Vandaag is het Hebban Uitleesdag #9 van 2022
Sander leest...
Als je van mij bent
Michael Robotham, vertaald door Daniëlle Stensen
Tegenwoordig lees en luister ik. Dat betekent dat ik relatief sneller boeken uitlees omdat ik in de auto en tijdens het wandelen met de hond gewoon verder ga met het luisterboek. De 6:20 man van David Baldacci (was ik niet zo enthousiast over), werd gevolgd door De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween (fijn boek en fantastisch voorgelezen door Jan Donkers) van Jonas Jonasson en Het Rosie project van Graeme Simsion en nu ben ik halverwege Als je van mij bent van Michael Robotham. Ik denk niet dat ik het boek vandaag ga uitlezen, want ik ben van plan ook nog een paar uur te schrijven. Robotham behoort tot mijn favoriete thrillerschrijvers, al lees ik al jaren vrijwel niks meer van hem omdat ik bij series vrijwel altijd ergens afhaak. Dit is een standalone (of het eerste van een nieuwe serie wellicht) en zeker niet zijn beste. Ik mis een beetje de onderkoelde humor van zijn eerste boeken, maar wie weet komt dat nog goed. Het verhaal en vooral de setting is interessant genoeg. Iemand hier die het oeuvre van Michael Robotham op de voet volgt?
Debbie leest...
Mickey7
Edward Ashton
Het wordt dé sciencefictionroman van 2022 genoemd, dus ik had hoge verwachtingen toen ik begon aan Mickey7 van Edward Ashton. Tot nu toe beleef ik ontzettend veel pret aan het boek, dus ik heb nog niets te klagen. Voor lezers van Andy Weir en liefhebbers van 'avontuurlijke sciencefiction met humor' is dit een gegarandeerde hit. Gok ik, want ik heb het nog niet uit. Dat ga ik vandaag doen. Onlangs verklapte uitgever Chris Kooi in zijn voorstelstukje voor de jury van de Harland Awards dat Mickey7 in Nederlandse vertaling gepubliceerd zal worden bij De Bezige Bij. Het tweede deel, Antimatter Blues, komt in 2023 in de oorspronkelijke Engelse editie uit. Ondertussen geniet ik verder van Mickey7 die per ongeluk zijn prematuur gestarte kloon Mickey8 ontmoet. Geen van beiden wil door de versnipperaar, maar twee Mickeys? Dat kan niet!
Martijn leest...
The Seven Moons of Maali Almeida
Shehan Karunatilaka
Deze Uitleesdag speel ik een klein beetje vals (anders nooit, echt waar!), want ik noem hier een boek dat ik net uit heb. Maar ik speel ook weer niet heel erg vals, want het verhaal en de personages en de verhaalwereld spoken nog stevig door mijn hoofd. Ik geef bijna nooit vijf sterren aan een boek, maar dit is er echt eentje! Man, man, man, wat een goed geschreven, intrigerend, angstaanjagend en briljant boek!
Maali Almeida uit Colombo, Sri Lanka (die zichzelf omschrijft als 'Photographer. Gambler. Slut.') realiseert zich op de eerste pagina van het boek dat hij dood is en in de rij staat voor een soort immigratiebureau voor het leven na de dood. Wat volgt is een wervelende combinatie van spookverhaal (Maali is het spook), detective (hij probeert er achter te komen wie hem vermoord heeft en waarom zijn lichaam in stukken gezaagd in het Beirameer wordt gegooid) en aanklacht tegen de nietsontziende burgeroorlog in Sri Lanka in de jaren tachtig en negentig. De personages leven op de pagina's (ook al zijn sommigen van hen dood), de afschuw en angst van de omstandigheden kruipen onder je huid en de speculatieve elementen (leven na de dood – maar niet zoals we dat in het westen vaak voorgeschoteld krijgen – demonen en reïncarnatie) laten het geheel sprankelen. Volkomen terecht dat dit boek doorgedrongen is tot de shortlist van de Booker Prize van dit jaar.
Op Hebban heeft één iemand dit boek pas gelezen (ikke, vijf sterren!) en drie willen het lezen (mogelijk omdat ik er al weken lyrisch over loop te roepen). Dat is veel te weinig! Kom op Hebbannisten, grijp dit boek, het is geweldig!
Anouk leest...
Pleasant Valley
Jolanda Ivonne Clement
Drukke weken betekenen weinig lezen voor mij, als ik de hele dag mijn hersens heb laten werken dan zijn ze 's avonds nauwelijks meer wat waard (en zoals mijn collega's en het Hebban Team kunnen beamen, soms ook gewoon overdag). In dat geval kijk ik naar Netflix, HBO of Prime om de vele series die ik volg bij te houden. Ik zit nu ook weer in zo'n periode en naast mijn recensieboek (uit!) en mijn samenleesboek met Francisca (schaamteloos gestagneerd) heb ik het idee dat ik beter een boek kan pakken waar ik makkelijk doorheen ga vliegen. Gelukkig heb ik vrij recent Pleasant Valley gekocht omdat ik dat overal op Hebban tegen kwam. Uit de recensies maak ik op dat het vlot leest, ondanks de geheimen die achter de deuren van deze samenleving tot ontploffing komen. Een perfect boek om even lekker mee te ontspannen en mijn hoofd leeg te maken.
Jelle leest...
Concept M
Aafke Romeijn
Lezen kan een dure hobby zijn. Dat zal menig lezer met me eens zijn. Daarom ga ik af en toe naar de kringloopwinkel voor nieuwe aanwinsten voor mijn boekenkast, om zo mijn portemonnee een plezier te doen. Laatst kwam ik daar een voor mij onbekende roman tegen: Concept M van Aafke Romeijn. Tijdens het lezen kreeg ik al snel door dat het neigde naar sciencefiction, een genre waarmee ik totaal onbekend ben. Het boek speelt zich af in een Nederland dat sterk lijkt op het onze, maar er heerst een mysterieuze ziekte genaamd kleurloosheid, die de maatschappij steeds verder ontwricht. Wat ben ik blij dat dit mijn introductie is naar dit genre! Het is heel interessant om zoveel elementen te herkennen uit het boek: bestaande plekken, mensen en situaties, maar tegelijkertijd is er een sterk sciencefictionelement door de fictieve ziekte en het grote effect daarvan op de samenleving. Toch voelt het allemaal heel realistisch aan. Wat ik ook erg verfrissend vind, is dat de mensen die in eerste instantie 'de slechteriken' lijken te zijn, eigenlijk steeds meer sympathie van mij krijgen naarmate het verhaal vordert. Er is geen duidelijke scheiding tussen het goed en kwaad en ik heb dus ook nog geen idee hoe het verhaal zich gaat ontknopen. Daar zal ik vandaag achterkomen!
