar later trekt een orkest en toneelgroep tussen de paar dorpjes die weer opgekomen zijn in voormalig Canada en de VS. Het 'wat als?'-element wordt heel goed uitgewerkt, op vele verschillende manieren, maar de onderlinge menselijke verhoudingen, de emotionele reacties op wat gebeurt, en het ontdekken van ieders achtergrond en voormalig leven, maken het echt heel speciaal. Literaire sciencefiction van de bovenste plank, ik ben heel benieuwd hoe (en of) het afloopt.
Redacteur Martijn leest voornamelijk speculatieve verhalen en boeken, maar neemt ook geregeld non-fictie, historische fictie en literatuur ter hand. Hij is ook auteur in voornoemde genres.
Anouk leest ... De enige die overbleef
Riley Sager
De enige die overbleef verschijnt in Nederlandse vertaling op 10 mei, maar ik blijf het boek alvast overal vermelden, want ik lees de Engelse versie The Only One Left en ik vind het een echte aanrader voor iedereen. Alleen de cover trok me al direct, van die heerlijke, klassieke jaren tachtig misdaadpulp. Het speelt zich dan ook af in die tijd en gaat zelfs verder terug, want de oorspronkelijke misdaad ligt ergens eind jaren twintig van de vorige eeuw. Wanneer op een avond de familie van de zeventienjarige Lenora wordt uitgemoord, is zij de enige overlevende – en verdachte. Hoewel ze haar nooit hebben veroordeeld, gelooft iedereen in haar schuld. Als Lenora oud en hulpbehoevend is, komt thuishulp Kit McDeere in haar leven. Het boek leest vlot weg en dat is maar goed ook voor Uitleesdag, want zo ver ben ik nog niet. Kit is net pas gearriveerd bij het naargeestige, stoffige en half uitgestorven huis en ik geniet met volle teugen. Laat er maar een randje gotische horror bij komen, daar hou ik nóg meer van!
Redacteur Anouk leest zo'n beetje alles, maar heeft een duidelijke voorkeur voor fantasy, kinderboeken en 'queen of crime' Agatha Christie, die ze nooit onbenoemd kan laten.
Debbie leest ... De hartelozen
Young-Do Lee
Fantasy Luitingh-Sijthoff Koreaans De vogel die tranen drinkt #1 Lees een eerste boek Lees een ver boek
Ik ben bang dat 'uitlezen' een beetje bluf is, want dit eerste deel van de vierdelige Zuid-Koreaanse epische fantasyreeks 'De vogel die tranen drinkt' is bijna 600 bladzijden dik, maar een goede poging zal ik zeker wagen deze zondag. In zijn thuisland is auteur Young-Do Lee zo'n beetje eigenhandig verantwoordelijk voor de opkomst van het fantasygenre. Dit succes levert ook een game op in de toekomst, als het goed is.
De flaptekst van De hartelozen is niet spectaculair verrassend, als je lezer van epische fantasy bent, maar dat geeft niks, als de uitvoering maar goed is. Daarnaast is het heel nieuw en bijzonder om een fantasy gebaseerd op Koreaanse mythologie in Nederlandse vertaling gepubliceerd te zien. Dat vind ik heel tof. Helaas lijkt er wel het een en ander aan de vertaling te mankeren, maar ik zit nog maar in het begin van het boek. Misschien wordt het snel soepeler.
Er loopt overigens momenteel een winactie voor een exemplaar van De hartelozen, dus wil jij ook 600 bladzijden aan Koreaanse fantasy voor je hebben liggen? Doe dan snel mee! Het kan tot en met dinsdag nog. Ben je benieuwd en wil je een fragmentje lezen? Kijk hier.
Redacteur Debbie heeft een voorkeur voor speculatieve fictie en korte verhalen, maar leest als breed geïnteresseerde lezer ook literaire fictie, non-fictie, thrillers, Young Adult en kinderboeken.
Suzette leest ... Alle dieren levend en vrij
Mariken Jongman
Helaas zit ik een beetje in een leesdipje, dus het is de hoogste tijd om een jeugdboek te lezen, want dat helpt meestal wel. Ik ben alweer even bezig in Alle dieren levend en vrij van Mariken Jongman, een jeugdroman die je doet nadenken over dieren en hoe wij als mensen met ze omgaan. Het doet me een beetje denken aan Jefferson van Jean-Claude Mourlevat (een van mijn favoriete boeken van 2022!), dat ook een spannend dierenavontuur is en je aan het denken zet.
In Alle dieren levend en vrij wordt Gijs door het mysterieuze nieuwe meisje in zijn klas, Dietie, gevraagd om zich bij een geheimzinnige club te voegen, zo geheimzinnig zelfs dat Gijs geen idee heeft wat de club doet. Totdat hij midden in de nacht met Dietie meegaat naar een boerderij waar ze konijnen uit krappe hokjes bevrijden. Toch gaat het boek ook over voor jezelf opkomen, want wat Dietie en de club doen wordt eigenlijk gezien als criminaliteit. Daarnaast is Dietie best wel bazig en probeert ze Gijs steeds verder mee te krijgen in haar ideeën over wat de club zou moeten doen. Hoe ver kunnen ze gaan voordat het écht riskant wordt?
Redacteur Suzette heeft voornamelijk klassieke en hedendaagse literaire fictie op haar boekenplank. Ook feelgood, cosy fantasy en boeken over feminisme zul je daar regelmatig terugvinden.
Roos leest ... Marshmallow
Simone Atangana Bekono
Samen met drie vrienden heb ik een poëzieclub, een boekenclub die uitsluitend dichtbundels leest. Dit Paasweekend bespreken we de nieuwe bundel van Simone Atangana Bekono, Marshmallow. Hij ligt al een tijdje klaar op mijn nachtkastje, maar ik ben er nog niet aan toegekomen om erin te beginnen. Uit recensies over de bundel kan ik weinig opmaken: hij wordt teder en wreed genoemd, venijnig en kwetsbaar en 'zo zacht als spekjes' en 'zo hard als staal'. Dat maakt in ieder geval nieuwsgierig en ik kan natuurlijk niet met mijn mond vol tanden staan morgen, dus vandaag lees ik hem uit!
Socialmediamanager Roos houdt van gedichten, verhalen over boerderijdieren en van schrijven in de kantlijn. Ze studeerde literatuurwetenschap en zoekt (meestal tevergeefs) naar apokoinous.
