Verrukkelijk! is een heerlijke, naar meer smakende roman

Over Verrukkelijk!
Billie Breslin verruilde haar thuis in Californië voor New York waar ze een baan had gekregen bij Delicious!, hét culinaire tijdschrift van New York. Ver bij haar familie vandaan, in het bijzonder haar oudere zus Genie, voelt Billie zich als een vis op het droge – totdat ze wordt opgenomen door het kleurrijke team van Delicious! De levendige culinaire scène van downtown New York weet vervolgens ook haar te verleiden, vooral Fontanari’s de beroemde Italiaanse delicatessenwinkel waar ze in de weekenden werkt. Op een dag wordt Delicious! plotseling opgeheven en blijft Billie achter in het lege kantoor de telefoontjes van teleurgestelde lezers aan te nemen zodat ze haar rekeningen kan blijven betalen.

Over Ruth Reichl
In 1972 verscheen het eerste kookboek van Ruth Reichl, Mmmmm: A Feastiary. Op haar website schreef ze over dit boek: “ik schreef dit boek in 1971, toen ik in een loft woonde op de hoek van Rivington Street en de Bowery (in die tijd een redelijk enge buurt). Toen ik geen werk kon vinden dat ik wilde doen, zei mijn vriend Pat: ‘Je bent zo’n goede kok. Waarom schrijf je geen kookboek?’”
Na dit boek zouden nog vele boeken volgen van Ruth Reichl. Zo schreef ze onder meer een viertal culinaire memoires. Daarnaast is ze redacteur van culinaire boeken zoals The Modern Library Food Series en Endless Feasts: Sixty Years of Writing from Gourmet. Ze was gedurende tien jaar hoofdredacteur van een culinair tijdschrift. Voor The New York Times en de Los Angeles Times schreef ze restaurantkritieken. Ook was ze culinair redacteur bij de Los Angeles Times.
Het enige wat ze nog niet had gedaan was een culinaire roman schrijven. Haar debuutroman Verrukkelijk! verscheen vorig jaar mei in Amerika onder de naam Delicious!
Binnenkort kun je op Hebban een interview met Ruth Reichl lezen!

Fragment Verrukkelijk!
"De volgende dag probeerden we het recept opnieuw. ‘Geen aardbevingen nu,’ fluisterde Genie toen ze het bakblik in de oven plaatste. Deze keer was de cake hoog en bruin, de specerijen zo fijntjes uitgebalanceerd dat elke hap ervoor zorgde dat je nog een hap wilde. Hij was romig, vochtig en zacht. We bestreken hem met bourbon, voegden een welriekend oranje glazuurlaagje toe en hij was perfect. ‘Deze is nog beter dan die van je moeder.’ Tante Melba rekte zich uit om mijn wang te strelen, haar handpalm voelde zacht aan. ‘Het is een gave, weet je. Net als muzikaliteit. Je hebt het van haar. Zij deed ook altijd wat jij doet, dat ruiken aan kruiden. Wist je dat?’ Ik wist het niet. Iedereen zei altijd tegen mijn zus hoeveel ze op onze overleden moeder leek. Niet alleen was Genie briljant en beeldschoon, maar ze was ook kunstzinnig, populair en waarschijnlijk lukte alles haar altijd. Ik was de verlegen dochter, degene die verhaaltjes zat te schrijven in haar kamer. Niemand had ooit gezegd dat ik ook maar in iets op mama leek. Maar ik had haar gave geërfd. Het was een wetenschap die ik vanaf nu koesterde."

Wil jij ook deze perfecte cake bakken? Klik hier voor het recept!