Verdeelde meningen over 'Hush, hush'

Hush, hush is het eerste deel in de vierdelige reeks van Becca Fitzpatrick. De eerder verschenen serie wordt door uitgeverij Moon uitgegeven in een prachtig nieuw jasje. De eerste twee delen zijn nu al te koop, dus heb je Hush, hush straks gelezen en smaakt het naar meer? Dan kun je meteen door met het volgende boek Crescendo. Deel drie en vier verschijnen in februari 2016.  

Over Hush hush
Nora Grey is verstandig, slim en loopt nooit in zeven sloten tegelijk. Haar eerste fout was om verliefd te worden op Patch. Patch maakt de ene fout na de andere en heeft een verleden dat verre van brandschoon is. Verliefd worden op Nora is het beste dat hem ooit is overkomen. Maar kunnen Nora en Patch een brug slaan tussen hun twee verschillende werelden als dat betekent dat hun hart op een hartverscheurende manier op de proef wordt gesteld?  

Hemels uiterlijk

Dat uitgeverij Moon de boekenserie opnieuw heeft uitgegeven onder de oorspronkelijke Engelstalige titels en met de originele covers is een schot in de roos, volgens de leesclubdeelnemers. Marleenxxx zegt: ‘Toen ik deze boeken dus een tijdje geleden tegen kwam, had ik niet direct in de gaten dat deze serie al eerder is verschenen. Pas toen ik de flaptekst las, kwam ik erachter dat dit boek al eerder is verschenen onder de naam Drift. Deze boeken stonden al een tijdje op mijn TBR-lijstje, maar ik ben er nooit aan toegekomen om deze boeken te lezen, tot nu! De flaptekst doet me een beetje denken aan ‘Fallen’. Dat vond ik een leuke serie dus ik ben erg benieuwd hoe dit boek zal zijn.’  

Die associatie hadden meer deelnemers: ‘Toen ik de kaft zag dacht ik gelijk aan de ‘Fallen’-serie van Lauren Kate. Deze serie vond ik toen erg lastig om doorheen te komen (wel mooi overigens), dus ik denk niet dat dit boek mijn eerste keus zou zijn als ik in de boekhandel stond en maar één boek mocht uitkiezen,’ zegt Marleen Touw. ‘In vergelijking met de vorige covers vind ik deze nieuwe een volwassener uiterlijk hebben. Hierdoor zal het waarschijnlijk ook de wat oudere YA lezer (ikzelf dus) meer aanspreken.’  

‘Toen ik zag dat deze boeken uitkwamen was ik gelijk benieuwd,’ zegt Monica. ‘Ik wist ergens wel af van eerdere covers, maar die spraken mij nooit zo aan als deze dat doet. Dat geeft dus maar aan hoeveel indruk deze covers maken!’  

Ingeborg denkt nog dieper na over de betekenis van de nieuwe cover van Hush, hush en merkt op: ‘Het ziet eruit alsof de engel net uit de hemel is geworpen, met gebroken vleugels en de indruk wekkend dat hij genadeloos neer zal storten op de grauwe, grijze aarde. Dat is iets wat zo geniaal is: de kleur rood, de enige echte kleur op de hele cover, zit bovenaan, net alsof alles in de hemel gekleurd en prachtig is en alles op de aarde slechts een mislukte kopie daarvan.’  

Voor Kiki was het helemaal spannend om in het boek van Becca Fitzpatrick te beginnen, want ‘om heel erg eerlijk te zijn heb ik ook geen idee of dit boek iets wordt. Ik heb namelijk een hekel aan boeken over engelen, ahem, Fallen van Lauren Kate (alhoewel ik het eerste boek heel erg leuk vond en de rest steeds minder) en probeer ook zo weinig boeken over hen te lezen. Of ik andere boeken met engelen heb gelezen? Ja, helaas met hetzelfde resultaat…’  

Naïef

De eerste bevindingen van de deelnemers na de start van het onderdeel ‘Tijdens het lezen’, is dat het boek erg makkelijk wegleest. De schrijfstijl is niet al te moeilijk, waardoor de meeste lezers meteen werden meegesleept in het verhaal (ondanks de aanwezige spel- en schoonheidsfoutjes). Sanne had het zelfs in no-time uit: ‘Ik vond het in één woord geweldig! Het boek is geschreven in een makkelijke schrijfstijl die soepel weg leest. Het boek had ik dan ook zo uitgelezen. Daarnaast blijft je constant in het verhaal zitten. Als ik dacht: nou hebben we het voor dit hoofdstuk gehad, gebeurde er weer iets waardoor ik gewoon verder moest lezen.’  

Edriënne is het wat betreft de schrijfstijl met haar eens. ‘Ik kan me vinden in veel van de reacties. Zo vind ik ook dat de schrijfstijl erg makkelijk is, maar daar heb ik verder geen problemen mee gehad. Juist mede daardoor kan je het boek heel snel doorlezen, het is echt een page-turner waarbij ik steeds 100 bladzijden in één keer las. Ik vond het wel relaxt om eens een keer een niet al te moeilijk boek te lezen.’ Maar ze noemt ook meteen een punt waar de andere deelnemers het roerend mee eens zijn: ‘Wel ergerde ik me af en toe aan Nora dat ik dacht "Wat doe je nou weer! Je weet dat je daar niet heen moet" en dat dan bij meerdere situaties; ze maakt nu nooit echt de meest verstandige keuze Elke keer als ze bang is, lijkt ze toch het gevaar op te zoeken. Maar ik heb het Nora uiteindelijk vergeven, omdat het verhaal daar wel heel spannend door werd.’  

Er waren meer deelnemers die zich aan het hoofdpersonage irriteerden: ‘Aan haar kon ik me ontzettend ergeren,’ zegt Claudia. ‘Ik zal hier dieper op in gaan in 'Na het lezen', maar waar het voor mij op neerkomt is haar naïviteit. Ze vindt Patch en Elliot verdacht en denkt dat een van hen haar stalker is etc, en een paar bladzijdes verder is ze er weer van overtuigd dat hen haar geen kwaad gaan doen.’  

Monica: ‘Wat hierboven is genoemd had ik ook wel, dat Nora best wel naïef is. Ze weet dat het fout voelt om te doen en toch doet ze het. Maar dit is wel leuk voor het boek, want dat wil je eigenlijk wel dat ze die dingen doet.’  

Gelukkig viel er ook wat te lachen. Zo merkt Ingeborg op: ‘Verder vond ik het leuk als Nora zich ongemakkelijk voelde op een grappige manier, dus als Patch dingen zegt die nét op het randje liggen van gepast en ongepast. Het boek kwam wel vrij langzaam op gang dacht ik en verder ben ik het eens met de reacties van de mensen voor mij: Nora is niet het meest slimme persoontje dat je tegen kan komen in de boekenwereld. 'Patch geeft me een ongemakkelijk gevoel, laat ik bij hem op de motor stappen.' Niet de slimste persoon.’  

Hoewel het boek vlot wegleest door de makkelijke schrijfstijl, en sommige deelnemers dat een van de sterke kanten van het verhaal vinden, valt er ook iets op aan te merken. Zo worden vaak dezelfde beschrijvingen gebruikt, vindt Romy. ‘Het valt me op dat er vaak wordt gebruikt dat Patch alleen zijn emoties toont door middel van zijn glimlach. Dat is gewoon een karaktereigenschap, en daar is helemaal niets mis mee, maar Nora zegt dat vaak op dezelfde manier. Verder vind ik de vriendin van Nora, Vee, echt hilarisch en ze heeft geweldige opmerkingen.’  

Zoveel lezers, zoveel meningen

De leeservaringen van de leesclubdeelnemers verschillen erg van elkaar, en dus zijn ook de beoordelingen erg uiteenlopend. Zo bevindt Claudia zich aan de uiterste kant van het spectrum: 'Ik vind Hush, hush een erg leuke titel, en de cover van dit boek is waanzinnig mooi. Helaas is de rest van het boek een stuk minder goed. Ik ben zelfs bang dat ik er slecht van moet maken.' En Minca zegt over het verhaal: ‘Goed opgebouwd maar af en toe erg overdreven.’ Marleenxxx vult aan: ‘Het idee was superleuk en het leek ook ergens wel een beetje op de ‘Fallen’-serie, maar ik vond Nora echt een hele slechte uitwerking van wat een erg leuk personage zou kunnen zijn.’  

Ook Kiki is niet heel enthousiast: ‘Ik lees boeken voor mijn vermaak, maar ook om iets nieuws te "leren". Boeken met een iets moeilijkere schrijfstijl zou ik kunst kunnen noemen. Dit soort verhalen? Nee, meer entertainment dan artistiek.’  

Kayleigh is een stuk positiever over Hush, hush: ‘Het opnieuw uitgebrachte debuut van Becca Fitzpatrick heeft vrijwel alles wat een Young Adult-novel nodig heeft: romantiek, mysterie, spanning en oke, soms een paar kleine foutjes. In tegenstelling tot de andere lezers heb ik niet heel veel commentaar op het boek. Het enige wat ik vervelend vond was dat het boek heel erg snel uit was.’ En Danique zegt: 'Ondanks een paar minpuntjes is Hush, hush een goed boek met een sterke verhaallijn. Ik ben nieuwsgierig naar de andere delen in de serie!’  

Ook Rosalie is al helemaal fan: ‘Ik vond het een AWESOME boek om te lezen en geef het een 8. Een quote uit mijn recensie; “Nora is een beetje naïef, net zoals in horrorfilms gaat ze de dingen doen die het slachtoffer juist niet moet doen.”’    

Monica neemt het op voor schrijfster Becca: ‘Er wordt veel commentaar geleverd op dat Nora naïef is, waar ik het mee eens ben, maar dat is voor een fictieboek niet erg. Misschien dat mensen dat vergeten, maar het is de echte wereld niet dus ze handelen juist op de andere manier en er gebeuren foute dingen. Dat is ook wat ik altijd zo leuk vind aan die boeken.’  

Bovendien zijn die ook voor jongens geschikt, zegt Björn: ‘Ik vind erg leuk dat het gelukt is om het onderwerp engelen ook leuk is voor jongens. Mijn quote is dan ook, Hush, hush een liefdesboek met engelen dat geschikt is voor jongens en meisjes!’  

Sanne is de meest positieve lezer van het boek, want: ‘Ik heb Hush, hush een 10 (5 sterren) gegeven, omdat ik het een geweldig boek vind die nu absoluut tot mijn favorieten behoord. De kleine minpuntjes die er waren, waren zo klein dat die dusdanig geen invloed op mijn beoordeling hebben. Het boek heeft zo ongeveer alles waar ik naar op zoek ben! Ik kan mij dan ook niet vinden in sommige kritieken boven mij, hoewel ik het wel interessant vind om te lezen waar zij die kritieken vandaan hebben.’  

De leesclub was door al die verschillende beoordelingen en meningen dan ook erg geslaagd te noemen. De uiteenlopende cijfers (van een 2 tot een 10) zorgen uiteindelijk voor een mooi gemiddelde: een 7!          

Klik hier voor alle onderdelen in de leesclub. Let op: hier zijn spoilers te lezen.